Κυριακή 1 Μαρτίου 2015

Ιστορίες του καφενέ #3 "Το κτισμένο μυστικό"




-Παιδιά  φτάσαμε, είπε ο Στέλιος. Οι τρεις φίλοι ο Στέλιος, ο Μίλτος και ο Τάσος βγήκαν από το ταξί που πήραν από το λιμάνι για να φτάσουν στο ψαροχώρι που ήταν το σπίτι του Στέλιου και κοίταξαν γύρω τους.
-Στέλιο πάντα μας έλεγες πως το νησί σου είναι πολύ όμορφο, αλλά αυτό που αντικρίζουμε, ξεπερνάει κάθε φαντασία.
-Ελάτε πάμε σπίτι και θαυμάζετε την θέα αργότερα. Προς το παρόν πρέπει να καθαρίσουμε το σπίτι γιατί είναι γύρω στα δύο χρόνια που παραμένει κλειστό.
Μέχρι το απόγευμα είχαν καταφέρει να τακτοποιηθούν κάπως.
-Πάω να φτιάξω καφέ, θέλει κανείς; ρώτησε ο Τάσος.
-Περίμενε θα πάμε να τον πιούμε κάτω, εκεί που θα πραγματοποιήσουμε το όνειρό μας. Τα παιδιά άνεργα και τα τρία εδώ και πάρα πολύ καιρό σκέφτηκαν να έρθουν στο νησί και να επαναλειτουργήσουν τον καφενέ του πατέρα του Στέλιου σε πιο μοντέρνα εκδοχή, που παρέμενε κλειστός από τότε που εκείνος έχασε την μάχη με την ζωή για να τον ακολουθήσει και η μητέρα του λίγους μήνες αργότερα. 
Ήταν μια καλή περίπτωση, γιατί το μέρος είχε αναπτυχθεί τουριστικά πάρα πολύ τον τελευταίο καιρό.
Τώρα με ένα φλιτζάνι καφέ στο χέρι περιεργάζονταν τον χώρο. Τα τραπεζάκια ήταν στη θέση τους γεμάτα σκόνη.
-Λοιπόν καλλιτέχνη τι λες; Καλλιτέχνη έλεγαν τον Μίλτο που είχε τελειώσει την Σχολή Καλών Τεχνών.
-Βλέπω ότι το κτίριο είναι πέτρινο, οπότε καλό είναι σε αυτές τις δύο πλευρές  να χαλάσουμε τον σοβά και να αναδείξουμε την πέτρα. Εκείνη την πλευρά αφήστε την σε μένα. Θα ζωγραφίσω ένα ιστιοφόρο που θα καλύπτει όλο τον τοίχο με όλα του τα πανιά ανοιγμένα, όπως τα όνειρά μας, είπε ο Μίλτος.
-Πειρατικό να το κάνεις, του είπε ο Τάσος.
-Εντάξει πειρατικό θα το κάνω.
Την άλλη μέρα έπιασαν δουλειά, ξηλώνοντας τον σοβά και αναδεικνύοντας την πέτρα. Μετά από τρεις ημέρες  ο Τάσος καθώς ξήλωνε τον σοβά δίπλα στην πόρτα που οδηγούσε προς την κουζίνα, είδε ένα κενό στον τοίχο και καθώς κοίταξε καλύτερα μέσα είδε ένα μεταλλικό κουτί.
-Παιδιά κοιτάξτε τι βρήκα μέσα στον τοίχο.
Ο Στέλιος πήρε το κουτί,  το άνοιξε και μέσα βρήκε ένα γράμμα.
-Είναι ο γραφικός χαρακτήρας του πατέρα μου. Πήρε το γράμμα και πήγε παράμερα. Άρχισε να το διαβάζει νομίζοντας στην αρχή ότι προοριζόταν για εκείνον.

Γιε μου
Όταν ήμουν νέος, μόλις είχα απολυθεί από τον στρατό, αγάπησα μια κοπέλα, την μητέρα σου, την Άννα μου. Ήταν από την Αθήνα και είχε έρθει εδώ στο νησί για να δουλέψει στο μεγάλο καφέ στο λιμάνι. Ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά. Ήθελα να την παντρευτώ. Κάναμε όνειρα...
Οι γονείς μου όταν έμαθαν ποια ήθελα να παντρευτώ, ήταν ανένδοτοι. "Δεν θα πάρεις μία που δεν ξέρουμε από που κρατάει η σκούφια της. Θα πάρεις κορίτσι από τον τόπο μας", έλεγαν. Πήγαν και την βρήκαν και της είπαν ψέματα πως ήμουν αρραβωνιασμένος, πως την κορόιδευα  και άλλα τέτοια. Η μητέρα σου μου είπε να την ακολουθήσω στην Αθήνα. Δεν το έκανα και τώρα το μετανιώνω. Έτσι πίστεψε αυτά που της είπαν οι γονείς μου και έφυγε. Νέος, άπειρος και χωρίς δουλειά, φοβήθηκα. Πως θα άνοιγα σπιτικό στην Αθήνα χωρίς λεφτά. Εδώ στο νησί θα είχα τουλάχιστον τούτο τον καφενέ του πατέρα μου.
Μετά από ένα χρόνο παντρεύτηκα με προξενιό την γυναίκα μου. Καλή... με αγάπησε, όπως την αγάπησα και εγώ.
Κάποια μέρα έλαβα ένα ανώνυμο γράμμα. Ήταν από  την μητέρα σου. "Μου πήρε πολύ χρόνο να αποφασίσω να στο πω, αλλά νομίζω πως πρέπει να ξέρεις πως έχεις ένα γιο. Δεν θέλω τίποτα από σένα, απλώς να το ξέρεις" έγραφε. Λιποτάκτησα για δεύτερη φορά, δεν έψαξα να σας βρω. Βλέπεις ήμουν παντρεμένος και η γυναίκα μου τριών μηνών έγκυος. Έκτοτε δεν έμαθα τίποτα για σας, όσο και αν σας έψαξα πολύ αργότερα κρυφά από τους δικούς μου . Οι τύψεις με βασανίζουν. Στη γυναίκα μου και στον γιο μου, δεν είπα ποτέ τίποτα για σένα, δεν ήθελα να τους πληγώσω. Κάθε φορά που αγκαλιάζω τον Στέλιο μου σκέφτομαι και σένα που δεν ξέρω ούτε το όνομά σου.
Τούτο το γράμμα είναι κάτι σαν εξομολόγηση, σαν ένα μεγάλο συγνώμη σε σένα που δεν γνώρισα και στην μητέρα σου που τόσο  πίκρανα. Το βάζω σε αυτή την κρύπτη νομίζοντας ότι σε έχω κάθε μέρα κοντά μου.

-Αχ μωρέ πατέρα, είπε ο Στέλιος με μάτια βουρκωμένα.
-Τι συμβαίνει; του είπαν οι φίλοι του και έτρεξαν κοντά του.
-Διαβάστε!
Τα παιδιά το διάβασαν και του είπαν να μην στεναχωριέται. 
-Αμέσως μετά τα εγκαίνια του καφενέ μας, θα αρχίσω  τις έρευνες για να βρω τον αδερφό μου, είπε ο Στέλιος.
-Φίλε μαζί σου θα είμαστε και σε αυτό, του είπε ο Τάσος και έγιναν και οι τρεις μια αγκαλιά.
-Παίδες τι θα λέγατε να ονομάσουμε το καφενέ μας "Το κτισμένο μυστικό", πετάχτηκε ο Μίλτος για να ελαφρύνει λίγο την ατμόσφαιρα, σε συνδυασμό με το ιστιοφόρο μας στον τοίχο θα εξάπτει την φαντασία των τουριστών για χαμένους θησαυρούς.

Αυτή είναι η συμμετοχή μου "Στις Ιστορίες του Καφενέ" που διοργανώνει με μεγάλη επιτυχία η Αριστέα.


51 σχόλια:

  1. Aχ, μωρέ Ελενάκι!!!
    Τί συγκινητική ιστορία!!!
    Μπράβο, κορίτσι μου!
    (Προσωπικά, θα ήθελα να έχει και συνέχεια!)
    ;-)
    Σε φιλώ πολύ-πολύ και σου εύχομαι να έχεις έναν υπέροχο μήνα!
    ΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αρχικά είχα δώσει και συνέχεια με την αναζήτηση του αδελφού, αλλά ήταν πλέον πάρα πολύ μεγάλο το κείμενο, οπότε εγκατέλειψα την ιδέα.
      Φιλάκια Γιάννα μου!

      Διαγραφή
  2. Απίστευτα υπέροχο, καταπληκτικό, συγκινητικό, ανθρώπινο.
    Μπράβο σου Ελένη μου.
    Καλό σου μήνα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μερικές φορές η πραγματικότητα ξεπερνάει και τις ιστορίες που γράφουμε, γιατί τέτοια γεγονότα γίνονται μέσα στην κοινωνία μας.
      Να είσαι καλά Ντένη μου!

      Διαγραφή
  3. Ελένη, πόσο όμορφο !!!!!
    Το διαβάζει κάποιος και είναι σαν να είναι παρόν στο γεγονός !!!!!
    Μπράβο, πολύ μου άρεσε !!!!!
    Καλό μήνα !!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αντί να κρύβουμε τέτοια γεγονότα καλύτερα να τα αντιμετωπίζουμε και να δίνουμε τις πρέπουσες λύσεις.
      Καλό μήνα!

      Διαγραφή
  4. Καλημέρα Ελένη μου!!Εξαιρετική η συμμετοχή σου!!
    Θαυμάσιο κείμενο!!Μπράβο σου!!Καλό μήνα!!
    Πολλά φιλάκια!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πολύ συγκινητική αυτή η ιστορία Ελένη... Αχ, αυτά τα λάθη κάνουμε καμιά φορά όταν είμαστε νέοι και άπειροι, φοβόμαστε να πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας...
    Ακόμα και τώρα όμως, τα λάθη μπορούν να διορθωθούν (όσο γίνεται βέβαια), ποτέ δεν είναι αργά! Ο Στέλιος θα βρει τον αδερφό του και θα αναπληρώσουν το χρόνο που έχασαν σαν αδέρφια...
    Καλή εβδομάδα! Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τα λάθη πάντα αφήνουν τραύματα που άλλες φορές διορθώνονται και άλλες όχι. Στην προκειμένη περίπτωση πρέπει να δούμε τι πληγές άφησαν στο παιδί που μεγάλωσε χωρίς πατέρα.
      Φιλιά και καλή εβδομάδα!

      Διαγραφή
  6. Ελενάκι μου καταπληκτικό
    Αυτή η ανατροπή στο τέλος
    χάρισε στην ιστορία σου μεγαλύτερη ουσία
    Παίρνει συνέχεια...

    φιλί

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το αρχικό πλάνο ήταν διαφορετικό και εκεί υπήρχε αναπάντεχη ανατροπή που έδινε και το τέλος, αλλά έβγαινε πολύ μεγάλο.
      Ίσως το αναρτήσω αργότερα πάλι αλλά σε δύο συνέχειες.
      Φιλάκια!

      Διαγραφή
  7. καλημερα αγαπημενη μοΥ! τι υπεροχη συμμετοχη ειναι αυτη; συγχαρητηρια!
    καλο μηνα να εχουμε! φιλακια πολλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Τόσο μα τόσο συγκινητικό!!
    Υπέροχο το κείμενό σου Ελένη μου το έζησα.
    Να σου πω την αλήθεια και εγώ θα ήθελα συνέχεια θα ήταν ωραίο να το κάνεις!
    Αν έχουμε το σθένος να αντιμετωπίσουμε μία κατάσταση τελικά θα μας βγει σε καλό!
    Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έλενα έτσι είναι πρέπει να αντιμετωπίζουμε τις καταστάσεις που δημιουργούμε και να δίνουμε λύσεις.
      Την συνέχεια ίσως την δώσω.
      Φιλάκια και καλή εβδομάδα!

      Διαγραφή
  9. Υπέροχη η ιστορία σου..... συνέχισε την!!!!!!!! Πολλά φιλιά!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Υπέροχη ιστορία.
    Αλτρουιστική η συμπεριφορά της Άννας...
    Ένας αντικατοπτρισμός της τότε κοινωνίας του χωριού.

    Γαβριήλ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έως λίγα χρόνια πριν οι γονείς στις κλειστές κοινωνίες είχαν τον πρώτο λόγο και όταν τα παιδιά εξαρτώντο οικονομικά ακόμα από αυτούς ήταν δύσκολο να απαγκιστρωθούν.
      Ευχαριστώ για την επίσκεψη.

      Διαγραφή
  11. Εχεις εξάψει και την δική μας φαντασία ...με την τόσο συγκινητική και δυνατή ιστορία σου ιστορία σου..Ελένη μου.. και εγώ θα συμφωνήσω να την συνεχίσεις ...τι έτσι θα μας αφήσεις;..έχουμε και μια ...περιέργεια πως να το κάνουμε βρε παιδί μου; να είσαι καλα φιλη μου και να έχεις μια ομορφη εβδομαδα... καλο σου μήνα... φιλακιααααα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρουλίτσα μου να είσαι καλά. Ίσως αργότερα κάτι να κάνω.
      Φιλάκια!

      Διαγραφή
  12. Υπεροχή ιστορία ...
    καλό και δημιουργικό μήνα να εχεις !!!
    φιλακια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ελένη μου , πολύ όμορφη και τρυφερή ιστορία. Θίγει πολλά θέματα, ανεργία, αποκέντρωση , όνειρα, φιλία, μυστικά και τραγωδίες.... Λυτρωτικός όμως ο επίλογος...
    Κι αυτή η ιστορία έχει ζουμί για παρακάτω ( καλά εγώ έχω το νου μου για μισοτελειωμένες ιστορίες που θα μπορούσαν να γίνουν σκυταλοδρομία...μη μου δίνεις σημασία!)
    Σε ευχαριστώ πολύ πολύ για τη συμμετοχή σου στις Ιστορίες του Καφενέ!
    Φιλιά και καλό μήνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αριστέα μου στην αρχική μου σκέψη είχε άλλη τροπή η ιστορία. Εκεί υπήρχε μια αναπάντεχη ανατροπή, αλλά έβγαινε πολύ μεγάλο, οπότε προέκυψε αυτό! Για την συνέχεια τώρα αυτού εδώ ας το αποφασίσετε εσείς...
      Και σε ευχαριστώ που μου έδωσες την ευκαιρία να συμμετέχω και εγώ.
      Φιλάκια!

      Διαγραφή
  14. Συναρπαστικός τίτλος, για ένα καφενείο και όχι μόνο, που έκρυβε κάτι από τη ζωή του ήρωα, ένα μυστικό συγκινητικό και ανθρώπινο... Μακάρι να γίνει στα αλήθεια ένα τέτοιο καφενείο! Φιλιά πολλά και καλό μήνα! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο τίτλος προϊδεάζει τον αναγνώστη και του εξάπτει τη φαντασία για να το διαβάσει.
      Φιλάκια!

      Διαγραφή
  15. Τι όμορφη ιστορία!!
    Καλό μήνα Ελένη μου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Τι τρυφερή και συγκινητική ιστορία Ελένη μου!!!και να σου πω και κάτι;έχεις δίκιο ας αποφασίσουμε εμείς για τη συνέχεια......φιλιά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Μια όμορφη και συμπονετική ιστορία, μας κέρασες Ελένη μου, μ' ευαισθησία, τρυφερότητα και με ανατροπές!
    Μακάρι να μη χάνεται το θάρρος και η τόλμη μας, όταν η ζωή το απαιτεί!
    Να είσαι καλά και να έχεις ένα γλυκό βραδάκι!
    Φιλάκια πολλά!:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στην πορεία της ζωής πολλά μπορούν να συμβούν και ναι εκεί είναι που χρειάζεται θάρρος για να αντιμετωπίσουμε τα δύσκολα.
      Φιλάκια!

      Διαγραφή
  18. Από τις ιστορίες που μου αρέσουν.
    Κι εγώ θέλω τη συνέχεια , για να κλάψω, όπως όταν βλέπω το Πακέτο!
    Φιλάκια πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ Ρένα μου! Εγώ μερικές φορές με το πακέτο αγανακτώ, γιατί εκμεταλλεύονται τα πάντα για την τηλεθέαση.
      Φιλάκια!

      Διαγραφή
  19. Ψηφίζω με όλη μου την καρδιά την ιστορία σου και φυσικά περιμένω την συνέχεια κι εγώ με πολύ ενδιαφέρον !!! Φιλάκια πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Ελένη μου η ιστορία σου είναι καταπληκτική και μπορεί άνετα να συνεχιστεί!
    Ένα μυστικό που κτίστηκε στον τοίχο κι έμεινε να σημαδεύει ζωές...όχι αυτών που δεν το γνώριζαν, αλλά των τριών που τους έκαιγε...του πατέρα, της μάνας και του παιδιού που μεγάλωσε χωρίς πατέρα!
    Να είσαι καλά!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

  21. Για να πω την αλήθεια στην αρχή νόμιζα πως το κουτί περιέχει λίρες, μα μετά σκέφτηκα πως ένας αδερφός ήταν προτιμότερος μιας και μπορεί να αποτελέσει επένδυση ζωής, ενώ οι λίρες ίσως και να ήταν επένδυση στιγμής…
    Ωραίο κείμενο, με αναμονή για την εξέλιξή του….

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Πολύ όμορφη ιστορία....μου άρεσε πολύ η εξέλιξη που είχε...!!!
    Φτιάχνοντας την εικόνα στο μυαλό μου, φαντάζει υπέροχο :)
    Καλό σου βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Όμορφη και πολύ πολύ αληθινή η ιστορία σου Ελένη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. M συνεπήρε η ιστορία σου Ελένη, καλογραμμένη, ενδιαφέρουσα και με ένα κτισμένο μυστικό !!!Η αγωνία χτύπησε κόκκινο και σίγουρα θα χαιρετίσω με χαρά τη συνέχεια.....Σε αναμονή λοιπόν... Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Μπράβο Ελένη μου! Όμορφη, μικρή ιστορία, γεμάτη τρυφερότητα και ανθρωπιά!!!
    Καλή επιτυχία!
    Φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Μόλις διαβασα ακομη ενα διαμαντακι!
    Καλό ξημερωμα
    Φιλια :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Πολύ καλό Ελένη μου!!! Πολύ καλό!!!
    Ζητώ συγνώμη που αργώ να μπω στο διαδίκτυο αλλά έχω μείνει από υπολογιστή που έπαθε μεγάλη ζημιά και είμαι με δανεικό παμπάλαιο....Δυσκολεύομαι πολύ να ανοίξω ακόμη και μια σελίδα....αστα
    Καλή σου μέρα και συγχαρητήρια για τη συμμετοχή σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Καταπληκτική ιστορία, Ελένη μου!!!!!!!!! Και πολύ συγκινητική!!!!!Συγχαρητήρια για την συμμετοχή σου!
    Είχα χαθεί λίγο καιρό γιατί μου έτυχαν διάφορα - μόλις έκανα ανάρτηση!
    Φιλάκια πολλά και καλό Σαββατοκύριακο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Καλή επιτυχία Ελενάκι μου! Η ιστορία σου θα μπορούσε κάλλιστα να είναι άλλη μια από τις πολλές που ακούμε να συμβαίνουν στην πραγματικότητα! Ανεκπλήρωτοι έρωτες, παιδιά μακριά από τους γονείς τους και άλλα πολλά!!! Πάντα προκαλούν συγκίνηση αλλά και ενδιαφέρον! Πολύ όμορφο το κείμενο σου λοιπόν!!! Να έχεις ένα όμορφο ΣΚ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. ποσο αληθινο ολο τουτο και τι ομορφη γραφη παραμυθου μου συγχαρητηρια χιλια φιλια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Θαυμάσια ιστορία Ελένη μου!!! Με συνεπήρε και πραγματικά θα ήθελα κι εγώ να μην τελείωνε και να είχε και συνέχεια!!! Πολλά φιλιά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή