Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου 2016

Στολισμένες γωνιές

Λίγες στολισμένες γωνιές του σπιτιού μου θα σας δείξω σήμερα!
Η κονσόλα με τον καθρέφτη στο χολ είναι στολισμένη με γιρλάντα, αστέρια και φωτάκια.
Απέναντι στον τοίχο το δώρο της φετινής αγιοβασιλίτσας μου της Έλλης και 
πάνω στην κονσόλα το δώρο της περσινής αγοιβασιλίτσας μου της Αριστέας 
και τα ελατάκια μου από λινάτσα που έφτιαξα εγώ.


Άλλη μία στολισμένη γωνιά του σπιτιού προσθέτει γιορτινή ατμόσφαιρα
και ζεσταίνει τον χώρο έστω και νοερά (γιατί από καλοριφέρ ούτε λόγος) χιχι!

 
Εδώ μία σύνθεση για το τραπεζάκι στο σαλόνι από αποξηραμένο έλατο και κεράκια


και φυσικά η γωνιά με το χριστουγεννιάτικο δέντρο.
(Ο χιονάνθρωπος το έχει δίπορτο, πότε στο χολ και πότε στο σαλόνι,
ψοφάει για φωτογραφίες λέμε, χαχα!)



Με αυτή την ανάρτηση παίρνω μέρος στην αντίστροφη μέτρηση για τα Χριστούγεννα


Σας εύχομαι Καλά Χριστούγεννα με υγεία και προπάντων με αγάπη και όχι  άλλη βία.

Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου 2016

Χριστουγεννιάτικη σύνθεση

Μια λιτή χριστουγεννιάτικη σύνθεση για την κρεβατοκάμαρα μου,
έτσι για να υπάρχει και εκεί μία γιορτινή πινελιά.


Αφορμή για να την δείξω στάθηκε η συμμετοχή μου στην τέταρτη εβδομάδα του
Christmas-countdown challenge της Δέσποινας.


Να περνάτε καλά
Φιλάκια!

Κυριακή 11 Δεκεμβρίου 2016

Ένας χιονάνθρωπος από τον βορρά

Από το πρωί χιόνιζε σε μια όμορφη πόλη του βορρά.
Η Έλλη βγήκε στην αυλή και άρχισε να φτιάχνει έναν χιονάνθρωπο.
Μια μεγάλη μπάλα χιόνι κάτω κάτω και μετά πάνω της μια μικρότερη.
Πάνω τους μια πιο μικρή για κεφάλι.
Σειρά είχαν τα μάτια, το πλατύ χαμόγελο και ένα καρώτο για μύτη.
Τρία κουμπάκια στο ζακετάκι του, δύο κλαδιά για χέρια και έτοιμος!
Ύστερα έπαιξε μαζί του και σαν κουράστηκε τον άφησε στην αυλή 
με την υπόσχεση ότι την άλλη μέρα τον περίμενε μια έκπληξη.



Ο χιονάνθρωπος έμεινε μόνος. Μελαγχόλησε! 
Όχι  όμως για πολύ. Σε λίγο ο ουρανός γέμισε αστέρια.
Ο χιονάνθρωπος σήκωσε ψηλά τα μάτια του και δεν χόρταινε να κοιτάζει
τα αστέρια. Φωτεινά, λαμπερά, σκόρπιζαν μια ζεστασιά...μαγεία!


Ξαφνικά ένα αστέρι έπεσε από τον ουρανό και ο χιονάνθρωπος πρόλαβε και 
έκανε μια ευχή.
"Μακάρι να μπορούσα να ζεσταίνω τις καρδιές των ανθρώπων και να δείξω 
στην Έλλη την αγάπη μου".


Την άλλη μέρα η Έλλη τον πλησίασε χαρούμενη, τον αγκάλιασε και του είπε
πως είχε μια αποστολή για εκείνον.
Θέλω να ταξιδέψεις, του είπε, προς τον νότο και να πας την αγάπη μου σε μία
φίλη μου την Ελένη.
Έτσι ο χιονάνθρωπος ταξίδεψε και έφτασε σε μια όμορφη πόλη που δεν είχε ίχνος
από χιόνι και απ' ότι άκουσε εδώ χιόνιζε μια φορά στα δέκα χρόνια.
"Μα τι ήρθα να κάνω εδώ, θα λιώσω σκέφτηκε. Η Ελένη δεν θα έχει ξαναδεί 
χιονάνθρωπο... και πως θα της δείξω την αγάπη της Έλλης.
Θα αποτύχω στην αποστολή μου".


Όμως έκανε λάθος.  Όταν τον είδε η Ελένη τον αγκάλιασε, και ένα χαμόγελο
φώτισε το πρόσωπό της και αγάπη  ζέστανε την καρδιά της.
Και τότε ο χιονάνθρωπος θυμήθηκε την ευχή που έκανε όταν έπεσε εκείνο το αστέρι,
εκείνη την μαγική νύχτα στον βορρά και κατάλαβε πως η ευχή του είχε πραγματοποιηθεί.
Μπορούσε να κάνει τους ανθρώπους να νιώθουν αγάπη.

Η   Έλλη funkymonkey αυτό το γλυκό κορίτσι είναι η φετινή μου αγιοβασιλίτσα 
στην ανταλλαγή του Secret Santa 2016 που διοργανώνει η Μαριλένα .
Μου έστειλε αυτόν τον υπέροχο χιονάνθρωπο, που το βράδυ γίνεται φανταστικός
αφού κάμποσα φωτάκια φωτίζουν τον ουρανό του. Επίσης  μου έστειλε πολλές ευχές 
μέσα στην υπέροχη καρτούλα της, μία σοκολάτα που γεύτηκα...κόλαση,
καθώς και το αστέρι της φωτογραφίας που έλαβε μέρος και στην ιστορία μου.
Έλλη μου σε ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου. Αισθάνθηκα σαν μικρό παιδί που
του έφερε το δώρο του ο Άγιος Βασίλης πραγματικά! 
Σου στέλνω την αγάπη μου και μια μεγάλη αγκαλιά!
Ευχαριστώ και σένα Μαριλένα μου που κάθε χρόνο μας κάνεις και νιώθουμε παιδιά.
Σύντομα θα λάβει και το δικό μου ταίρι το δώρο μου.
Να είστε όλοι καλά!
Φιλάκια!




Σάββατο 10 Δεκεμβρίου 2016

Ευχές πάνε και έρχονται

Χρονιάρες ημέρες έχει ο Δεκέμβρης. Με αποκορύφωμα αυτή των Χριστουγέννων!!
Ευχές πάνε και έρχονται... Προφορικές, γραπτές, διαδικτυακές...


Ευχές που γράφονται σε όμορφες κάρτες, χειροποίητες,
σαν αυτές που έφτιαξα για να στείλω και εγώ τις ευχές μου
σε συγγενείς, φίλους και φίλες.

Αγιοβασιλιάτικες χοχοχο!
Με αυτές τις καρτούλες  παίρνω μέρος στην αντίστροφη μέτρηση της Δέσποινας
για την τρίτη εβδομάδα.



Αυτές οι καρτούλες στάλθηκαν και άλλες θα σταλούν τις επόμενες ημέρες,
αλλά ήρθαν και σε μένα κάποιες άλλες από διαδικτυακές φίλες αγαπημένες.
Πρώτα πρώτα ήρθε μία πρωτότυπη, κάρτα  από την αγαπημένη Ράνια.
Κεντημένη με ένα πολύ όμορφο χριστουγεννιάτικο μοτίβο.
Ράνια μου έχω κρατήσει όλες τις κάρτες που μου έχεις στείλει κατά καιρούς
είναι πλέον συλλεκτικές. Σε ευχαριστώ πολύ πολύ!


 Άλλη μία κάρτα(καρτοστολίδι) ήρθε από το γλυκό κορίτσι της Σύρου
την Γιάννα .
Γιάννα μου οι κάρτες σου είναι πάντα φανταστικές, πρωτότυπες και φυσικά
γεμάτες λόγια αγάπης. Σε ευχαριστώ πολύ πολύ!























Ευχές για κάθε τι καλό σε όλους σας και με το καλό να έρθουν
τα Χριστούγεννα!
Φιλιά! 

Κυριακή 4 Δεκεμβρίου 2016

Για ένα σας χαμόγελο μόνο!



Μια ιστορία θα σας πω πέρα για πέρα αληθινή!
Χθες είδα μια χελώνα παρδαλή να καβαλάει μία αστραπή
και να γυρνάει δώδεκα φορές τη γη!
Ακολούθησαν βροντές και κεραυνοί
Μπόρες, βροχές και καταιγίδες
Που τέτοιες δεν ξαναείδες.

Τότε εκατό βατράχια δεν έχασαν καιρό, πιαστήκαν χέρι χέρι
και έστησαν τραγούδι και χορό μέρα μεσημέρι.
Τους άκουσαν  τα σκαθάρια και ήρθαν να τα δουν
κρατώντας μανιτάρια για να μην βραχούν!

Και όταν μετά από όλον αυτό το χαλασμό βγήκε το ουράνιο τόξο
 στητό, καμαρωτό εκεί ψηλά στον ουρανό,
πέντε έξι αλεπουδίτσες ανεβήκαν στο λεπτό
και άρχισαν τις τσουλήθρες βάφοντας πολύχρωμες
τις φουντωτές τους τις ουρίτσες.



Το απόβροχο σαν ήρθε με υγρασία και παγωνιά
πενήντα σκίουροι φόρεσαν κασκόλ και κόκκινα σκουφιά,
έκαναν τα βελανίδια τους φλογέρες και στήσανε βεγγέρες.
Ξύπνησαν και τα μερμήγκια και άρχισαν την δουλειά τους
ανεβοκατεβάζοντας σποράκια στη φωλιά τους
και από το ποδοβολητό τους, σείστηκε όλο το χωριό τους!

Και αν δεν με πιστεύετε και όλα αυτά σας φαίνονται μες την υπερβολή
κοιτάξτε μες τα μάτια ένα μικρό παιδί!
Ε… ύστερα από όλον αυτό τον οίστρο τον ποιητικό,
δεν μπορεί θα σκάσατε ένα χαμόγελο θαρρώ! 



Αυτή ήταν η συμμετοχή μου στο παιχνίδι  "Παίζοντας με τις λέξεις" ,
που διοργανώνει με μεγάλη επιτυχία το blog της Μαρίας.
Μπορείτε να επισκεφτείτε το blog της και να διαβάσετε 22 υπέροχες
συμμετοχές!
Ευχαριστώ όσους προτίμησαν κατά την βαθμολογία τους την συμμετοχή μου
και εσένα Μαρία μου για την φιλοξενία.

Όταν βλέπεις τον κόσμο μέσα από τα μάτια ενός παιδιού φαντάζει διαφορετικός.
Καλή σας μέρα!
Φιλάκια!

Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου 2016

Αγάπη μου συρρίκνωσα... τα σκουφάκια

Κρύο πολύ είχε αυτές τις ημέρες και είπα να φτιάξω
μερικά σκουφάκια.
Διάλεξα άσπρο χιονάτο νήμα και άρχισα να πλέκω.
Έφτιαξα καμιά δεκαριά και τα άφησα σε ένα κουτάκι
για να συνεχίσω την επόμενη ημέρα.
Πλησίαζαν μεσάνυχτα οπότε έπεσα για ύπνο.
Ο Κ. δίπλα μου κατέβαζε μια εφαρμογή στο tablet και του γκρίνιαζα
να κλείσει το φως γιατί με ενοχλούσε.
Τελικά με πήρε ο ύπνος και όταν ξύπνησα το πρωί
μου είχε μείνει μια φράση στο μυαλό
"Αγάπη μου συρρίκνωσα τα σκουφάκια με το tablet..."
Σηκώθηκα ξαφνιασμένη, έτρεξα στο σαλόνι και είδα τα σκουφάκια
να έχουν γίνει τόσα δα!


Έτσι μην έχοντας άλλη επιλογή τα κρέμασα σε ένα κλαδί...


Με αυτή την κατασκευή παίρνω μέρος στην αντίστροφη μέτρηση της Δέσποινας


Να έχετε έναν όμορφο μήνα!
Φιλάκια!

Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2016

25 λέξεις #10


Δέντρα-κορμιά ακοίμητοι φρουροί
Μη και ξεφύγει το σκοτάδι και λερώσει το φως.
Μη και δουν οι κατατρεγμένοι μια άσπρη μέρα!

 Αυτή η ασπρόμαυρη φωτογραφία της   Μαρίας από το blog "Το κείμενο"
ήταν η αφορμή  να γράψω αυτό το ολιγόλεκτο και να λάβω μέρος στο δρώμενο 
των "25 λέξεων" που διοργανώνει άψογα κάθε φορά. 
Ευχαριστώ όσους επέλεξαν την συμμετοχή μου κατά την βαθμολογία και συγχαρητήρια
στην Memaria που πήρε την πρωτιά.
Φιλάκια!

Παρασκευή 25 Νοεμβρίου 2016

Δεντράκια από λινάτσα

Η αντίστροφη μέτρηση άρχισε για τα Χριστούγεννα.
Ένας μήνας έμεινε!
Καιρός είναι να αρχίσω τις αναρτήσεις με χριστουγεννιάτικες κατασκευές.


Αρχίζω με τα δεντράκια καμωμένα με  λινάτσα, κορδελίτσες, χάντρες και σπάγκο.



και έφτιαξα και ένα και δύο και τρία...

και πάει λέγοντας...



Υπήρχαν και άλλα που χαρίστηκαν πριν προλάβω να τα φωτογραφίσω.


Και σίγουρα θα φτιάξω και άλλα για να χαριστούν σε φίλες.

 Με αυτή την ανάρτηση παίρνω μέρος στην αντίστροφη μέτρηση
για τα Χριστούγεννα που κάνει το blog της Δέσποινας.

Τα δεντράκια τα είχα δει σε ένα ξένο blog μου άρεσαν και τα έφτιαξα.
Με το καλό να έρθουν λοιπόν τα Χριστούγεννα!
Φιλιά!

Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2016

Ομπρέλα κανείς;

Μια φορά και ένα καιρό σε μια μικρή πόλη ζούσε μια φτωχή οικογένεια.
Ο πατέρας ύστερα από ένα εργατικό ατύχημα ήταν καθηλωμένος στο κρεβάτι και
η μητέρα προσπαθούσε  να εξασφαλίσει φαγητό και ότι άλλο μπορούσε για όλους
και προπάντων για τα τρία μικρά παιδιά τους, κάνοντας μεροκάματα σε ξένα κτήματα.

(Ομπρέλα κανείς;)

Όμως ήρθε χειμώνας βαρύς, οι σοδειές καταστράφηκαν και δεν έβρισκε πουθενά
δουλειά. Τα λίγα χρήματα που είχε στην άκρη τελείωσαν γρήγορα. Εδώ και μέρες ζούσαν
μόνο με χόρτα που μάζευε από τα χωράφια. 


Μια μέρα έφτασε κοντά σε ένα δάσος.
Ας μαζέψω λίγα μανιτάρια σκέφτηκε, να ξεγελάσουμε και σήμερα την πείνα μας.
Όμως όσο και αν έψαξε,  βρήκε μόνο μανιτάρια που δεν τρώγονταν γιατί ήσαν 
δηλητηριώδη.


Ξαφνικά άκουσε μια φωνούλα να της λέει: "Μάζεψέ τα, θα σου χρειαστούν"! 
Κοίταξε γύρω της αλλά δεν είδε κανέναν. Θα παράκουσα, συλλογίστηκε.


Ωστόσο έσκυψε και μάζεψε δυο τρία από αυτά μόνο και μόνο γιατί είχαν
ωραίο σχήμα και χρώμα.
Τα έβαλε στο καλάθι της και απογοητευμένη κίνησε για το σπίτι της.
"Αν χρειαστείς και άλλα να ξανάρθεις" άκουσε πάλι τη φωνή να της λέει.
Η γυναίκα φοβήθηκε τώρα για τα καλά και τάχυνε το βήμα της για να βγει
από το δάσος.


Όταν βγήκε από το δάσος ένοιωσε τα μανιτάρια να χορεύουν μέσα στο καλάθι
και μετά από λίγο να μετατρέπονται σε τρεις πολύ όμορφες ομπρέλες.
Δεν πίστευε στα μάτια της!



Αφού της πέρασε η πρώτη έκπληξη, πήρε τις ομπρέλες και έτρεξε στο παζάρι
της πόλης. Κάθισε σε μια γωνιά και άρχισε να φωνάζει:
"Πουλάω ομπρέλες!" "Ομπρέλα κανείς;" 
Γρήγορα πούλησε και τις τρεις ομπρέλες. Με τα χρήματα που πήρε, αγόρασε
τρόφιμα για να μαγειρέψει και να φάνε τα παιδιά της.
Έτσι κάθε μέρα σχεδόν πήγαινε στο δάσος και μάζευε μανιτάρια. 
Εκείνα γίνονταν ομπρέλες, τις πουλούσε και με τα χρήματα που έπαιρνε 
εξασφάλιζε το φαγητό τους και τα έξοδα για τους γιατρούς του άντρα της.


Όταν μάζεψε αρκετά χρήματα ο άντρας της χειρουργήθηκε και έγινε καλά.
Τότε του είπε και το μυστικό της για τα μανιτάρια.
"Γυναίκα ήρθε η ώρα να πάμε μαζί στο δάσος να ευχαριστήσουμε την καλή σου
νεράιδα", της είπε.
Κίνησαν μαζί για το δάσος. Όταν έφτασαν εκεί φώναξαν:
"Μας ακούει κανείς;" Ήρθαμε να σε ευχαριστήσουμε για ότι έχεις κάνει για εμάς".
Μπροστά τους παρουσιάστηκε μια όμορφη νεράιδα. 
Αφού την ευχαρίστησαν, εκείνη τους είπε.



"Θα σας κάνω άλλο ένα δώρο, γιατί είστε οι μόνοι από όσους βοήθησα, 
που μου είπαν ευχαριστώ. 
Θα σας μάθω να φτιάχνετε μόνη σας ομπρέλες και έτσι να εξασφαλίσετε χρήματα για
να ζήσετε τα παιδιά σας. Εγώ τώρα θα φύγω από δω, γιατί υπάρχουν και άλλοι άνθρωποι
που χρειάζονται την βοήθειά μου. Εκείνο που θέλω από εσάς σε αντάλλαγμα όλων αυτών
είναι να βοηθάτε όλους αυτούς που έχουν ανάγκη".
Αφού τους έμαθε την τέχνη το αντρόγυνο αποχαιρέτησε την καλή τους νεράιδα 
και γύρισαν στο σπίτι τους.
Από εκείνη την ημέρα άρχισαν να φτιάχνουν τις πιο όμορφες ομπρέλες που γινόντουσαν
ανάρπαστες. Έτσι με τα χρήματα που έβγαζαν ζούσαν μια άνετη ζωή, χωρίς να ξεχνάνε 
να βοηθούν και αυτούς που τους είχαν ανάγκη.




Υ.Γ.  Με την πρώτη φωτογραφία έλαβα μέρος στο "Φωτογραφίζειν" , τον διαγωνισμό που
διοργανώνει η Μαρία από το blog ¨Μια ματιά στον ήλιο με γιορτινά". Θέμα του
διαγωνισμού ήταν τα "Φθινοπωρινά χρώματα".
Στην φωτογραφία  της συμμετοχής μου έδωσα τον τίτλο "Ομπρέλα κανείς;" 
και στάθηκε η αφορμή να σκαρώσω τούτο το παραμύθι.
Ευχαριστώ όσους της έδωσαν τους βαθμούς τους κατά την βαθμολογία
και εσένα Μαρία μου για την όπως πάντα άψογη φιλοξενία.

Να περνάτε παραμυθένια!
Φιλιά!


Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2016

Κυριακή 23 Οκτωβρίου 2016

Ετήσιο συνέδριο πεταλούδων

Το ετήσιο συνέδριο πεταλούδων έλαβε χώρα στα μέσα του Καλοκαιριού.
Θέμα συζήτησης η βάπτιση της Μαριλένας της εγγονούλας μου,
που θα γινόταν τον Σεπτέμβρη.


Και τούτο γιατί θέμα της βάπτισης ήταν οι πεταλούδες.
Πεταλούδες άρχισαν να συρρέουν ομαδικώς από όλα τα μέρη του πεταλουδόκοσμου.
Όλες πανέμορφες, με ωραίες φορεσιές και με πολύ φινέτσα.
"Την προσοχή σας παρακαλώ, φώναξε η πρόεδρος των πεταλούδων. Συγκεντρωθήκαμε εδώ
για να βοηθήσουμε στις ετοιμασίες της βάπτισης της Μαριλένας, μιας και μας έκαναν την τιμή
 να έχουν ως θέμα στην βάπτιση εμάς τις πεταλούδες".
"Δεν μπορώ να καταλάβω τι χρειαζόταν τούτο το συνέδριο καλοκαιριάτικα... αφού η
μαμά και η γιαγιά της μια χαρά τα καταφέρνουν και χωρίς εμάς" διαμαρτυρήθηκαν 
μερικές μικρούλες.
"Μην διαμαρτύρεστε, θα δείτε θα σας αρέσει όλη η διαδικασία. Εκείνο που θέλω από εσάς
 είναι να παραμείνετε στη θέση που θα σας βάλουν, ναι;"
Αφού συμφώνησαν η κάθε μία πήρε την θέση της.
Γύρω στις 60 μεγάλες φλοράλ πεταλούδες και άλλες τόσες μικρότερες 
από ριζόχαρτο-πουά αφού κολλήθηκαν πάνω σε καμβαδάκι κόσμησαν
το προσκλητήριο.

(μέσα στον κύλινδρο τοποθετήθηκε ο πάπυρος με το
κείμενο της πρόσκλησης)

(το προσκλητήριο σε δύο εκδοχές)

Άλλες προτίμησαν να διακοσμήσουν τις μπομπονιέρες (130 καδράκια με decoupage, κρεμαστές πεταλούδες και κουφετάκια ροζ πέρλες)
 Άλλες στόλισαν κάποια διακοσμητικά στεφάνια που δέθηκαν στις κολόνες της εκκλησίας.


(παιδικές μπομπονιέρες πεταλούδες γεμάτες ζαχαρωτά,
με ξύλινες σβούρες και ξύλινα γιο-γιο)

Άλλες κάθισαν σε φαναράκια στο χώρο της εκκλησίας.


Σειρά είχαν πάνω από 100 μικρές μα πολύ τσαχπίνες πεταλουδίτσες που στόλισαν 
τους  κρίκους για τις πετσέτες και κάμποσες άλλες ίδιες σκαρφάλωσαν 
στα δεντράκια που ήταν κέντρο των τραπεζών  στο χώρο της δεξίωσης 
και τα οποία δόθηκαν μετά στους καλεσμένους.



(φωτογραφία από τις ετοιμασίες)


(από το χώρο της δεξίωσης. Στο βάθος ο ήλιος έχει ζωγραφίσει
ένα υπέροχο ηλιοβασίλεμα)



Οι ίδιες πεταλούδες στόλισαν  και μερικά φαναράκια.


καθώς και το τραπέζι που ήταν το βιβλίο ευχών!

(το βιβλίο ευχών)

(Δεντράκια με γλειφιτζούρια για τους μικρούς
καλεσμένους) 

Σειρά είχαν οι ροζ πεταλούδες που στόλισαν μερικά μαξιλαράκια στο χώρο της εκκλησίας



άλλες ήρθαν και κάθισαν πάνω στην κούνια που κρεμόταν από τα κλαδιά
ενός δέντρου στο προαύλιο της εκκλησίας.



Και άλλες κάθισαν σε κλουβάκια


(το φορεματάκι της)
(Γλυκάκια)


(μία καρδιά γεμάτη πεταλούδες για το καλώς ήρθατε
στην βάπτιση και το κουκλί μας από δίπλα)

Όλες οι πεταλούδες βοήθησαν η βάπτιση να γίνει τέλεια!!!
Όσο όμορφες όμως και αν ήσαν οι πεταλούδες την παράσταση έκλεψαν τα μάτια
και το λαμπερό χαμόγελο της Μαριλένας.

Υ.Γ. Μερικές από τις φωτογραφίες είναι δικές μου και κάποιες άλλες της φωτογράφου
που κάλυψε την βάπτιση.

Καλή εβδομάδα και φιλάκια πολλά!