Δευτέρα 30 Ιουνίου 2014

Άλλος με την βάρκα μααας

Βρίσκομαι πριν χρόνια μαζί με τον Κ. στην Ζάκυνθο και συγκεκριμένα στον Αγ. Νικόλαο, ένα γραφικό λιμανάκι, στις Βολίμες. Μόλις είχαμε κάνει το μπάνιο μας και απολαμβάναμε ένα ουζάκι δίπλα στη θάλασσα, αγναντεύοντας το απέραντο γαλάζιο του Ιονίου. Ο ήλιος έκαιγε(ήταν τρεις το μεσημέρι).
"Άλλος με την βάρκα μααας" "άλλος για το "Ναυάγιο!"φώναζε ένα 17χρονο αγόρι λίγο πιο πέρα.
"Πάμε;" μου λέει ο Κ. "Τόσα χρόνια ερχόμαστε στη Ζάκυνθο και μια φορά μέχρι το "Ναυάγιο" δεν έχουμε πάει". (κάθε επισκέπτης που πάει στη Ζάκυνθο και σέβεται τον εαυτό του, πρέπει οπωσδήποτε να πάει στο "Ναυάγιο" χιχι).
"Ναυάγιο" στη Ζάκυνθο(φώτο από internet)

"Πάμε!" του λέω και μαζεύοντας τα πράγματά μας μπήκαμε από τους τελευταίους στο μικρό σκαρί με ρότα το "Ναυάγιο".
Επάνω στο μικρό σκάφος είμαστε καμιά τριανταριά άτομα, δύο-τρία ζευγάρια Έλληνες, μια παρέα τεσσάρων Άγγλων και όλοι οι άλλοι ένα γκρουπ Ιταλών, ο καπετάνιος και το 17χρονο αγόρι, που ήταν για όλες τις δουλειές.
Γίναμε γρήγορα όλοι μια παρέα, καθώς οι Ιταλοί είχαν και μια κιθάρα μαζί τους και πιάσαμε το τραγούδι.
Πέρασε έτσι το πρώτο τέταρτο και φτάσαμε στις "Γαλάζιες Σπηλιές". Εκεί υπάρχουν θολωτοί βράχοι που σχηματίζουν σπηλιές και καμάρες, ενώ τα νερά μέσα και γύρω από τις σπηλιές είναι πρασινογάλανα απίστευτης ομορφιάς σε αντίθεση με το βαθύ μπλε της υπόλοιπης θάλασσας.

"Γαλάζιες Σπηλιές"(φώτο από internet)

Κάναμε στάση και αρχίσαμε τις βουτιές. Απόλαυση!
Μετά ξεκινήσαμε πάλι για το "Ναυάγιο". Περάσαμε το ακρωτήρι και από εκεί και πέρα μας περίμενε η μεγάλη έκπληξη. Ο Ποσειδώνας είχε τα μπουρίνια του, είχε σηκώσει αντάρα και τα 7 με 8 μποφόρ ανεβοκατέβαζαν την βάρκα μας σαν καρυδότσουφλο.
Δεν πιστεύαμε τα μάτια μας. Τέτοια διαφορά από την μια στιγμή στην άλλη; 
Ο καπετάνιος μας είπε πως τον Αύγουστο μετά το μεσημέρι ο καιρός "γυρνάει" και σηκώνει λίγο θάλασσα(και εμείς να αναλογιζόμαστε:λίγο το έλεγε τούτο το πράμα;). Μην ανησυχείτε δεν είναι τίποτα, έλεγε...
Συνεχίσαμε...αλλά η θάλασσα αγρίευε όλο και πιο πολύ και αρχίσαμε να ανησυχούμε, μέχρι και τον ψύχραιμο καπετάνιο τον είχαν ζώσει τα φίδια. Είδαμε από μακριά το "Ναυάγιο" ήταν αδύνατον να πλησιάσουμε, η παραλία με την άσπρη άμμο γύρω από το ναυαγισμένο καράβι δεν υπήρχε, είχε καλυφτεί από την θάλασσα. Τα κύματα έσκαγαν πάνω στο καΐκι μας και εν συνεχεία πάνω στα πρόσωπά μας.
Πήραμε το δρόμο της επιστροφής. Ο καπετάνιος με κόπο τώρα πια κρατούσε την ρότα του καϊκιού. Πλέαμε παράλληλα σε κάτι θεόρατα κοφτερά βράχια και δεν ήταν λίγες οι στιγμές που τα πλησιάσαμε επικίνδυνα.
Πολλοί ζήτησαν σωσίβια. Υπήρχαν μόνο καμιά δεκαριά, δεν υπήρχαν άλλα....
(Ο μουσακάς και τα σουβλάκια που είχαν φάει λίγο πριν οι Ιταλοί τους βγήκαν ξινά....)
Αν ναυαγούσαμε δεν υπήρχε περίπτωση να γλίτωνε κανένας, ούτε αυτοί που φορούσαν σωσίβια, ούτε αυτοί που ήσαν δεινοί κολυμβητές. Τα κύματα θα μας έριχναν πάνω στα κοφτερά βράχια.
Ήταν σαν να βρισκόμαστε ανάμεσα στην Σκύλα και την Χάρυβδη. Παλεύαμε με τα κύματα κάνα μισάωρο ακόμα...και εκεί που κοιτάζαμε με τρόμο τα βράχια, είδαμε ένα κάτασπρο εκκλησάκι ψηλά και τα βλέμματα όλων καρφώθηκαν εκεί. 
Ο Θεός εκείνη τη στιγμή πρέπει να άκουσε την ίδια προσευχή σε τρεις διαφορετικές γλώσσες. Και πρέπει να εισακούστηκαν οι προσευχές, γιατί μετά από τα πολλά καταφέραμε και φτάσαμε στο ακρωτήρι όπου η θάλασσα εκεί άρχισε να καλμάρει, ώσπου φτάσαμε στις "Γαλάζιες Σπηλιές" που ήταν ήρεμη όπως την είχαμε αφήσει.
Κάναμε στάση εκεί πάλι(τώρα μας είχε κοπεί η όρεξη για βουτιές). Καθίσαμε εκεί μέχρι να συνέλθουμε και μετά συνεχίσαμε μέχρι το λιμανάκι του Αγ. Νικόλα. Εκατό μέτρα πριν φτάσουμε στο λιμανάκι έσβησαν οι μηχανές του καϊκιού, παθαίνοντας black out και δεν μπορούσαμε να μπούμε στο λιμάνι. Εκεί το αίμα μας πάγωσε πάλι, όχι γιατί κινδυνεύαμε, αλλά γιατί σκεφτήκαμε πως αν αυτό μας είχε συμβεί εκεί έξω στην ανταριασμένη θάλασσα, θα είχαμε γίνει χαλκομανίες πάνω στα κοφτερά βράχια.
Τελικά ένα ρυμουλκό μας τράβηξε και δέσαμε στο λιμάνι.
Πιάσαμε στεριά και όλοι λέγαμε "Ευτυχώς που ο Θεός ήξερε ξένες γλώσσες και άκουσε τις προσευχές όλων μας..."





Αυτά τα απρόοπτα φίλοι μου, είναι το αλατοπίπερο της ζωής που μας προσθέτουν εμπειρίες αλλά  και  σε μένα αφορμή να γράψω τούτο το κείμενο για να λάβω μέρος  στο κάλεσμα της Petra που μας παρότρυνε να μπούμε στην βάρκα της.

Φιλάκια!




40 σχόλια:

  1. αλατοπιπερα! οπως το ειπες φιλη μου!
    φιλακια πολλα! καλη εβδομαδα να εχεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εκφρασούλα μου χωρίς τα απρόοπτα η ζωή θα ήταν πολύ μονότονη.
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  2. Πω πω, περιπέτεια! Ευτυχώς που όλα πήγαν καλά...
    Απόλαυσα την αφήγησή σου, Ελένη μου!
    Φιλιά και καλή εβδομάδα να έχεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ελένη μου,
    από τη μια στιγμή στην άλλη πόσα μπορούν να συμβούν!!
    Χαίρομαι που όλα πήγαν καλά και τελείωσε η περιπέτειά σας αισιόδοξα!
    Πρέπει να είναι μαγευτικά στη Ζάκυνθο!! :))
    Εύχομαι να κάνεις ακόμα πολλά όμορφα ταξίδια με ευχάριστες περιπέτειες! :)
    Φιλάκια πολλά και καλή εβδομαδούλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η Ζάκυνθος Παλόμα μου είναι ένα από τα αγαπημένα μου νησιά και πηγαίνω συχνά. Έχει πολύ όμορφες παραλίες και όχι μόνο...
      Φιλάκια!

      Διαγραφή
  4. Ελένη μου θα με είχαν βγάλει τέσσερεις από την βάρκα!
    Δεν το έχω καθόλου με τα κύματα και τις βάρκες και τα πλοία!
    Φοβάμαι πάρα πολύ!
    Να μου λείπουν τέτοια αλατοπίπερα προτιμώ τα ανάλατα!!
    Χαχαχαχα!
    Πολλά φιλιά την καλημέρα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έλενα πολύ γέλασα με το σχόλιό σου, να σου λείπουν τα αλατισμένα ε;. Μην νομίζεις και μεις ζαβλακωμένοι βγήκαμε, αλλά μπορώ να πω πως είμαι λίγο της περιπέτειας.
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  5. Αχ βρε Λενιώ τι μου θύμισες
    κι εγώ κάποια φορά πήγα
    να ναυαγήσω ανοιχτά της Σκοπέλου!!!!

    φιλάκια πολλά καραβοτσακισμένα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ελένη μου έχω πάει στην Σκόπελο και ευτυχώς εκεί δεν μου είχε τύχει κάτι ανάλογο. Το Αιγαίο ήταν στα κέφια του.
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  6. Είναι όπως θα τύχει κι ο καιρός, γιατί είχαμε επισκεφθεί παλιά αυτές τις ίδιες περιοχές, χωρίς κανένα καιρικό απρόοπτο!Πριν κάμποσα χρόνια όμως είχε γίνει επίσης στη Ζάκυνθο ναυάγιο με πλοιάριο που κάνει το γύρω του νησιού!Αυτές οι κρουαζιέρες έχουν κι ένα ρίσκο!Απίθανη κι επικίνδυνη η εμπειρία σου!Επειδή δεν τα πάω και τόσο καλά με τα πλοία, μόνο σε μεγάλη ανάγκη θα ξανάμπαινα!:-)
    Να 'σαι πάντα καλά και να χαμογελάς!!!:-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νίκο μου η περιπέτεια η δική μου έγινε ένα χρόνο πριν από την περίπτωση που θυμάσαι. Πράγματι ένα χρόνο μετά ένα τέτοιο καΐκι βούλιαξε(ίσως να ήταν και το ίδιο) και είχε και θύματα. Λυπηρό! Να πηγαίνεις για διασκέδαση και να παθαίνεις κακό...

      Διαγραφή
  7. Η Ζάκυνθος έχει πάρα πολλές ομορφιές!!!
    Πάντως τέλος καλό, όλα καλά, αφού έληξε αίσια η περιπέτειά σου!!
    Φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Αγαπημένη Ελένη
    παρολο που μου είχες αφηγηθεί την ιστορία αυτή, ξαναδιαβάζοντάς την ανατρίχιασα πραγματικά
    Εγω δεν έχω πάει ποτέ στο Ναυάγιο, τόχω δει απο ψηλά κι αυτό μου φτάνει.Ο λόγος φυσικά η θάλασσα και οτι σπάνια τη βρίσκεις ήρεμη απο εκείνη την πλευρά. Δε είμαι καθόλου φαν των θαλασσιων ταξιδιών και μόνο κατ ανάγκη μπαίνω και στο μεγάλο καράβι!
    Ενα χρονιο ποθούμενο είναι αν πάω στα Στροφάδια και ενώ πηγαίνει καράβι,κάθε χρόνο τ αναβάλω για την επόμενη.
    Ευχομαι νάταν το τελευταίο άσχημο περιστατικό που σου συνέβη,και να μην υπάρξει δεύτερο.
    Φιλιά πολλά κι η Ζάκυνθος(κι όχι μόνον) σε περιμενει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εδώ Χαρούλα μου ισχύει το "δεν ήξερες...δεν ρώταγες;".
      Παρόλα αυτά την Ζάκυνθο την αγαπώ, όσο για τα Στροφάδια και εγώ το έχω απωθημένο. Κάθε Καλοκαίρι βάζουν καραβάκι και από το Κατάκολο για εκεί, αλλά δεν έχω πάει.
      Καλά να περνάς!
      Φιλάκια!

      Διαγραφή
  9. Πωπω! Μου κοπηκαν τα ηπατα!
    Καλα να μην το σχολιασω το 30 ατομα και 10 σωσιβια! Φυλακη ηθελε ο καπετανιος!
    Τελος καλο ολα καλα ομως!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νομίζω σας τρόμαξα λίγο και δεν το ήθελα. Εμείς τύχαμε σε αυτή την περίπτωση, γιατί από την χώρα του νησιού καθημερινά ξεκινούν πιο μεγάλα πλοιάρια που κάνουν τον γύρω του νησιού τα οποία τηρούν τους κανόνες ασφαλείας.
      Καλή εβδομάδα!

      Διαγραφή
  10. Μπορεί να έχουν ένα ρίσκο οι μικρές κρουαζιέρες του νησιού, αλλά η ομορφιά τους σε αποζημιώνει!
    Άσχημη περιπέτεια, αλλά έτυχε μια αναποδιά! Να είσαι καλά Ελένη, περιέγραψες την ιστορία σου
    τόσο ζωντανά που τη "ζήσαμε" κι εμείς! Εύχομαι καλά και ήρεμα ταξίδια της ζωής!
    Φιλιά πολλά !:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Καλησπέρα Ελένη μου!Τί περειπέτεια ήταν αυτή!!Αν καί η μητέρα μου ήταν απο τήν Ζάκυνθο,ποτέ δέν μπόρεσα νά δώ τό φημισμένο Ναυάγιο!Καί μέ αυτά πού διάβασα,μάλλον ποτέ!!Σού εύχομαι νά ξαναπάς στήν όμορφη Ζακυνθούλα μας!!Καλή εβδομάδα!Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σχεδόν κάθε καλοκαίρι πηγαίνω...φέτος βέβαια δεν νομίζω. Με τα πλοιάρια από την χώρα δεν υπάρχει φόβος, οπότε σου εύχομαι κάποια στιγμή να πας και να περάσεις όμορφα.
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  12. Πω πω,περιπέτεια που είχατε, Ελένη μου!! Μάλλον ο Θεούλης άκουσε τις προσευχές σας σε τρείς γλώσσες και σας φύλαξε! Δεν έχω επισκεφθεί αυτή την πλευρά της Ζακύνθου και δεν ήξερα ότι στο ναυάγιο πηγαίνεις μόνο με πλοιάριο. Πολύ ωραία η συμμετοχή σου!!
    Φιλάκια και καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τώρα Μαριάννα μου έχουν φτιάξει μια "εξέδρα" ψηλά στον βράχο και μπορείς να το δεις και από εκεί (δηλαδή από την ξηρά).
      Καλή εβδομάδα!

      Διαγραφή
  13. Ελένη μου τι περιπέτεια κι αυτή που περάσατε !!!εχω περάσει και εγώ παρομοια περιπέτεια ...και φοβάμαι τα μικρά καράβια .Πολύ ωραία η συμμετοχή σου μα και η Ζάκυνθος με τις ομορφιές της.Να είσαι καλά!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εγώ δεν πτοήθηκα, έχω ξαναμπεί σε μικρά καραβάκια, χωρίς απρόοπτα βέβαια.
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  14. Μου έφερες μνήμες....σε διάβαζα και σκεφτόμουν ένα ταξίδι από Ζάκυνθο για Κεφαλονιά που θα μου μείνει αξέχαστο κι ένα άλλο,άλλη χρονιά εκείνο, από Κεφαλονιά για Λευκάδα που ζήσαμε τα ίδια!
    Από τότε έναν φόβο τον έχω πάρει, μπορεί και δύο, οπότε καταλαβαίνεις πως σε διάβαζα με κομμένη την ανάσα..
    Φιλιά και καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έχω πάει και εγώ από Κεφαλλονιά στην Ιθάκη και πάλι πίσω(μονοήμερη κρουαζιέρα) και ήταν φανταστικά....
      Καλό μήνα!

      Διαγραφή
  15. Τι περιπέτεια κι αυτή!!!Τέλος καλό όλα καλά όμως Ελένη μου!!!Καλό μήνα να έχεις!!!!Φιλάκια!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. ο εφιάλτης στο δρόμο για το Ναυάγιο... ευτυχώς που τώρα ανάμνηση, εμπειρία δυνατή είναι!
    τρελή κυρά η θάλασσα Ελένη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πάντα ποιητική Βίκυ μου! ο εφιάλτης στο δρόμο για το Ναυάγιο...
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  17. Ωχ Παναγία μου! Τι "βαρκάδα" ηταν αυτή σήμερα! Ναυτία έπαθα, άσε που φοβήθηκα πολύ για σας, κι ας ήξερα ότι είχατε σωθεί (αλλιώς πως θα ήσουν εδώ να μας τα περιέγραφες!) Πάντως ο Πουλόπουλος ταιριάζει παντού τελικά! Συγνώμη που σου ανέσυρα μια τέτοια ανάμνηση γλυκιά μου Ελένη :(( Καλό μήνα με καλές θάλασσες και πολλά γλυκά φιλιά :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ωχ και δεν έχω χαπάκια για την ναυτία(χιχι!)...Μια εμπειρία ήταν και αυτή Πέτρα μου, που δεν μου άφησε φοβίες, γιατί κάτι τέτοια τα έχω επαναλάβει πολλές φορές.
      Καλό μήνα και φιλάκια πολλά!

      Διαγραφή
  18. Λοιπόν, αυτή η ανάρτηση με άγγιξε ιδιαίτερα, καθώς η μισή κατάγωγή μου (η μάνα μου) είναι από τη Ζάκυνθο! Όπως καταλαβαίνεις έχω και εγώ πολλές αναμνήσεις από καλοκαίρια εκεί. Πάντως ναι τα απρόοπτα είναι μέσα στη ζωή, αν καταλάβα καλά όμως ήταν Αύγουστος, οπότε σταθήκατε λίγο ατύχοι, συνήθως αυτή την εποχή δεν φουσκώνει το Ιόνιο, τέλος καλό όλα καλά βέβαια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιώργο μου έχεις δίκιο το Ιόνιο δεν μας συνηθίζει σε κάτι τέτοια, αλλά σε εκείνο το σημείο ενώ τις πρωινές ώρες η θάλασσα είναι καλή το απόγευμα μερικές φορές έχει κύμα.
      Καλό μήνα!

      Διαγραφή
  19. Ααααα γιαυτο αποφευγω τις βαρκες και τα πλοια εγω.
    Φοβαμαι μην τυχει καμια φουρτουνα και δεν εχω και ιδεα απο κολυμπι!
    Φιλακια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Ελένη μου το 2008 είχα πάει στην Ζάκυνθο κι ήταν εκπληκτικό ταξίδι!! Εκείνη την μέρα ξεκινήσαμε κι εμείς για την ίδια διαδρομή!!! Η μέρα ζεστή, η θάλασσα λάδι κι οι γαλάζιες σπηλιές μας υποδέχτηκαν στα καταγάλανα νερά τους!! Μοναδική εμπειρία εκεί το μπάνιο!! Ευτυχώς μετά δεν κινήσαμε για το ναυάγιο γιατί μας προειδοποίησε ο καπετάνιος ότι αν κι ο καιρός φαινόταν καλός θα χαμε θέμα μέχρι να πάμε εκεί!!! Ετσι που σε διάβαζα θυμόμουν τα λόγια του!! Και μας το χαν πει κι άλλοι ότι ξαφνικά αλλάζει και φουρτουνιάζει κεί η θάλασσα!! Το δαμε όμως από ψηλά κι ήταν τέλειο!!!
    Με πήγες ξανά πίσω εκεί με την αφήγησή σου Ελένη μου!! Με το καλό και σε άλλα ταξίδια εύχομαι!!!
    Φιλάκια πολλά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή