Σάββατο 15 Σεπτεμβρίου 2012

Παραμύθι

Τα γενέθλια του μικρού ζαρκαδιού

Η μαμά ζαρκαδίνα εδώ και μέρες έτρεχε και δεν έφτανε μέσα στο μικρό σπιτάκι

της στο μεγάλο δάσος.  Το έβαψε, το καθάρισε και το διακόσμησε κατάλληλα,

γιατί σε λίγες μέρες το μικρό της ζαρκάδι είχε γενέθλια


Έφτιαξε δωράκια για τους φίλους του γιου της,  γλυκά και χυμούς

από τα φρούτα του δάσους και μια ωραία τούρτα.

Σήμερα που επιτέλους έφτασε η μέρα που το μικρό ζαρκάδι

περίμενε με ανυπομονησία, έπρεπε να ετοιμάσει

το γλάσο  σοκολάτας, που θα περιέχυνε την τούρτα.

Αράδιασε με προσοχή τα υλικά πάνω στον πάγκο της κουζίνας και έριξε

μια τελευταία ματιά στη συνταγή. Χρειαζόταν...

60 γρ. σοκολάτα κουβερτούρα

1 κούπα ζάχαρη άχνη

2 κουταλιές κονιάκ

2 κουταλιές κακάο σε σκόνη

Σε ένα κατσαρολάκι έλιωσε τη σοκολάτα , πρόσθεσε τη ζάχαρη και το

κονιάκ και τέλος το κακάο. Ανακάτεψε καλά και έτοιμο το γλάσο!

Περιέχυσε με αυτό την τούρτα και την διακόσμησε με αγριοφράουλες

και βατόμουρα.



Νωρίς το απόγευμα το μικρό ζαρκάδι φόρεσε τα καλά του και περίμενε

τους φίλους του. Πρώτα έφτασαν  δύο μικρά αρκουδάκια με τη μαμά τους



και μετά το ξαδερφάκι του το ελαφάκι μαζί με τη μαμά του.



Σε λίγο να... και τα τρία αγριογούρουνα με τη μαμά τους και αυτά


Παρούσα και η φίλη του μία όμορφη ζαρκαδίτσα.


Τελευταίος ως συνήθως ο λαγός.


Τα ζωάκια έπαιξαν, χόρεψαν  και το μικρό ζαρκάδι έσβησε τα δύο κεράκια της

τούρτας του. Οι φίλοι του, του ευχήθηκαν χρόνια πολλά τραγουδώντας  το

γνωστό τραγουδάκι... Να ζήσεις ζαρκαδάκι και χρόνια πολλά

                                   μεγάλος να γίνεις με άσπρα μαλλιά...

Ενώ δυο πουλάκια επιμελούνταν τη μουσική.



Μετά άνοιξε τα δώρα που του έφεραν οι φίλοι του και τους ευχαρίστησε.

Όλα ήταν πολύ ωραία, μα πιο πολύ του άρεσε το δώρο της όμορφης

ζαρκαδίτσας, που ήταν μία κούπα ζωγραφισμένη με πολλές καρδούλες

για να πίνει το γάλα του.

Τελευταίο άνοιξε το δώρο της γιαγιάς του...

Ήταν ένα κεραμίδι που πάνω του ήταν ζωγραφισμένα καράβια

ένα αληθινό κοχύλι και ένα θαλασσόξυλο.


Όλα τα ζωάκια κοίταξαν με περιέργεια το παράξενο δώρο...για παιχνίδι δεν

έμοιαζε...

-Τι είναι αυτό γιαγιά; ρώτησε το μικρό ζαρκάδι

-Πριν πολλά χρόνια όταν ο παππούς σου....

Όλοι κατάλαβαν πως άλλη μια ιστορία της γιαγιάς ξεκινούσε και μαζεύτηκαν

γύρω της να ακούσουν.

-Όπως ξέρεις ο παππούς σου ήταν σπουδαίος κολυμβητής, άρχισε η γιαγιά.

Πριν πολλά χρόνια λοιπόν εκεί που κολυμπούσε μαζί  με άλλα ζαρκάδια για

ένα νησί του Αιγαίου,


έδωσε μάχη με δυο θαλάσσια τέρατα για να σώσει μια μικρή γοργόνα



και αυτή για να τον ευχαριστήσει του χάρισε αυτό το κεραμίδι με το κοχύλι

για να ακούει τα κύματα του Αιγαίου και να την θυμάται...

Τώρα ανήκει σε σένα...

Την συγκεκριμένη ιστορία την έγραψα για να λάβω μέρος στο παιχνίδι

του blog http://www.texnistories.blogspot.gr/ " ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ"

δηλαδή δίδονται πέντε λέξεις και εμείς με αυτές τις λέξεις πρέπει να

σκαρώσουμε μια ιστορία-παραμύθι. Οι πέντε λέξεις ήταν

κούπα-κεραμίδι- γλάσο-μάχη-ζαρκάδι

Το παιχνίδι τελείωσε. Αναδείχτηκαν και οι νικητές.

Το παραμύθι μου αυτό δεν πήρε καλή βαθμολογία, αλλά δεν πειράζει,

για μένα μετράει η συμμετοχή.

Πήρα μέρος και με ένα άλλο παραμύθι το οποίο θα σας το γράψω σε

άλλη ανάρτηση.

Θέλω να σας ευχαριστήσω όλους για τα τόσο γλυκά σχόλια που μου

γράφετε πάντα. Σας αγαπώ όλους!

Να είστε καλά.

Φιλάκια!

Υ.Γ. όλες οι εικόνες είναι από το internet, εκτός από το κεραμίδι που

είναι μία δική μου κατασκευή, ειδικά για το παραμύθι.


Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου 2012

Κολάζ


Γεια σας φίλοι μου

Σήμερα θα σας δείξω κάτι απλό.

Πως δηλαδή έκανα έναν πίνακα με τρία διαφορετικά κομμάτια

ταπετσαρίας.



Το ένα κομμάτι ήταν αυτό και το χρησιμοποίησα σαν φόντο



το άλλο κομμάτι ήταν από μία σκέτη κόκκινη ταπετσαρία από την οποία

έκανα τον ήλιο



και από μία τρίτη έκοψα τα λουλούδια, τα οποία συνδυάζοντάς τα κατάλληλα

έδωσαν αυτό το αποτέλεσμα.




Τα λουλούδια πάντα ομορφαίνουν τη ζωή μας!

Να είστε όλοι καλά.

Φιλάκια!

Σάββατο 8 Σεπτεμβρίου 2012

Αποχαιρετώντας το καλοκαίρι



Δεν μπορώ να  αφήσω το καλοκαίρι να φύγει, αλλά

νομίζω πως το Φθινόπωρο άρχισε να το σπρώχνει

για τα καλά.

Ωστόσο εμείς τα μπανάκια μας τα συνεχίζουμε...


(Παραλία Καΐάφα στο Ν. Ηλείας)

Όπως βλέπετε έχουμε μία παραλία όλη δική μας. Είναι η παραλία  Καΐάφα.

Όλη δική μας είπα...Όχι!

Γιατί σε λίγο ήρθε να μας κάνει παρέα μια γοργόνα!




Ξάπλωσε δίπλα μας στην άμμο και απόλαυσε τον ήλιο...




-Μα μπορείς να μένεις έξω από το νερό, τη ρωτήσαμε.

-Φυσικά, μην ξεχνάτε πως είμαι μισή άνθρωπος...




-Κάπου κάπου αναζητώ και εγώ λίγη παρέα...

Ήταν πανέμορφη. Η ουρά της ήταν στολισμένη με πολύτιμα πετράδια

και είχε τα μαλλιά της απολυτά στους ώμους...

Καλλιτέχνες ο γιος μου με την κοπελιά του.


Εδώ την ώρα της δημιουργίας...




Άραγε θα την ξαναδούμε του χρόνου;  Θα μας περιμένει;

Καλό Φθινόπωρο φίλοι μου.

Να είστε όλοι καλά!

Φιλάκια!