Παρασκευή 31 Αυγούστου 2012

Ελευθερία



Ελευθερία είναι, για έναν άνθρωπο, η δυνατότητά του να δρα

κατά βούληση(Βικιπαίδεια).



Και βεβαίως

"Θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία", όπως μας λέει ο μεγάλος μας

ποιητής Ανδρέας Κάλβος.

Ελευθερία για μένα είναι μία λέξη που  εκφράζει ποικίλα συναισθήματα...

Δύναμη όταν την έχω!

Ασφυξία όταν την στερούμαι.

Σεβασμό για την ελευθερία των γύρω μου.



Η ανάρτηση αυτή έγινε για να ευχαριστήσω την γλυκιά

Βασιλική από την Κύπρο με το blog http://basilikis-art.blogspot.com/

που αφιέρωσε χρόνο για να μου γράψει την λέξη Ελευθερία- Freedom

 σε στιλ graffiti (την έγραψε στα αγγλικά γιατί της ήταν πιο εύκολο).


Να είστε όλοι καλά.

Φιλάκια!

Τρίτη 21 Αυγούστου 2012

Κοχύλια


Μια μέρα τα κοχύλια


ρώτησαν το κύμα...


-Πες μας κύμα εσύ που πας μέχρι την ακτή, είναι όμορφα εκεί;


-Όμορφα είναι...

-Θα μας πάρεις μαζί σου;

-Θα σας πάρω, αλλά θα μου υποσχεθείτε πως δεν θα φύγετε μακριά από

την αγκαλιά μου...αλλιώς κινδυνεύετε να μείνετε για πάντα εκεί.

Συμφώνησαν και έτσι το κύμα ένα όμορφο ηλιοβασίλεμα



 τα πήρε μαζί του. Τα ακούμπησε απαλά στην ακτή και έμεινε κοντά τους

να τα προσέχει...

Εκείνα θαύμασαν  τον ήλιο που έδυε εκείνη τη στιγμή...

Μετά είδαν τα λαξευμένα βράχια που ακτινοβολούσαν από τον ήλιο

και ρώτησαν το κύμα ποιος έσκαψε τις σπηλιές τους.



-Όταν είμαι θυμωμένο, τους εξήγησε το κύμα...τα "βάζω" με τα βράχια...


...και τώρα που τα κοιτάζω νομίζω πως είμαι σπουδαίος γλύπτης...

Τα κοχύλια κοίταζαν γύρω τους τα δέντρα καθώς ο ήλιος


έριχνε τις τελευταίες ακτίνες του πάνω τους και χρύσιζε τα κλαδιά τους

Κοιτούσαν ...κοιτούσαν



ώσπου άρχισε να ανατέλλει το φεγγάρι...



και έμειναν εκεί  ακούγοντας  μουσική  από τα μαγαζιά  της παραλίας,

έτσι απομακρύνθηκαν λίγο από το κύμα για να ακούν καλύτερα.

Άρχισε να ξημερώνει...το κύμα τους φώναξε πως έπρεπε να φύγουν,

γιατί ο ήλιος θα γινόταν σε λίγο πολύ καυτός και θα τα έκαιγε.

Όμως εκείνα δεν τον άκουγαν. Τους άρεσαν όλα αυτά που έβλεπαν.

Το κύμα προσπάθησε να τα φτάσει...μάταια όμως...

Και έμειναν εκεί...η άμμος έγινε καυτή...και εκείνα έμειναν εκεί...


Και τώρα στολίζουν το μπαλκόνι μου...

ξαπλωμένα στο γαλάζιο της θάλασσας και του ουρανού...


Κάνοντας παρέα σε μένα τώρα πια...

Φίλοι μου να είστε καλά.

Φιλάκια!

Υ.Γ. (όλες οι φωτογραφίες είναι από την περιοχή Αγ. Ανδρέας στο Κατάκολο)

Δευτέρα 20 Αυγούστου 2012

Κεφαλλονιά (μέρος β')

Φίλοι μου γεια σας

Σε προηγούμενη ανάρτηση σας έδειξα αρκετά μέρη  της Κεφαλλονιάς

και σήμερα θα σας δείξω  λίγα ακόμη...


Πλατεία του Αργοστολίου

Ορθόδοξη εκκλησία

καθολική εκκλησία

Από το Αργοστόλι.... βλέπουμε το καραβάκι που έρχεται να μας πάρει...




για να πάμε Ληξούρι...μην αφήσουμε τη δεύτερη μεγάλη πόλη της Κεφαλλονιάς

παραπονεμένη...



και οπ!...σε 30΄φτάσαμε  στο Ληξούρι.

Στο λιμάνι στέκει το άγαλμα του κεφαλλονίτη σατυρικού ποιητή και πεζογράφου

Ανδρέα Λασκαράτου.



Λέγεται ότι κάποια φορά στην γιορτή του, ένας γείτονάς του θέλοντας να τον

ειρωνευτεί, του έστειλε με την υπηρέτριά του, ως δώρο, ένα καλάθι γεμάτο

κέρατα κριαριού και στην καρτούλα έγραψε "για την γιορτή σου".

Βλέποντας αυτό ο Λασκαράτος βγαίνει έξω στον κήπο του, κόβει τα ωραιότερα

άνθη, τα βάζει στο καλάθι και στην καρτούλα έγραψε "Ό,τι διαθέτει ο καθένας

σε αφθονία  δωρίζει" και το έδωσε στην υπηρέτρια λέγοντάς της να τα δώσει

στο κύριό της.


Αυτό το τεράστιο  δέντρο είναι στην κεντρική πλατεία του Ληξουρίου με τις

καφετέριες, τα εστιατόρια...



και τα πλακόστρωτα δρομάκια γύρω της.


Ένα άλλο όμορφο μέρος της Κεφαλλονιάς είναι  το χωριό  Σκάλα.

με την τριών χιλιομέτρων αμμουδερή παραλία της...



...που αυτή τη στιγμή ησυχάζει από τους χιλιάδες παραθεριστές, καθώς

έχει αρχίσει να βραδιάζει...




Δεν ξέρω πως πήρε το όνομά της, αλλά μία σκάλα με αρκετά σκαλοπάτια

ξεκινάει κάτω από την παραλία και σε βγάζει στο πάνω επίπεδο ...



 στο χωριό.



Ας κατηφορίσουμε όμως προς Πόρο



για να πάρουμε  το φέρι της επιστροφής.  

Το "Ανδρέας Κάλβος" αυτή τη φορά
(και αυτό Ζακυνθινό είναι Χαρά)



και έτσι αποχαιρετήσαμε την όμορφη Κεφαλλονιά.


από το φινιστρίνι του "Ανδρέας Κάλβος"

Να είστε όλοι καλά

Φιλάκια!

Σάββατο 18 Αυγούστου 2012

Περιήγηση στην Κεφαλλονιά

Γεια σας φίλοι μου

Σας έχω υποσχεθεί ένα ταξιδάκι στην Κεφαλλονιά...

Φύγαμε λοιπόν... για απόβαση...



Το φέρι "Ιόνιαν Σταρ" που πήραμε από την Κυλλήνη,

μας  έφερε στο όμορφο λιμάνι της Κεφαλλονιάς τον Πόρο.


Πόρος Κεφαλλονιάς

Η Κεφαλλονιά είναι το μεγαλύτερο νησί από το Επτάνησα και λικνίζεται

στο Ιόνιο πέλαγος.

Το μεγαλύτερο τμήμα της το καταλαμβάνει η Οροσειρά του Αίνου




που κρύβει μέσα της υπέροχα σπήλαια με σταλακτίτες, όπως το σπήλαιο

της Δρογκαράτης,



μέσα στο οποίο σχηματίζεται μία μεγάλη σάλα (65*45 & ύψος20μ.),

η Σάλα της Αποθέωσης, όπως την ονομάζουν

και εκεί λόγω της εξαιρετικής ακουστικής της διοργανώνονται

μουσικές εκδηλώσεις.

Από την οροφή κρέμονται υπέροχοι σταλακτίτες και από το δάπεδο

ξεπροβάλλουν σταλαγμίτες...

όλο το σπήλαιο στάζει, καθώς συνεχίζει να σχηματίζεται...




Η Κεφαλλονιά διαθέτει όμορφες παραλίες, όπως αυτή του Μύρτου...



με τις κάτασπρες πέτρες σε όλα τα μεγέθη...

Περιττό να σας πω πως κουβάλησα κάμποσες... για τις κατασκευές μου.



Γραφικά χωριά, όπως το παραθαλάσσιο χωριό Άσσος



που διατηρείται ακόμα το Βενετσιάνικο κάστρο του (15ος αιών)



Το χωριό Αγία Ευφημία ...προορισμός για αρκετούς...σκαφάτους...


και το παραδοσιακό χωριό Φισκάρδο, το μόνο που έμεινε όρθιο μετά τον

καταστροφικό σεισμό του 1953...




που τέτοια εποχή και αυτό είναι γεμάτο από σκάφη όλων των μεγεθών...



Ας πάμε και λίγο από το Αργοστόλι, την πρωτεύουσα...με την όμορφη

παραλιακή λεωφόρο...


Στην προβλήτα κάθε πρωί δένουν τα ψαροκάικα

και από εκεί πουλούν τα ψάρια τους...


και τώρα πάμε στον  πεζόδρομο με τα καταστήματα...



Ήταν μεγάλη η βόλτα και σας κούρασα;

Ε, τότε ας πάρουμε μια ανάσα για ένα καφεδάκι...



και συνεχίζουμε με βόλτα στον πεζόδρομο...


σας δίνω και ιδέες για ...δημιουργίες...


και μια ματιά στα παραδοσιακά τους προϊόντα.


Τώρα ας πάρουμε... μια γεύση από το  βραδινό Αργοστόλι...

Η κεντρική πλατεία  με  τις καφετέριες  και τα μπαράκια...



και τους μικροπωλητές να εκθέτουν την πραμάτεια τους...


σε έναν "βραδινό πεζόδρομο" με ευφάνταστους τρόπους...


Θα σας αφήσω...με ένα όμορφο ηλιοβασίλεμα από Κεφαλλονιά...



και θα επανέλθω...γιατί ένα τόσο μεγάλο νησί  δεν μπορείς να το δείξεις

με μία μόνο ανάρτηση...

Έως τότε να είστε όλοι καλά.

Φιλάκια!