-Άλυ κοίτα τι σου έφερα, φώναξε ο Αρκούδος στη γυναίκα του. Ένα έλατο, το βρήκα στο δάσος σπασμένο από το βάρος του χιονιού. Τι λες το στολίζουμε για τα Χριστούγεννα;
-Ωραία ιδέα, αλλά που θα βρούμε στολίδια;
-Αυτό αφήστε το σε μένα, τους είπε ένας Κόκκινος Καρδινάλιος που πετάχτηκε μέσα από τα κλαδιά. Βλέπετε πριν σπάσει το έλατο εκεί είχε τη φωλιά του.
Πέταξε γρήγορα μακριά και σε λίγο γύρισε με ένα σμήνος πουλιών. Κοκκινολαίμηδες, πέρδικες, γαρδέλια, αηδόνια ήρθαν και κάθισαν στα κλαδάκια και το έλατο γέμισε όχι μόνο με χρώματα από τα φτερά των πουλιών, αλλά και με ήχους.
Ο Κόκκινος Καρδινάλιος κάνοντας τον μαέστρο προσπάθησε να συντονίσει τα τιτιβίσματα των πουλιών και η Άλυ έτρεξε να τους φέρει σποράκια.
Σε λίγο όλα μαζί τραγουδούσαν: "Ω έλατο, ω έλατο, μ' αρέσεις, πως μ΄ αρέσεις..."
Εκείνη τη στιγμή τρία αγουροξυπνημένα αρκουδάκια έκαναν την εμφάνισή τους. Είδαν το στολισμένο έλατο δίπλα στο αναμμένο τζάκι και δεν πίστευαν τα μάτια τους.
-Μαμά, μπαμπά ήρθαν τα Χριστούγεννα;
-Ναι μωρά μου! Ελάτε να πλυθείτε και να φάτε το μέλι σας.
Αφού έφαγαν τα αρκουδάκια φώλιασαν στην αγκαλιά των γονιών τους και απόλαυσαν τα πουλιά που τώρα κελαηδούσαν το "Χριστός γεννάται σήμερον..."
Υ.Γ Η μικρή αυτή ιστορία των 200 λέξεων η οποία βασίστηκε στην παραπάνω εικόνα γράφτηκε μετά από πρόσκληση της συντονίστριας της αλατοπαρέας (ομάδας του εργαστηρίου συγγραφής των εκδόσεων αλάτι). Εδώ μπορείτε να διαβάσετε τις υπόλοιπες ιστορίες της παρέας.
