Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2012

"Ήρθαν ντυμένοι φίλοι"



Ήρθαν ντυμένοι "φίλοι"

Αμέτρητες φορές οι εχθροί μου

το παμπάλαιο χώμα πατώντας

Και το χώμα δεν έδεσε ποτέ με τη φτέρνα τους.

Έφεραν το Σοφό, τον Οικιστή και τον Γεωμέτρη

Βίβλους γραμμάτων και αριθμών

την πάσα Υποταγή και Δύναμη

το παμπάλαιο φως εξουσιάζοντας.

Και το φως δεν έδεσε ποτέ με τη σκέψη τους.

Ούτε μέλισσα καν δε γελάστηκε το χρυσό να αρχινήσει παιχνίδι

ούτε ζέφυρος καν, τις λευκές να φουσκώσει ποδιές.

'Εστησαν και θεμέλιωσαν

στις κορφές, στις κοιλάδες, στα πόρτα

πύργους κραταιούς και επαύλεις

ξύλα και άλλα πλεούμενα

τους Νόμους, τους θεσπίζοντας τα καλά και συμφέροντα

στο παμπάλαιο μέτρο εφαρμόζοντας.

Και το μέτρο δεν έδεσε ποτέ με τη σκέψη τους.

Ούτε καν ένα χνάρι Θεού στην ψυχή τους σημάδι δεν άφησε

Ούτε καν ένα βλέμμα ξωθιάς τη μιλιά δεν είπε να πάρει.

Έφτασαν  ντυμένοι "φίλοι"

αμέτρητες φορές οι εχθροί μου

τα παμπάλαια δώρα προσφέροντας.

Και τα δώρα τους άλλα δεν ήτανε

παρά μόνο σίδερο και  φωτιά.

Στ' ανοιχτά που καρτέραγαν δάχτυλα

μόνον όπλα και σίδερο και φωτιά.

Μόνον όπλα και σίδερο και φωτιά

     Οδυσσέας Ελύτης  από το "Άξιον Εστί"





Παρασκευή 26 Οκτωβρίου 2012

Στα χρώματα του φθινοπώρου

Καλοί μου φίλοι γεια σας

Σήμερα θέλω να ευχηθώ χρόνια πολλά σε όσους

γιορτάζουν και να τους χαρίσω μερικές φθινοπωρινές

πινελιές από τον κήπο μου.


Την  γαζία μου που σε προσκαλεί με το  άρωμά της  να την προσέξεις...


Το ζαχαροκάλαμο που σε θαμπώνει με το χρώμα του...


Να και ένας πίνακας ζωγραφικής σκαρφαλωμένος στο φράχτη μας, που

αλλάζει καθημερινά χρώματα από πράσινο έως βαθύ κόκκινο...


Γαριδούλα έχω ακούσει πως το λένε αυτό το λουλούδι...όπως και να το

λένε είναι πολύ όμορφο.


Και μέσα σε όλα αυτά ...έφτασε Νοέμβρης και το μικρό καλοκαιράκι

καλά κρατεί...μέχρι και μια καρπουζιά "εθελόντρια", την λέω έτσι γιατί

φύτρωσε μόνη της σε μία γλάστρα, βάλθηκε να μου κάνει καρπούζι.


Έχω και κέρασμα σήμερα, γιατί  γιορτάζει  ο γιος μου!


Φίλοι μου να είστε όλοι καλά και σας ευχαριστώ για τα όμορφα σχόλια

που μου αφήνεται κάθε φορά.

Φιλάκια!

Δευτέρα 22 Οκτωβρίου 2012

Φυτρώνουν...σαν τα μανιτάρια

Φίλες και φίλοι μου γεια σας

Σήμερα θέλοντας να σας παρουσιάσω τους τελευταίους

κουμπαράδες, σκέφτηκα να γράψω και μία ιστοριούλα 

για να τους συνοδέψει, όπως κάνω κάθε φορά.



Θα σας έγραφα λοιπόν για έναν κακό μάγο που έκανε 

να φυτρώσουν σε μία πολιτεία δηλητηριώδη μανιτάρια

για να έχει τους κατοίκους της υπό την κυριαρχία του...ώσπου ευρέθη

ένα γενναίο παλικάρι  που νίκησε τον μάγο και έσωσε την πολιτεία.

Και εκεί που τα σκεφτόμουν όλα αυτά συνειδητοποίησα ότι θα σας 

περιέγραφα την πραγματικότητα την στιγμή που οι φόροι -χαράτσια 

φυτρώνουν σαν τα μανιτάρια


και ώσπου να κατανοήσουμε τον ένα φόρο μας πασάρουν και άλλον και άλλον 

και δεν σκέφτονται τίποτε άλλο οι μάγοι που αυτοαποκαλούνται σωτήρες

του έθνους, αλλά πως να μειώσουν μισθούς και συντάξεις, πως να διαλύσουν

το εθνικό σύστημα υγείας, πως να ανεβάσουν την ανεργία, πως να 

καταδικάσουν τα όνειρα της νεολαίας μας στον μισθό των 560 ευρώ, την 

στιγμή  που δεν βλέπω να χαμηλώνουν τους δικούς τους μισθούς (αυτοί δεν  

βγαίνουν με χαμηλό μισθό).



Στα παραμύθια βέβαια σχεδόν πάντα έχουμε αίσιο τέλος, γιατί υπάρχει 

το γενναίο παλικάρι ή η καλή νεράιδα που σώζει την κατάσταση.

Στην περίπτωσή μας όμως δεν βλέπω κανένα  γενναίο παλικάρι...

Αλλά και μέχρι να βρεθεί ο λαός θα γίνεται φτωχότερος, θα τρώει σε 

συσσίτια  στην καλύτερη περίπτωση ή από τα σκουπίδια στη χειρότερη.

Πάντως τα δικά μου μανιτάρια-κουμπαράδες δεν είναι δηλητηριώδη

και γι' αυτό και η κυρά-Ξανθίππη 


πήρε το καλάθι της και βγήκε να τα μαζέψει.

 
Άλλοι τρεις κουμπαράδες ετοιμάστηκαν για  το φιλανθρωπικό σκοπό που 

διοργανώνει η δράση Ελληνίδων bloggers


Να είστε όλοι καλά.

Φιλάκια!










Παρασκευή 19 Οκτωβρίου 2012

Αυτοσχεδιασμοί

Φίλοι μου γεια σας

Τις προάλλες έπεσε στα χέρια μου ένα κομμάτι τρέσα

και αναρωτιόμουν τι να το κάνω...

Η ιδέα ήρθε όταν είδα πως είχα και ένα κομμάτι δέρμα


Και έφτιαξα αυτό!


Έβαλα και λίγες χαντρούλες και ένα κούμπωμα  και έτοιμο το βραχιόλι.

Δεν ξέρω αν σας άρεσε η ιδέα... πάντως μία φίλη μου όταν το είδε της άρεσε.


Και έτσι της το χάρισα!

Φίλοι μου να είστε όλοι καλά.

Φιλάκια!

Παρασκευή 12 Οκτωβρίου 2012

Κολεξιόν


"Μέρες τώρα παρακολουθώ να πηγαίνουν προς Θεσσαλονίκη

καλλίγραμμα μανεκέν με σπέσιαλ μοντελάκια.

Ε! δεν αντέχω χρυσή μου θέλω να πάω και εγώ" φώναξε

η Ρόζα..."τι δηλαδή επειδή είμαι λίγο αφρατούλα δεν έχω δικαίωμα

να ανέβω στην πασαρέλα;" και αμέσως φόρεσε το καλό της

το φουστάνι αυτό με την δαντέλα και την κόκκινη ζώνη,

κότσαρε και ένα καπελάκι στο κεφάλι και έτοιμη...




Ζήλεψε και η κοντοστούπα η Ροζαλία και ν' σου και αυτή με

ένα μαύρο φορεματάκι με άσπρα λουλουδάκια και ροζ χαντρούλες,

να ψάχνει τα τακούνια της για να ψηλώσει λίγο.





Ακολούθησαν το παράδειγμά τους και οι δύο ψηλόλιγνες ,η

Μέλανι και η Ανθή.



 Έβαλαν και αυτές από ένα βραδινό

συνολάκι  και  έτοιμες για Θεσσαλονίκη.



Ε! κολεξιόν χωρίς νυφικό δεν γίνεται και έτσι η Άρτεμις φόρεσε

ένα για να κλείσει την επίδειξη.



Και άρχισαν να ανεβοκατεβαίνουν τις σκάλες και να κάνουν πρόβες

για να είναι έτοιμες για τη μεγάλη μέρα...



Όπως καταλάβατε όλοι αυτοί είναι κουμπαράδες και είναι έτοιμοι να πάνε

στη Θεσσαλονίκη για το μπαζάρ των http://drasigreekblogger.blogspot.gr/

Με αυτούς τους κουμπαράδες έφτασα τους 10...

Φίλοι μου να είστε όλοι καλά. Ευχαριστώ για τα θερμά σας σχόλια.

Φιλάκια!

Υ.Γ. θέλω να ευχαριστήσω θερμά την Μαριλένα, την Podilatisa και τον

Skoutzako για τα βραβειάκια που μου χάρισαν. Τα έχω τοποθετήσει ήδη

στο blog μου.

Δευτέρα 1 Οκτωβρίου 2012

Οι τέσσερις ανεμόμυλοι




Μια μέρα σε μια μικρή πόλη έφτασε ένας ζητιάνος.

Δεν σου γέμιζε το μάτι με την πρώτη ματιά έτσι όπως ήταν αδύνατος

με μακριά μαλλιά και γενειάδα.

Τα ρούχα του μπορεί να ήταν καθαρά, αλλά ήταν τόσο

φθαρμένα που έλεγες πως αν τα φυσήξει ο αέρας θα

σκορπίσουν δεξιά και αριστερά.

(φωτογραφία από internet)


Ζήτησε φαγητό και στέγη, αλλά μερικοί τον έβρισαν, άλλοι

τον κορόιδεψαν και μόνο κάποιοι του έδωσαν λίγα φαγώσιμα,

ενώ κανένας δεν του έδωσε μια γωνιά να κοιμηθεί.

Δύσκολη εποχή...δεν εμπιστεύεσαι εύκολα έναν άγνωστο.

Άρχισε να σουρουπώνει και ο ζητιάνος έφυγε αναζητώντας

ένα μέρος να κοιμηθεί.

Έφτασε στην ακροθαλασσιά... εκεί  ορθώνονταν τέσσερις

μισογκρεμισμένοι ανεμόμυλοι.

Διάλεξε έναν που βρισκόταν σε καλύτερη κατάσταση και έκατσε

να ξεκουραστεί.

(φωτογραφία από internet)


Κοίταξε γύρω του την ερήμωση και σκέφτηκε πως και η δική του η ζωή

κάπως έτσι ήταν.

"Αν μπορούσα να ξαναζωντάνευα αυτό το μέρος", σκέφτηκε. "θα

μπορούσα να φανώ και πάλι χρήσιμος"...

Οι σκέψεις τον κράτησαν ξάγρυπνο σχεδόν όλη τη νύχτα...

Το πρωί σαν ξημέρωσε, αποφάσισε να κάνει τις σκέψεις του

πραγματικότητα. Αποφάσισε να επισκευάσει τους ανεμόμυλους

και να τους δώσει καινούργια όψη.

Ξεκίνησε σε αναζήτηση υλικών και εργαλείων. Σε μια εγκαταλελειμμένη

από χρόνια οικοδομή βρήκε τα πρώτα υλικά και εργαλεία για να ξεκινήσει.

Το απόγευμα κάποιοι τον είδαν σκαρφαλωμένο στη φτερωτή του πρώτου

μύλου... Δεν του έδωσαν σημασία...Δεν ήθελαν πολλά πάρε-δώσε μαζί του.

Μέσα σε λίγες μέρες ο πρώτος ανεμόμυλος έστεκε εκεί κάτασπρος.





Οι κάτοικοι  της μικρής πόλης ξαφνιάστηκαν ευχάριστα...

Άρχισαν τώρα να τον πλησιάζουν  δειλά δειλά και να τον ρωτούν αν

χρειαζόταν κάτι. Εκείνος το μόνο που ζητούσε ήταν υλικά για να

επιδιορθώσει και τους υπόλοιπους ανεμόμυλους.

Εκείνοι του έφερναν όχι μόνο τα  υλικά που ζητούσε αλλά και φαγητό

και ρούχα.

Σε λίγες μέρες ήταν έτοιμος και ο άλλος ανεμόμυλος. Στους τοίχους του

ζωγράφισε  πεταλούδες και χαρούμενα παιδιά να παίζουν..



Τώρα οι κάτοικοι άρχισαν να τον βοηθούν για να τελειώσει και τους άλλους.




Έτσι μετά από λίγο καιρό ήταν έτοιμοι και οι άλλοι δύο.

Κοντά στον τοίχο τους φύτεψε λουλούδια που δεν άργησαν να σκαρφαλώσουν

πάνω τους.



Το μέρος απέκτησε ζωή, καθώς όλοι έρχονταν να θαυμάσουν τους ανεμόμυλους.

Μια μέρα κατέφθασε και ο δήμαρχος της πόλης για να δει και αυτός

τους ανανεωμένους ανεμόμυλους.

Στο έκτακτο δημοτικό συμβούλιο που συγκάλεσε, αποφάσισαν πως θα

χρησιμοποιούσαν πλέον τους ανεμόμυλους.

Έτσι τον κατάλευκο αποφάσισαν να τον κάνουν βιβλιοθήκη και τον γέμισαν

με βιβλία.

Τον άλλο με τις παιδικές ζωγραφιές τον έκαναν αίθουσα ψυχαγωγίας για μικρά

και μεγάλα παιδιά και τον γέμισαν με πολλά επιτραπέζια παιχνίδια.

Τον άλλο τον έκαναν λαογραφικό μουσείο και τον τελευταίο τον παραχώρησαν

στον ζητιάνο για να μένει.

Όταν πήγαν να του ανακοινώσουν την απόφαση βρήκαν ένα άνδρα γύρω στα

σαράντα, περιποιημένο με κομμένη την γενειάδα να τους περιμένει.

Τα έχασαν... η γενειάδα και τα μακριά μαλλιά τον έκαναν να φαίνεται γέρος.

Χάρηκε με την απόφαση του δημοτικού συμβουλίου  και χάρηκε πιο πολύ

όταν του είπαν πως του ανέθεσαν την φροντίδα και την συντήρηση των

ανεμόμυλων.

Επιτέλους μαζί με τους ανεμόμυλους είχε φτιάξει και τη δική του ανεμοδαρμένη

ζωή.



Οι τέσσερις ανεμόμυλοι είναι κουμπαράδες και είναι φτιαγμένοι με πολλή

αγάπη για τον φιλανθρωπικό σκοπό που διοργανώνει

Η Δράση των Ελληνίδων Μπλόγκερ

http://www.drasigreekblogger.blogspot.gr/

Φίλοι μου να είστε όλοι καλά!

Ευχαριστώ για τα πολύ όμορφα σχόλια που μου γράφετε.

Φιλάκια!