Ακολουθώντας το φεγγάρι

Ακολουθώντας το φεγγάρι την βραδιά της Αυγουστιάτικης

πανσελήνου

τα βήματά μου με έφεραν εδώ. Στο ναό του Δία στην Ολυμπία!

αρχιτέκτων του ναού ο Λίβων ο Ηλείος

Το φεγγάρι έπαιζε λίγο κρυφτούλι με τα σύννεφα, ωστόσο το φως του

ήταν αρκετό για να δείξει την μεγαλοπρέπεια του μοναδικού

αναστηλωμένου κίονα του ναού.

(ο ναός είχε 64,12μ μήκος, πλάτος 27,68μ. και ύψος  16μ.)

Έστεκε εκεί επιβλητικός, ένας και μοναδικός (10,51 μ. το ύψος του).

Οι υπόλοιποι κίονες περιμένουν υπομονετικά την αναστήλωσή τους...

Την μαγευτική βραδιά την ξεκινήσαμε παρακολουθώντας συναυλία

εγχόρδων μπροστά από το παλιό μουσείο της Ολυμπίας.

 
Η βραδιά καθώς καταλαβαίνεται, ακούγοντας μουσική  σε ένα τέτοιο χώρο

και κοιτώντας το φεγγάρι είχε μια απερίγραπτη μαγεία!!!

Φιλάκια!

Αυγουστιάτικο φεγγάρι

Νομίζω πως η πανσέληνος του Αυγούστου έχει τους πιο πολλούς

θαυμαστές από κάθε άλλη πανσέληνο. Ίσως γιατί οι περισσότεροι

από μας βρισκόμαστε σε κάποια παραλία... ή σε κάποια άλλη ειδυλλιακή

στιγμή...

Η φωτογραφία τραβήχτηκε όταν η σελήνη ξεπρόβαλε πάνω από τον Ταΰγετο

πριν ο ήλιος καλά καλά αποχαιρετήσει την ημέρα.

Ήταν η ώρα που ο ήλιος και η σελήνη είχαν ένα ...συναγωνισμό.

-Φύγε, φώναζε η σελήνη, στον ήλιο τόσες ημέρες θαυμάζουν το

ηλιοβασίλεμα σου. Σήμερα είναι η σειρά μου να τραβήξω τα βλέμματα!

-Δεν σε συναγωνίζομαι, της φώναξε ο ήλιος, στάθηκα για λίγο να θαυμάσω

την ομορφιά σου και να χρωματίσω  τα σύννεφα για να φαίνεσαι ακόμη

πιο όμορφη.

Η σελήνη καμάρωνε και καθρεφτιζόταν στα ήρεμα νερά της θάλασσας...

Και έμεινε μόνη στον ουρανό, μοναδική βασίλισσα, πάνω από την κατάφωτη

πόλη της Καλαμάτας.

Αυγουστιάτικο φεγγάρι- Δημήτρης Μπάσης

Η Καλαμάτα μια πόλη με έντονη νυχτερινή ζωή σε όλο το μήκος της παραλιακής

λεωφόρου.

Όμως και την ημέρα είναι μία κούκλα...

έτσι όπως την βλέπω το πρωί από το μπαλκόνι του ξενοδοχείου...

Τις πρωινές ώρες  η θάλασσα είναι ασάλευτη...και δεν μπορώ να αντισταθώ

στο κάλεσμά της...

Πηγαίνω να χωθώ στην αγκαλιά της...

Φιλάκια!