Μια χούφτα κοχύλια

Θέλεις το φεγγάρι από ψηλά που καθρεφτιζόταν στην θάλασσα,
θέλεις τα μεγάλα λόγια που τους έλεγε το κύμα
για ταξίδια και περιπέτειες, μια χούφτα κοχύλια πείστηκαν
και το ακολούθησαν.
Και κείνο αφού έπαιξε μαζί τους τα παράτησε σε μια αμμουδιά
ανήμπορα και μόνα.

Εκεί τα βρήκα, τα παρηγόρησα, αλλά τα μάλωσα  και λίγο
που φέρθηκαν επιπόλαια και ακολούθησαν το κύμα...

Τελικά τα έκανα στεφάνι!

Τώρα καθώς περνάς από δίπλα τους, ακούς να τραγουδούν
τα τραγούδια που τους έμαθαν οι σειρήνες.

Ή να λένε της θάλασσας τα παραμύθια.

Πως ξελογιάστηκε μια μικρή γαρίδα από έναν κατεργάρη αχινό,
πως παίζανε κρυφτό μέσα στα κοράλλια και τις ανεμώνες,
πως κλείνονταν στο καβούκι τους όταν ο Ποσειδώνας
είχε τα μπουρίνια του και πως κάποια φορά στόλισαν
τα μαλλιά μιας γοργόνας που πήγαινε σε έναν χορό
έχοντας ως καβαλιέρο ένα μικρό δελφίνι.

Να περνάτε όμορφα.
Φιλιά!