Σε κάθε επέτειο εθνικής εορτής στην πόλη μου στο δρόμο που γίνεται
η παρέλαση στήνουν μία μεγάλη εξέδρα στα δεξιά του δρόμου
για τους "επισήμους" της πόλης και μια πιο μικρή ακριβώς απέναντι
στα αριστερά του δρόμου για τους ανάπηρους στο πόλεμο του 1940,
στους Ήρωες δηλαδή, σε αυτούς που με αυταπάρνηση πολέμησαν
για την πατρίδα, για την οικογένεια, για τα πιστεύω τους.
Όταν φτάναμε μπροστά στους επισήμους σαν μαθητές έπρεπε
να κάνουμε στροφή της κεφαλής δεξιά προς τους επισήμους
και όχι αριστερά που ήταν οι Ήρωες.
Με αυτή μας την κίνηση ήταν σαν να τους αποστρεφόμαστε,
σαν να τους περιφρονούσαμε.
Ποιους τιμούσαμε δηλαδή;
Οι Ήρωες-ανάπηροι πολέμου δεν θα έπρεπε να κατέχουν την κεντρική θέση
στην μεγάλη εξέδρα;
Γιατί έπρεπε να κάνουμε στροφή κεφαλής δεξιά και όχι αριστερά προς τους Ήρωες;
Τι απορίες που έχω και εγώ!
Δεν ταίριαζαν αυτοί με τους κουστουμάτους, γιατί ήσαν απλοί άνθρωποι
του λαού.
Καλημέρα και χρόνια πολλά!
(όλες οι φωτογραφίες είναι από το internet)
Η εξουσία εκτός από έπαρση
ΑπάντησηΔιαγραφήτις πιο πολλές φορές διακρίνεται
και από καπήλευση ηρώων και ιδανικών
Παλαιόθεν!!!!
φιλάκι
Δυνατή ανάρτηση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατ΄εμέ οι γονείς, θα έπρεπε να εξηγούν και να διδάσκουν στα παιδιά τους,
το τι και το γιατί, και να τα προτρέπουν να κάνουν το σωστό, ενάντια σε κάθε εντολή..
Καλό βράδυ και χρόνια πολλά!!
Εγώ δεν έχω κάνει παρέλαση εδώ Ελένη μου γιατί δεν πήγα εδώ σχολείο , όμως σήμερα που βρέθηκα στην παρέλαση του δήμου μας και κοίταζα όλα τα πρόσωπα των παιδιών ντράπηκα για την πατρίδα που ονειρεύονται και δεν θα δουν !!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα λόγια σου είναι και δική μου απορία
Σε φιλώ
Πόσο δίκαιο έχεις Ελένη μου!!!! Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρόνια πολλά και καλό ξημέρωμα!
Πόσο δίκιο έχεις, Ελένη μου.... Για να μη σου πω πως επίσημοι θάπρεπε να είναι ΜΟΝΟ οι ήρωες - ανάπηροι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά πολλά
Οι απορίες σου είναι και δικές μου απορίες!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή... πόσο δίκιο, Ελένη!
ΑπάντησηΔιαγραφήεδώ να δεις...
Φιλί βροχερό...
ίσως και δακρυσμένο...
Υιώτα
"αστοριανή"
ΝΥ