Τετάρτη 31 Δεκεμβρίου 2014

2015 ευχές

Καλοί μου φίλοι
Σας εύχομαι μέσα από την καρδιά μου τα όνειρά σας
μέσα στο 2015 να πραγματοποιηθούν!


Να γεμίσουν οι καρδιές αγάπη!


Να ανοίξουν νέοι ορίζοντες


Να αφήσουμε πίσω τα παλιά και τα μίζερα
για να δούμε τα καλύτερα που έρχονται!


Υ.Γ. Τα γουράκια ταξιδεύουν ήδη για κάποιες φίλες.

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ

Τετάρτη 24 Δεκεμβρίου 2014

Άγγελοι είμαστε όλοι


Ποιος είπε πως οι άγγελοι στη γη δεν κατεβαίνουν
ποιος είπε πως στον ουρανό μονάχα ότι πετούν

                                                  

όσοι δεν ξέρουν να αγαπούν δεν το καταλαβαίνουν
πως άγγελοι κι εδώ στη γη πολλοί κυκλοφορούν




Γιατί...
Άγγελοι είμαστε όλοι χαμένοι μες την πόλη!!!



Άγγελοι είμαστε όλοι




Ακόμα και αν χάσαμε τα φτερά 
και μας έμειναν οι γρατσουνιές στην πλάτη... 


Φίλοι μου
Άγγελοι θα έρθουν να σας βρουν 
κι ένα τραγουδάκι θα σας πουν
αφιερωμένο από εμένα
σ' αυτούς που ξέρουν να αγαπούν

(κάτω από τα φορεματάκια τους έχουν ρεσώ με μπαταρία)

Υ.Γ. Το κείμενο είναι συρραφή στίχων γνωστών τραγουδιών 
λίγο πειραγμένοι από εμένα

Υ.Γ. Το τραγούδι που ακολουθεί δεν είναι χριστουγεννιάτικο, ένας στίχος του
όμως είναι ο τίτλος της ανάρτησης.



Σας εύχομαι ολόψυχα

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ


Πέμπτη 18 Δεκεμβρίου 2014

Πεφταστέρια

Μια νύχτα μαγική σαν αυτές που ανοίγουν οι ουρανοί,

τα αστέρια αποφάσισαν να μας κάνουν το χατίρι και να

εκπληρώσουν όλες εκείνες τις ευχές που άκουγαν...

Θέλω να...
Μακάρι να είχα...
Στείλε μου...



Και άρχισαν να πέφτουν στη γη και να σκαλώνουν πάνω σε κλαδιά,



Μας αγγίζουν, ψηλαφίζουν τις καρδιές μας, 




Μας δείχνουν πως πολλά από αυτά που ζητάμε

τα έχουμε ήδη και δεν το ξέρουμε...



Άρχισαν να μπαίνουν ακόμα και μες στα σπίτια μας, χαρίζοντας ζεστασιά

σκορπίζοντας   όνειρα, ελπίδες, χαμόγελα και αγάπη.




Τα αστεράκια μου τα έφτιαξα με τη γνωστή ζύμη
 ((2 φλ.σόδα, 1 φλ.κορν φλάουρ και 1 1/4 φλ.νερό)

Φίλοι μου θέλω να σας ευχαριστήσω για τα όμορφα σχόλια που μου αφήνετε
και σας ζητώ συγνώμη που δεν απαντώ, αλλά εδώ που βρίσκομαι αυτή την περίοδο
έχω internet με κάρτα, ως εκ τούτο λίγο προβληματικό.
Αυτή την ανάρτηση την στέλνω  στο starsandicicles που  εκεί αυτό τον καιρό γίνεται
το μεγαλύτερο χριστουγεννιάτικο πανηγύρι.

Σας στέλνω την αγάπη μου.
Να περνάτε όμορφα!
Φιλάκια!

Δευτέρα 15 Δεκεμβρίου 2014

Φάτνη

Φίλοι μου πριν δύο χρόνια σας είχα δείξει την Φάτνη,
που είχα φτιάξει για το σπίτι της κόρης μου





Φέτος υπήρξαν παραγγελιές.
Έτσι έφτιαξα άλλες δύο  με την ίδια τεχνική που σας είχα δείξει εδώ.
Το μπροστινό μέρος της Φάτνης με τους σταλακτίτες είναι ψεκασμένο
με χρυσό σπρέι, για να δείχνει την λάμψη από το αστέρι της Άγιας Νύκτας,
ενώ η πίσω πλευρά και οι πλαϊνές έχουν τις αποχρώσεις των βράχων
 (λίγο καφέ, άσπρο, γκρίζο, μαύρο)



Οι φωτογραφίες τις αδικούν λίγο, γιατί είναι τραβηγμένες με κινητό τηλέφωνο


Φυσικά οι παραλήπτες θα φροντίσουν να τις διακοσμήσουν με φωτάκια και τις φιγούρες
της Αγίας Οικογένειας.


Με αυτή την ανάρτηση παίρνω μέρος στο χριστουγεννιάτικο πανηγύρι της Κάτιας μας.
Με το καλό να γιορτάσουμε τα Χριστούγεννα όσο πιο καλά μπορούμε.
Φιλάκια!

Σάββατο 13 Δεκεμβρίου 2014

My secret Santa


Πριν λίγες ημέρες με επισκέφτηκε ένας τσαχπίνης
κάτασπρος, λίγο παχουλούλης κύριος,
φορούσε στραβά ένα καπελάκι μαύρο και ένα κόκκινο κασκόλ
-Γεια σου μου συστήθηκε είμαι ο Ασπρούλης ο χιονάνθρωπος!
-Καλώς όρισες, του λέω, πως από τα μέρη μας;
Δεν ξέρεις ότι εδώ οι θερμοκρασίες είναι λίγο υψηλές για σένα;
(στον Πύργο μία φορά απ' ότι θυμάμαι  χιόνισε, ίσως δύο)
Δεν φοβάσαι μήπως λιώσεις;
-Όχι δεν φοβάμαι, μου απάντησε, γιατί με τυλίγει κάτι μαγικό
Ο Αγ. Βασίλης ανέθεσε στο ξωτικό του την Ζέτα
http://kalianapodi.wordpress.com/ να με φτιάξει και μετά εκείνος
μου ευχήθηκε για να μην πάθω ποτέ τίποτα.

(η φωτογραφία είναι από το blog της Ζέτας)
Παρόλο που αγκάλιασα έναν χιονάνθρωπο, ένιωσα μια ζέστη στην καρδιά.
Ζέτα μου σε ευχαριστώ πάρα πολύ που μου τον έστειλες. Είναι πολύ χαριτωμένος.
Όπως καταλάβατε αυτό είναι το δώρο που μου έστειλε
ο μυστικός μου Αγ. Βασίλης.
Ευχαριστώ και σένα Μαριλένα μου που διοργάνωσες την μυστική αυτή ανταλλαγή.
Εύχομαι να θυμηθεί ο Άγιος να μου στείλει και τις άλλες τις παραγγελιές,
τις πιο ειδικές ...
Το ίδιο εύχομαι και σε σας.
Φιλάκια!






Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου 2014

Κοινωνική αλυσίδα: "Εσύ γνωρίζεις τι είναι το σίσα;"

Πριν από λίγες ημέρες διάβασα μια πολύ ενδιαφέρουσα ανάρτηση στο φιλικό blog της

petra  για ένα σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα και επειδή και εμένα με προβληματίζουν

όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας και ιδιαίτερα αυτά που αφορούν τα παιδιά μας,

σας παραθέτω την ανάρτηση της Πέτρας όπως ακριβώς την έγραψε, για ενημέρωση,

προβληματισμό και όχι μόνο...



ΣΤΗΝ ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ ΤΟΥ ΔΝΤ: το 2001 αποσύρθηκαν από την εγχώρια αγορά -που έτσι κι αλλιώς ήταν παράνομα- η μαριχουάνα και η κοκαϊνη και γέμισαν οι δρόμοι με το ναρκωτικό Πάκο. Χαρακτηριστικό του; Η πολύ χαμηλή τιμή πώλησης, με αποτέλεσμα την εύκολη πρόσβαση και προμήθεια, από άτομα με χαμηλό -έως ανύπαρκτο- εισόδημα ... Ο Βάλβο Φερράρι, Διευθυντής Λειτουργίας της Κοινωνικής Βοήθειας Κατά των Εθισμών, του Δήμου του Μπουένος Άϊρες, αναφέρει: "Δεν έχουμε καμία αμφιβολία, πως έπρεπε να εξολοθρευτεί μια ολόκληρη γενιά εφήβων και νέων, που δεν θα είχε δουλειά, δεν θα είχε θέση στα σχολεία και στα πανεπιστήμια, δεν θα είχε δυνατότητες να ενταχθεί με κανέναν τρόπο, με τον οποίο οι γενιές καταλαμβάνουν τον χώρο τους στην κοινωνία. Και επιπλέον, δεν έπρεπε να είναι παρούσες για να αντιμετωπίσουν και να αγωνιστούν για τα δικαιώματα τους, απέναντι σ' αυτές τις πολιτικές εξουσίες..." Από το 2001 μέχρι το 2005, η χρήση του "ΠΑΚΟ" στην Αργεντινή, σημείωσε αύξηση 200%!... 

ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ ΔΝΤ: το 2011 πέρασε τα ελληνικά σύνορα το ναρκωτικό Σίσα. Ή αλλιώς κοκαΐνη των φτωχών". Χαρακτηριστικό του; Η πολύ χαμηλή τιμή πώλησης -μόλις 2-3 ευρώ η δόση!- με αποτέλεσμα την εύκολη πρόσβαση και προμήθεια, από άτομα με πολύ χαμηλό -έως ανύπαρκτο- εισόδημα... Το παραισθησιογόνο ναρκωτικό "σίσα", που λαμβάνεται με ενδοφλέβια χρήση, δημιουργείται σε αυτοσχέδια εργαστήρια, σε πολλά σημεία της πρωτεύουσας -και όχι μόνο- και  χαρακτηρίζεται ως άκρως επικίνδυνη ουσία, αφού είναι πολύ τοξική και περιέχει μεταξύ άλλων, χημικές ουσίες αλλά και υγρά μπαταρίας αυτοκινήτων ή χλωρίνη! Όπως αναφέρουν οι επιστήμονες του Κέντρου Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων, οι χρήστες του ναρκωτικού σίσα γερνούν σε διάστημα έξι μηνών! Τις ζημιές που προκαλεί στον οργανισμό η 20ετής χρήση ηρωίνης, το σίσα τις προκαλεί σε ελάχιστο διάστημα. Αρχικά το πρόσωπο και ολόκληρο το σώμα του χρήστη γεμίζει πληγές, η απώλεια βάρους είναι άμεση, τα όργανα του σώματος καταστρέφονται από τα χημικά, το δέρμα γεμίζει ρυτίδες, τα δόντια σαπίζουν, ενώ "καίγεται" το λίπος στο πρόσωπο, με αποτέλεσμα άτομα 25-30 χρονών, να μοιάζουν αποστεωμένοι, ετοιμοθάνατοι, κάτι σαν ζόμπυ... Προκαλεί γρήγορη ευφορία, σεξουαλική υπερδιέγερση, ψευδαίσθηση διαύγειας και αϋπνία. Οι παρενέργειες στη συνέχεια, είναι ταχυκαρδία, ξηροστομία, νευρικότητα, ναυτία και ανορεξία και μακροχρόνια πονοκέφαλος, κατάθλιψη και αυτοκτονική συμπεριφορά. Βλάβες προκαλούνται στο αναπνευστικό, καρδιαγγειακό, πεπτικό σύστημα και σχεδόν στο σύνολο των εγκεφαλικών λειτουργιών.

Η φτώχεια εισβάλλει στα σπίτια μας και υφαρπάζει τις ζωές μας σαν ορμητικός χείμαρρος. Εμείς, η οικογένειαοφείλουμε να έχουμε τις κεραίες μας ανοιχτές... Να αφουγκραζόμαστε τα παιδιά μας. Τα ναρκωτικά είναι θάνατος κι εκεί έξω παραμονεύουν τόσα πολλά κορά-
κια, που διψούν για αίμα, χρήμα και παιδικές ψυχές... Να μιλάμε με τα παιδιά μας για όλα και να μην διστάζουμε να τους εξηγούμε όλους τους κινδύνους. Αφού δεν μπορέσαμε εμείς, ως γενιά, να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων και να περιφρουρήσουμε τα κεκτημένα πολλών ετών, ας μην γίνουν τα παιδιά μας τα θύματα της λαίλαπας του ΔΝΤ, της Γερμανίας και λοιπών κορακίων. Τώρα που τα παιδιά μας βάλλονται από παντού και τα σχολεία, τα πανεπιστήμια, οι οικογενειακοί προϋπολογισμοί, βουλιάζουνε στη δίνη, τα παιδιά μας είναι ιδιαίτερα ευάλωτα και καταρρέει ο κόσμος τους. Εκεί που μπορούν πραγματικά να σταθούν και να παρηγορηθούν, είναι η οικογενειακή εστίαΚι όποτε νομίζουν πως μας χρειάζονται, αλλά και όποτε δεν το νομίζουν, οι γονείς πρέπει να είμαστε εκεί, πίσω από τις κλειστές τους πόρτες, πίσω από το Διαδίκτυο, πίσω από τις ανησυχίες τους, πίσω από τους φόβους τους, πίσω από το δάκρυ τους, πίσω από το βήμα τους. Παντού. Η Αργεντινή μπορεί να φαντάζει -και να είναι -χιλιομετρικά- πολύ μακριά, αλλά οι μέθοδοι που χρησιμοποιούν τα κοράκια, είναι παντού οι ίδιες! Και τώρα στοχεύουν στις ζωές των δικών μας παιδιών. Να τα γονατίσουν, να τα καταστρέψουν, να τα διαλύσουν, για να μην επαναστατήσουν ποτέ και να μην αντιδράσουν, ενάντια στα νοσηρά σχέδια της εκάστοτε εγχώριας πολιτικής μαφίας... Τα παιδιά μας, ας μην τους τα χαρίσουμε ρε!

Μαζί με την φωνή της Πέτρας ενώνω και την δική μου:
Μην τους χαρίσουμε τα παιδιά μας!

Τρίτη 2 Δεκεμβρίου 2014

Περασμένα μεγαλεία (12ος διαγωνισμός φωτογραφίζειν)

Σε τούτο το κτίριο πριν κάποια χρόνια έστησαν καυγά
το πάτωμα με το ταβάνι.

"Περασμένα μεγαλεία"

Ένοιωθαν πλήξη και ανία βλέπεις γιατί οι  ένοικοι  είχαν μετακομίσει σε άλλη πόλη
και μη έχοντας με τι να ασχοληθούν όλο καυγάδιζαν μεταξύ τους
για ασήμαντες αφορμές.
Αιτία του καυγά την τελευταία και μοιραία μέρα η διαφωνία τους
για το πιο είναι πιο χρήσιμο...
Το πάτωμα έλεγε: ¨Εγώ είμαι πιο χρήσιμο γιατί πάνω μου
οι άνθρωποι περπατούν, χορεύουν, παίζουν τα παιδιά τους,
τοποθετούν  έπιπλα, και με στολίζουν με ωραία χαλιά".
"Σιγά" απαντούσε το ταβάνι "για να μην ήμουν εγώ και οι άνθρωποι
θα έβλεπαν τα κεραμίδια, θα έμπαινε ο αέρας και θα πάγωναν.
Άλλωστε επειδή είμαι και εγώ χρήσιμο, περισσότερο από σένα,
με στολίζουν  με σχέδια χρωματιστά ξυλόγλυπτα και γύψινα.
Πες το ένα...πες το άλλο άναψε ο καυγάς...και το κακό δεν άργησε να γίνει...
Αρπάζει μια από τις σανίδες του το πάτωμα και την εκσφενδόνισε
στο ταβάνι. Το ταβάνι ανταπέδωσε με μία από τις δικές του.
Μάταια τα κεραμίδια τους φώναζαν να σταματήσουν.



Εκείνα συνέχισαν ώσπου δεν έμεινε σανίδα για σανίδα στη θέση της.
Έτσι ταβάνι και πάτωμα βρέθηκαν καταγής.
"Ορίστε τι καταλάβατε τώρα"; τους φώναξαν τα κεραμίδια.
"Ένα μάτσο σανίδες γίνατε και πήρατε και εμένα στο λαιμό σας".



Με την πρώτη φωτογραφία έλαβα μέρος στον 12ο διαγωνισμό του blog mia-matia-ston-ilio
που είχε σαν θέμα:"Παλιές Στιγμές". Εγώ έδωσα στην φωτογραφία μου τον τίτλο!
"Περασμένα μεγαλεία".
Αυτό το σπίτι βρίσκεται κάπου στην Κυπαρισσία. Οι τοίχοι του στέκονται αγέρωχοι.
Η σκεπή όμως έχει καταρρεύσει.
Το φωτογράφισα μια μέρα που βρέθηκα εκεί συνοδεύοντας τον σύζυγο
σε ένα επαγγελματικό ταξίδι. Καθώς τον περίμενα να τελειώσει ένα ραντεβού
πίνοντας το καφεδάκι μου και κοιτώντας τούτο το κτίριο
σκαρφίστηκα αυτή την αστεία ιστορία για να περάσει η ώρα.

Να είστε όλοι καλά!
Φιλάκια!




Πέμπτη 20 Νοεμβρίου 2014

Τα γενέθλια του μικρού ζαρκαδιού

Η μαμά ζαρκαδίνα εδώ και μέρες έτρεχε και δεν έφτανε μέσα στο μικρό σπιτάκι

της στο μεγάλο δάσος.  Το έβαψε, το καθάρισε και το διακόσμησε κατάλληλα,

γιατί σε λίγες μέρες το μικρό της ζαρκάδι είχε γενέθλια.


Έφτιαξε δωράκια για τους φίλους του γιου της,  γλυκά και χυμούς

από τα φρούτα του δάσους και μια ωραία τούρτα.

Σήμερα που επιτέλους έφτασε η μέρα που το μικρό ζαρκάδι

περίμενε με ανυπομονησία, έπρεπε να ετοιμάσει

το γλάσο  σοκολάτας, που θα περιέχυνε την τούρτα.

Αράδιασε με προσοχή τα υλικά πάνω στον πάγκο της κουζίνας και έριξε

μια τελευταία ματιά στη συνταγή. Χρειαζόταν...

60 γρ. σοκολάτα κουβερτούρα

1 κούπα ζάχαρη άχνη

2 κουταλιές κονιάκ

2 κουταλιές κακάο σε σκόνη

Σε ένα κατσαρολάκι έλιωσε τη σοκολάτα  και πρόσθεσε τη ζάχαρη και το κακάο.

Το κονιάκ δεν το έβαλε γιατί θα το έτρωγαν μικρά ζωάκια.

Ανακάτεψε όλα τα υλικά καλά και έτοιμο το γλάσο!

Περιέχυσε με αυτό την τούρτα και την διακόσμησε με αγριοφράουλες

και βατόμουρα.



Νωρίς το απόγευμα το μικρό ζαρκάδι φόρεσε τα καλά του και περίμενε

τους φίλους του. Πρώτα έφτασαν οι δύο καλύτεροι φίλοι του τα αρκουδάκια

με τη μαμά τους



και μετά το ξαδερφάκι του το ελαφάκι μαζί με τη μαμά του.



Σε λίγο να  και τα τρία αγριογούρουνα με τη μαμά τους και αυτά


Παρούσα και η πιο καλή του φίλη  μία όμορφη ζαρκαδίτσα.


Τελευταίος ως συνήθως ο φίλος του ο λαγός.


Στο πάρτι τα ζωάκια έπαιξαν, χόρεψαν  και το μικρό ζαρκάδι έσβησε τα δύο κεράκια της

τούρτας του. Οι φίλοι του, του ευχήθηκαν χρόνια πολλά τραγουδώντας  το

γνωστό τραγουδάκι... Να ζήσεις ζαρκαδάκι  και χρόνια πολλά

                                   μεγάλος να γίνεις με άσπρα μαλλιά...

Ενώ δυο πουλάκια επιμελούνταν τη μουσική.



Μετά άνοιξε τα δώρα που του έφεραν οι φίλοι του και τους ευχαρίστησε.

Όλα ήταν πολύ ωραία, μα πιο πολύ του άρεσε το δώρο της όμορφης

ζαρκαδίτσας,  που ήταν μία κούπα ζωγραφισμένη με πολλές καρδούλες

για  να πίνει το γάλα του.


 
Η ανάρτηση αυτή είναι αφιερωμένη στα παιδάκια και τα εγγόνια σας φίλοι μου.

Ας φροντίσουμε όλοι μας να υπάρχει πάντα ένα χαμόγελο στα χείλη των παιδιών.

Στις 20 Νοεμβρίου 1989 υιοθετήθηκε από την Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ

η σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού, η οποία στα 54 άρθρα της καλύπτονται

όλα τα δικαιώματα του παιδιού στους τομείς της επιβίωσης, ανάπτυξης, προστασίας

και δικαίωμα συμμετοχής.



Ελπίζω να σας άρεσε το παραμύθι μου.
Φιλάκια πολλά!!!

Υ.Γ. όλες οι εικόνες είναι από το internet.

Παρασκευή 14 Νοεμβρίου 2014

Χόρεψε Υβόνη - Nude



Η Υβόνη έσυρε αργά τα βήματά της και ξάπλωσε
πάνω στο κόκκινο βελούδο.
Άφησε να κυλήσει στα πόδια της η σατέν ρόμπα της
και φάνηκε το γυμνό ρυτιδωμένο κορμί της
-Σήμερα θα εξετάσουμε το γυμνό κορμί
από μια άλλη οπτική γωνία,
εξήγησε στους φοιτητές ο καθηγητής της σχολής Καλών Τεχνών.
Θα εξετάσουμε το γυμνό κορμί που πάνω του έχει αφήσει
ανελέητα τα σημάδια του ο χρόνος.


Η Υβόνη ταράχτηκε, κοίταξε προς το παράθυρο
και ο νους της πέταξε σαν τρομαγμένο πουλί.
Το παρελθόν ήρθε απρόσκλητο
Ήδη άκουγε την αισθησιακή μουσική
Σήκω και χόρεψε Υβόνη
Λίκνισε το κορμί σου στο ρυθμό της,
Πέταξε αργά ένα ένα τα ρούχα σου,
Σκόρπισε πόθους στους θαυμαστές σου,
Νιώσε τα καυτά τους βλέμματα.

Χόρεψε Υβόνη
Για τους έρωτες που πίστεψες και σε απαρνήθηκαν
Χόρεψε Υβόνη
Για κείνους που κούρσεψαν το κορμί σου,
Χόρεψε Υβόνη
Για τα νιάτα που σπαταλήθηκαν
Χόρεψε Υβόνη, Χόρεψε...

-Πέρασε η ώρα, είπε ο καθηγητής, αύριο πάλι.
Αύριο πάλι Υβόνη
Αύριο πάλι θα ξύσεις τις πληγές σου!

Αυτή η ανάρτηση είναι η συμμετοχή μου στην πρό(σ)κληση της Μαριλένας

Φιλάκια!

Τρίτη 11 Νοεμβρίου 2014

Γιάννης Ρίτσος (1/5/1909-11/11/1990)

Σαν σήμερα 11/11/1990 έφυγε ο μεγάλος μας ποιητής Γιάννης Ρίτσος

"Μα όταν εσείς, ω τύραννοι κι άναντροι κι ευτελείς

δε θάστε μήτε σκιά καπνού στης Ιστορίας τα χάη,

εγώ στη μνήμη των Καιρών θάμαι η λαμπρή σελίς

και στ' όνομά μου ο αιώνας μας ακέραιος θ' αντηχάει"




Πέμπτη 30 Οκτωβρίου 2014

Πλεκτά φαναράκια


Τα πλεκτά σεμέν της γιαγιάς βαφτίστηκαν και πήραν το όνομα φαναράκια!


Βαφτίστηκαν σε τσιμεντόχρωμα.
Ήθελα ένα φυσικό αποτέλεσμα γιατί προορίζονται για τον κήπο.


Περάστηκαν εδώ και εκεί με άσπρο χρώμα


Περάστηκαν και με βερνίκι για περισσότερη αντοχή


και τώρα ποζάρουν για φωτογράφιση!!!


Αναμμένα δημιουργούν μια ωραία ατμόσφαιρα


Μας κρατούν συντροφιά και  μας θυμίζουν ότι η ομορφιά βρίσκεται
στα απλά πράγματα.


Είναι κατάλληλα και για παρέα, αλλά και για μοναχικές καταστάσεις,
ιδίως άμα έχει και πανσέληνο όπως δείχνει η φωτογραφία...
(η μικρή φωτεινή κουκκίδα πάνω αριστερά είναι το φεγγάρι).


Τούτο τώρα που το κοιτάζω σαν κουκουβάγια μοιάζει...χαχα!


Και αφού  είδα ότι είναι όμορφα ότι σεμεδάκι πέσει στα χέρια μου θα αλλάξει
εμφάνιση και χρήση.

Φιλάκια!!!

Δευτέρα 27 Οκτωβρίου 2014

Στο Ιόνιο να δίνω φιλιά


Φίλοι μου ο τίτλος της σημερινής ανάρτησης είναι παραπλανητικός για να μην τρομάξετε(χαχα!).
Γιατί να τρομάξετε; 
Μα γιατί το ομορφοκόριτσο η Πέτρα (Πέτρα μου το καπελάκι σου πάει τέλεια) είχε την φαεινή ιδέα να μας βάλει στην διαδικασία να σκεφτούμε ποιο τραγούδι θα θέλαμε στο τελευταίο μας κατευόδιο και πως θα ήταν η όλη ... παράσταση. 
Αυτό μου θύμισε την τελευταία παραγγελιά μιας γιαγιάς γειτόνισσας που ήθελε να την πάμε με την μπάντα του Δήμου. Η γιαγιά πέθανε κατακαλόκαιρο.
Και να βλέπεις την γιαγιά αραγμένη στη "λιμουζίνα" της, να ακολουθεί η μπάντα παιανίζουσα και εμείς καμιά δεκαριά νοματαίοι όλοι και όλοι από πίσω. Για γέλια είμαστε. Να βγαίνει ο κόσμος αγουροξυπνημένος από την μεσημεριανή σιέστα και άλλοι να γελάνε και άλλοι να βρίζουμε.  
Μια  παραγγελιά τραγουδιστική έχω αφήσει και εγώ σε περίπτωση που πέσω σε κώμα (μην τυχόν και μείνω σαν μούμια πάνω σε ένα κρεβάτι). Σε αυτή την περίπτωση το ΜΠΟΛΕΡΟ του Ραβέλ θα ήταν ότι πρέπει (https://www.youtube.com/watch?v=Q4wb11w0ZHQ).


Για το τελευταίο ταξίδι δεν με απασχολεί ούτε τι θα φορέσω, ούτε οι ψαλμωδίες ούτε το τραπέζι της παρηγοριάς. Αφήνω τους άλλους να πονοκεφαλιάσουν.
Βέβαια δεν θα έλεγα όχι  σε ένα μοσχομυριστό τριαντάφυλλο δίπλα μου, γιατί δεν τα μπορώ τα λιβάνια βρε παιδί μου  (και το φλομώνουν σε τέτοιες περιπτώσεις).
Εκείνο όμως που με ενδιαφέρει είναι το Αγνάντιο.
Γιατί τι να την κάνεις την "Αιώνια Ζωή" αν δεν έχει θέα, αν δεν είσαι κάπου που να αγναντεύεις...
Εδώ βέβαια έχουμε μια μικρή διαφωνία μετά του συζύγου, αλλά νομίζω πως τελικά θα μου κάνει το χατίρι. Το "οικογενειακό οικοπεδάκι" που έχει δεν λέει...δεν έχει θέα.
Ενώ το δικό μου "οικογενειακό οικοπεδάκι" είναι σε ύψωμα. Η θέα απέραντη!!!
Η πόλη κάτω στα πόδια μου και σε απόσταση αναπνοής η θάλασσα. Το Ιόνιο!
Όταν έχει καθαρή ατμόσφαιρα νομίζεις πως αν κάνεις μια δρασκελιά θα βρεθείς εκεί.
Το πρωί θα βλέπω τον ήλιο που θα βάφει την θάλασσα ρόδινη και το δειλινό που θα την βάφει χρυσοπορτοκαλοκκόκινη! Δεν υπάρχει πιο μαγευτικό μέρος για "αιώνιο άραγμα".
Θα κάθομαι εκεί και θα ακούω και τούτο το τραγούδι...
"Ήλιος θεός" με την ωραία φωνή του Βασίλη Σκουλά και θα ταξιδεύω αιώνια...
Στα ψηλά τα βουνά θα κοιμάμαι
Στο Αιγαίο θα στέλνω φιλιά(στίχοι από το τραγούδι)
Και στο Ιόνιο (συμπληρώνω εγώ, εξ' ου και ο τίτλος της ανάρτησης).


Ζωή σε λόγου σας...Ζωή σε λόγου μου.
Φιλάκια ολοζώντανα!

Τετάρτη 1 Οκτωβρίου 2014

Το δεντράκι του Ηλία

Στο δωμάτιο του Ηλία φύτρωσε ένα δέντρο

έχει πράσινα τα φύλλα, λουλούδια θαλασσιά

και μια τίγρη στα κλαδιά!


Πεταλούδες, πασχαλίτσες και πουλάκια ένα σωρό

και στο γρασίδι κουνελάκια στήσανε χορό!


Αεροπλάνα πάνε και έρχονται και ταξίδια 

σε όλο τον κόσμο του υπόσχονται!




Ο κορμός είναι φτιαγμένος με χαρτόνι χοντρό και επενδυμένος με λινάτσα
και τα λουλούδια είναι από τσόχα.
Το μικρό μας χεράκι έχει αρχίσει και το κοτσομαδάει...
Το έφτιαξα μαζί με την κόρη μου για να στολίσει το δωμάτιο του μικρούλη μας Ηλία.

Σας εύχομαι καλό μήνα. Να περνάτε καλά.
Φιλάκια!