Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα κουμπαράς. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα κουμπαράς. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2012

Οι τελευταίοι κουμπαράδες


Σήμερα σας παρουσιάζω τους δύο τελευταίους κουμπαράδες μου.

Έχω φτιάξει συνολικά δέκα πέντε.

Και αν αναρωτιέστε πως σε μια τόσο κρίσιμη οικονομική κατάσταση

θα γεμίσουν οι κουμπαράδες μας λεφτά...ε εδώ η επιστήμη σηκώνει

τα χέρια ψηλά.



Όμως μπορούμε να τους γεμίσουμε με τα όνειρά μας.

Κάθε μέρα μπορούμε να γράφουμε σε ένα χαρτάκι πιο από τα όνειρά μας, έστω

και μικρό, καθημερινό καταφέραμε να εκπληρώσουμε και να  ρίχνουμε το

χαρτάκι στον κουμπαρά μας.

Όταν θα τον ανοίξουμε μετά από ένα χρόνο  θα διαβάσουμε πόσο πλούσιοι

υπήρξαμε. Θα δούμε πως καταφέραμε να εκπληρώσουμε πολλά από τα

όνειρά μας, που δεν είχαν άμεση σχέση με τα χρήματα, αλλά που όμως

μας έκαναν ευτυχισμένους.


Παρ' όλα αυτά εγώ εύχομαι οι κουμπαράδες μας να γεμίσουν με χρήματα,

τα οποία ο κάθε ένας να τα ξοδέψει σε κάτι που να τον ευχαριστεί.

Γιατί είπαμε το χρήμα πρέπει να κινείται...

Εύχομαι να έχει επιτυχία η έκθεση  των Ελληνίδων bloggers στη Θεσσαλονίκη

http://drasigreekblogger.blogspot.gr

και να συγκεντρωθούν αρκετά χρήματα για το παιδικό χωριό SOS.

Να είστε καλά!

Φιλάκια!





Δευτέρα 22 Οκτωβρίου 2012

Φυτρώνουν...σαν τα μανιτάρια

Φίλες και φίλοι μου γεια σας

Σήμερα θέλοντας να σας παρουσιάσω τους τελευταίους

κουμπαράδες, σκέφτηκα να γράψω και μία ιστοριούλα 

για να τους συνοδέψει, όπως κάνω κάθε φορά.



Θα σας έγραφα λοιπόν για έναν κακό μάγο που έκανε 

να φυτρώσουν σε μία πολιτεία δηλητηριώδη μανιτάρια

για να έχει τους κατοίκους της υπό την κυριαρχία του...ώσπου ευρέθη

ένα γενναίο παλικάρι  που νίκησε τον μάγο και έσωσε την πολιτεία.

Και εκεί που τα σκεφτόμουν όλα αυτά συνειδητοποίησα ότι θα σας 

περιέγραφα την πραγματικότητα την στιγμή που οι φόροι -χαράτσια 

φυτρώνουν σαν τα μανιτάρια


και ώσπου να κατανοήσουμε τον ένα φόρο μας πασάρουν και άλλον και άλλον 

και δεν σκέφτονται τίποτε άλλο οι μάγοι που αυτοαποκαλούνται σωτήρες

του έθνους, αλλά πως να μειώσουν μισθούς και συντάξεις, πως να διαλύσουν

το εθνικό σύστημα υγείας, πως να ανεβάσουν την ανεργία, πως να 

καταδικάσουν τα όνειρα της νεολαίας μας στον μισθό των 560 ευρώ, την 

στιγμή  που δεν βλέπω να χαμηλώνουν τους δικούς τους μισθούς (αυτοί δεν  

βγαίνουν με χαμηλό μισθό).



Στα παραμύθια βέβαια σχεδόν πάντα έχουμε αίσιο τέλος, γιατί υπάρχει 

το γενναίο παλικάρι ή η καλή νεράιδα που σώζει την κατάσταση.

Στην περίπτωσή μας όμως δεν βλέπω κανένα  γενναίο παλικάρι...

Αλλά και μέχρι να βρεθεί ο λαός θα γίνεται φτωχότερος, θα τρώει σε 

συσσίτια  στην καλύτερη περίπτωση ή από τα σκουπίδια στη χειρότερη.

Πάντως τα δικά μου μανιτάρια-κουμπαράδες δεν είναι δηλητηριώδη

και γι' αυτό και η κυρά-Ξανθίππη 


πήρε το καλάθι της και βγήκε να τα μαζέψει.

 
Άλλοι τρεις κουμπαράδες ετοιμάστηκαν για  το φιλανθρωπικό σκοπό που 

διοργανώνει η δράση Ελληνίδων bloggers


Να είστε όλοι καλά.

Φιλάκια!










Παρασκευή 12 Οκτωβρίου 2012

Κολεξιόν


"Μέρες τώρα παρακολουθώ να πηγαίνουν προς Θεσσαλονίκη

καλλίγραμμα μανεκέν με σπέσιαλ μοντελάκια.

Ε! δεν αντέχω χρυσή μου θέλω να πάω και εγώ" φώναξε

η Ρόζα..."τι δηλαδή επειδή είμαι λίγο αφρατούλα δεν έχω δικαίωμα

να ανέβω στην πασαρέλα;" και αμέσως φόρεσε το καλό της

το φουστάνι αυτό με την δαντέλα και την κόκκινη ζώνη,

κότσαρε και ένα καπελάκι στο κεφάλι και έτοιμη...




Ζήλεψε και η κοντοστούπα η Ροζαλία και ν' σου και αυτή με

ένα μαύρο φορεματάκι με άσπρα λουλουδάκια και ροζ χαντρούλες,

να ψάχνει τα τακούνια της για να ψηλώσει λίγο.





Ακολούθησαν το παράδειγμά τους και οι δύο ψηλόλιγνες ,η

Μέλανι και η Ανθή.



 Έβαλαν και αυτές από ένα βραδινό

συνολάκι  και  έτοιμες για Θεσσαλονίκη.



Ε! κολεξιόν χωρίς νυφικό δεν γίνεται και έτσι η Άρτεμις φόρεσε

ένα για να κλείσει την επίδειξη.



Και άρχισαν να ανεβοκατεβαίνουν τις σκάλες και να κάνουν πρόβες

για να είναι έτοιμες για τη μεγάλη μέρα...



Όπως καταλάβατε όλοι αυτοί είναι κουμπαράδες και είναι έτοιμοι να πάνε

στη Θεσσαλονίκη για το μπαζάρ των http://drasigreekblogger.blogspot.gr/

Με αυτούς τους κουμπαράδες έφτασα τους 10...

Φίλοι μου να είστε όλοι καλά. Ευχαριστώ για τα θερμά σας σχόλια.

Φιλάκια!

Υ.Γ. θέλω να ευχαριστήσω θερμά την Μαριλένα, την Podilatisa και τον

Skoutzako για τα βραβειάκια που μου χάρισαν. Τα έχω τοποθετήσει ήδη

στο blog μου.

Δευτέρα 1 Οκτωβρίου 2012

Οι τέσσερις ανεμόμυλοι




Μια μέρα σε μια μικρή πόλη έφτασε ένας ζητιάνος.

Δεν σου γέμιζε το μάτι με την πρώτη ματιά έτσι όπως ήταν αδύνατος

με μακριά μαλλιά και γενειάδα.

Τα ρούχα του μπορεί να ήταν καθαρά, αλλά ήταν τόσο

φθαρμένα που έλεγες πως αν τα φυσήξει ο αέρας θα

σκορπίσουν δεξιά και αριστερά.

(φωτογραφία από internet)


Ζήτησε φαγητό και στέγη, αλλά μερικοί τον έβρισαν, άλλοι

τον κορόιδεψαν και μόνο κάποιοι του έδωσαν λίγα φαγώσιμα,

ενώ κανένας δεν του έδωσε μια γωνιά να κοιμηθεί.

Δύσκολη εποχή...δεν εμπιστεύεσαι εύκολα έναν άγνωστο.

Άρχισε να σουρουπώνει και ο ζητιάνος έφυγε αναζητώντας

ένα μέρος να κοιμηθεί.

Έφτασε στην ακροθαλασσιά... εκεί  ορθώνονταν τέσσερις

μισογκρεμισμένοι ανεμόμυλοι.

Διάλεξε έναν που βρισκόταν σε καλύτερη κατάσταση και έκατσε

να ξεκουραστεί.

(φωτογραφία από internet)


Κοίταξε γύρω του την ερήμωση και σκέφτηκε πως και η δική του η ζωή

κάπως έτσι ήταν.

"Αν μπορούσα να ξαναζωντάνευα αυτό το μέρος", σκέφτηκε. "θα

μπορούσα να φανώ και πάλι χρήσιμος"...

Οι σκέψεις τον κράτησαν ξάγρυπνο σχεδόν όλη τη νύχτα...

Το πρωί σαν ξημέρωσε, αποφάσισε να κάνει τις σκέψεις του

πραγματικότητα. Αποφάσισε να επισκευάσει τους ανεμόμυλους

και να τους δώσει καινούργια όψη.

Ξεκίνησε σε αναζήτηση υλικών και εργαλείων. Σε μια εγκαταλελειμμένη

από χρόνια οικοδομή βρήκε τα πρώτα υλικά και εργαλεία για να ξεκινήσει.

Το απόγευμα κάποιοι τον είδαν σκαρφαλωμένο στη φτερωτή του πρώτου

μύλου... Δεν του έδωσαν σημασία...Δεν ήθελαν πολλά πάρε-δώσε μαζί του.

Μέσα σε λίγες μέρες ο πρώτος ανεμόμυλος έστεκε εκεί κάτασπρος.





Οι κάτοικοι  της μικρής πόλης ξαφνιάστηκαν ευχάριστα...

Άρχισαν τώρα να τον πλησιάζουν  δειλά δειλά και να τον ρωτούν αν

χρειαζόταν κάτι. Εκείνος το μόνο που ζητούσε ήταν υλικά για να

επιδιορθώσει και τους υπόλοιπους ανεμόμυλους.

Εκείνοι του έφερναν όχι μόνο τα  υλικά που ζητούσε αλλά και φαγητό

και ρούχα.

Σε λίγες μέρες ήταν έτοιμος και ο άλλος ανεμόμυλος. Στους τοίχους του

ζωγράφισε  πεταλούδες και χαρούμενα παιδιά να παίζουν..



Τώρα οι κάτοικοι άρχισαν να τον βοηθούν για να τελειώσει και τους άλλους.




Έτσι μετά από λίγο καιρό ήταν έτοιμοι και οι άλλοι δύο.

Κοντά στον τοίχο τους φύτεψε λουλούδια που δεν άργησαν να σκαρφαλώσουν

πάνω τους.



Το μέρος απέκτησε ζωή, καθώς όλοι έρχονταν να θαυμάσουν τους ανεμόμυλους.

Μια μέρα κατέφθασε και ο δήμαρχος της πόλης για να δει και αυτός

τους ανανεωμένους ανεμόμυλους.

Στο έκτακτο δημοτικό συμβούλιο που συγκάλεσε, αποφάσισαν πως θα

χρησιμοποιούσαν πλέον τους ανεμόμυλους.

Έτσι τον κατάλευκο αποφάσισαν να τον κάνουν βιβλιοθήκη και τον γέμισαν

με βιβλία.

Τον άλλο με τις παιδικές ζωγραφιές τον έκαναν αίθουσα ψυχαγωγίας για μικρά

και μεγάλα παιδιά και τον γέμισαν με πολλά επιτραπέζια παιχνίδια.

Τον άλλο τον έκαναν λαογραφικό μουσείο και τον τελευταίο τον παραχώρησαν

στον ζητιάνο για να μένει.

Όταν πήγαν να του ανακοινώσουν την απόφαση βρήκαν ένα άνδρα γύρω στα

σαράντα, περιποιημένο με κομμένη την γενειάδα να τους περιμένει.

Τα έχασαν... η γενειάδα και τα μακριά μαλλιά τον έκαναν να φαίνεται γέρος.

Χάρηκε με την απόφαση του δημοτικού συμβουλίου  και χάρηκε πιο πολύ

όταν του είπαν πως του ανέθεσαν την φροντίδα και την συντήρηση των

ανεμόμυλων.

Επιτέλους μαζί με τους ανεμόμυλους είχε φτιάξει και τη δική του ανεμοδαρμένη

ζωή.



Οι τέσσερις ανεμόμυλοι είναι κουμπαράδες και είναι φτιαγμένοι με πολλή

αγάπη για τον φιλανθρωπικό σκοπό που διοργανώνει

Η Δράση των Ελληνίδων Μπλόγκερ

http://www.drasigreekblogger.blogspot.gr/

Φίλοι μου να είστε όλοι καλά!

Ευχαριστώ για τα πολύ όμορφα σχόλια που μου γράφετε.

Φιλάκια!








Δευτέρα 16 Ιουλίου 2012

Ανεμόμυλος - κουμπαράς

Καλημέρα φίλοι μου

Σήμερα θα σας δείξω τον πρώτο μου κουμπαρά που προορίζεται

για καλό σκοπό δείτε εδώ http://www.drasigreekblogger.blogspot.gr/

Είναι ένας ανεμόμυλος!


Ελπίζω να μην περάσει από δω ...ο Δον Κιχώτης και τα βάλει μαζί του για τα

μάτια της όμορφης Δουλσινέας.... όπως έκανε στο μυθιστόρημα του Θερβάντες

σε κείνους τους ανεμόμυλους που τους πέρασε για γίγαντες...


Πάντως ο δικός μου όλο πόζες είναι...

Ήθελε να φωτογραφηθεί από όλες τις πλευρές.


Καμάρωνε για τα όμορφα λουλούδια που είχαν σκαρφαλώσει πάνω του.

Καμάρωνε και για την χρωματιστή φτερωτή του και ανυπομονούσε να 

τελειώσει η φωτογράφιση για να βγει έξω  να παίξει με τον αέρα!

Ο αέρας του φυσάει τα φτερά και ο ανεμόμυλος... πετάει από τη χαρά του.


Σύντομα ο ανεμόμυλος μου θα έχει και παρέα γιατί ετοιμάζω ολόκληρη 

κολεξιόν από ανεμομυλο-κουμπαράδες.

Έως τότε να περνάτε καλά!

Φιλάκια!