Δευτέρα 27 Μαΐου 2019

Τα απομνημονεύματα ενός κοχυλιού -Φωτο-συγγραφική σκυτάλη #3



https://gr.dreamstime.com/photos 

  Ήρθε η ώρα να σας διηγηθώ τα απομνημονεύματά μου. Τόσοι και τόσοι γράφουν απομνημονεύματα, γιατί να μην γράψω και εγώ. Καταρχάς να σας συστηθώ.  Είμαι ένα πολύ όμορφο Κοχύλι-αχιβάδα σε σχήμα βεντάλιας. Το κέλυφός μου το στολίζουν είκοσι στρογγυλεμένες ραβδώσεις σε χρώμα πορτοκαλί, που μπορώ να πω πως είναι το αγαπημένο μου χρώμα. Ζω με τα αδέρφια μου σε ένα κοραλλιογενή ύφαλο. Χαρακτηριστικό μου είναι και μην γελάσετε παρακαλώ, ότι το ένα αυτί μου είναι μεγαλύτερο από το άλλο.
  Κάποια μέρα λοιπόν αποφάσισα να ταξιδέψω  για να γνωρίσω τον κόσμο τον στεριανό. Γι’ αυτόν τον κόσμο είχα ακούσει να μιλούν οι καπεταναίοι  και οι ναύτες  τα βράδια πάνω στο κατάστρωμα των πλοίων τους. Μιλούσαν με νοσταλγία και αγάπη για τον κόσμο αυτόν και μετρούσαν τις μέρες που θα γυρνούσαν  κοντά στους αγαπημένους τους. Ακόμα  και στα τραγούδια τους η ίδια νοσταλγία κυριαρχούσε.
  Κατάλαβα πως για να μιλούν με τόση αγάπη για τον τόπο τους θα ήταν ωραίος και καθώς είμαι ένα πολύ περίεργο κοχύλι αποφάσισα πως έπρεπε να ταξιδέψω ως εκεί και να γνωρίζω επιτέλους αυτόν τον κόσμο.
  Βέβαια οι φίλοι μου και πολλά άλλα θαλάσσια πλάσματα μου έλεγαν πως ο στεριανός κόσμος δεν είναι για μας, μου έλεγαν πως κρύβει πολλούς κινδύνους και ότι εμείς δεν μπορούμε να ζήσουμε εκεί, αλλά εγώ όπως σας είπα είμαι πολύ περίεργο και αγύριστο «κεφάλι»  και προσπαθούσα να βρω τρόπο να τον δω έστω και από μακριά. Ζήτησα και την γνώμη του σοφού Χταποδιού και κείνο μου είπε πως μπορώ να φτάσω ως εκεί, αρκεί όταν φτάσω στην ακτή να είμαι κάτω από την υγρή άμμο και σε άμεση επαφή με το νερό.
  Έτσι ξεκίνησα ένα Καλοκαίρι γιατί αυτή την εποχή  η θάλασσα είναι ήρεμη και καλοτάξιδη για να γνωρίσω τον κόσμο των ανθρώπων.
  Στο δρόμο μου έκανα πολλούς φίλους, είδα ωραία τοπία γεμάτα πολύχρωμα κοράλλια, γνώρισα ανεμώνες, ταξίδεψα παρέα με κάτι θεόρατα καβούρια, με φιλοξένησαν κάτι μακρινά ξαδέρφια μου, στρείδια τα έλεγαν και πέρασα μια βδομάδα φανταστική κοντά τους .
  Όμως αργούσα να φτάσω και φοβήθηκα πως έτσι που το πήγαινα θα περνούσε το Καλοκαίρι και εγώ δεν θα είχα κάνει ούτε τη μισή διαδρομή. Ευτυχώς για καλή μου τύχη μια μέρα συνάντησα μια χελώνα. Γίναμε φίλοι και πάνω στην κουβέντα, της είπα για το ταξίδι μου και δεν θα το πιστέψετε αλλά και αυτή εκεί πήγαινε, γιατί ήταν η εποχή που έπρεπε να γεννήσει τα αυγά της στην καυτή άμμο.
  Έτσι ανέβηκα στην ράχη της και ταξίδεψα ξεκούραστα. Είχε πολύ πλάκα όταν η χελώνα ανέβαινε στην επιφάνεια του νερού για να αναπνεύσει και μετά έκανε απότομη κατάδυση. Ιδίως το βράδυ ήταν φανταστικά γιατί για πρώτη φορά αντίκρισα τον ουρανό που ήταν γεμάτος λαμπερά αστέρια και ένα ολόγιομο φεγγάρι που καθρεφτιζόταν στα νερά της θάλασσας.
«Τύχαμε σε πανσέληνο» μου είπε η χελώνα, γιατί όπως έμαθα το φεγγάρι δεν είναι ίδιο κάθε βράδυ, ξεκινάει από μια μικρή φετούλα, γίνεται μεγάλο μετά για λίγο χάνεται και πάλι από την αρχή.
  Μια μέρα πέσαμε πάνω σε ένα κοπάδι τσούχτρες. Το τι φαγοπότι έκανε η χελώνα δεν λέγεται, γιατί όπως μου είπε αυτό ήταν το αγαπημένο της φαγητό.
  Είχε περάσει ένας μήνας από τότε που ξεκίνησα και ένα βράδυ σε μια ανάδυση της χελώνας είδα φώτα κάπου μακριά που δεν ήταν αστέρια. Εκεί ζουν οι άνθρωποι μου είπε η χελώνα, πλησιάζουμε στο στεριανό τον κόσμο. Πράγματι μετά από ένα μερόνυχτο πατήσαμε στο πόδι μας, «πόδι» τρόπος του λέγειν για μένα, στην ακτή. Η χελώνα βγήκε στη στεριά και εγώ την παρακολουθούσα να ανοίγει ένα λάκκο, να γεννά τα αυγά της, να τα σκεπάζει με άμμο και μετά πολύ κουρασμένη να γυρνά στη θάλασσα κοντά μου.
«Φιλαράκο» μου είπε «πάω να ξεκουραστώ. Για κάνα μήνα ακόμη εδώ γύρω θα γυρίζω, αν θέλεις μπορώ να σε πάρω μαζί μου στην επιστροφή».
  Έτσι έμεινα μόνο. Από κάπου κοντά άκουγα μουσική. Κοίταξα προς τα εκεί και είδα μια μεγάλη παρέα από νεαρά παιδιά να έχουν ανάψει φωτιά στην άμμο και να διασκεδάζουν χορεύοντας. Κατά τις πρωινές ώρες υπήρχε μια ησυχία γύρω και κοιμήθηκα. Ξύπνησα όταν ο ήλιος είχε ανέβει για τα καλά στον ουρανό και κρύφτηκα κάτω από την υγρή άμμο, γιατί άκουσα βήματα γύρω μου. Κάποιος μάλιστα πήγε να με πατήσει. Κατάλαβα πως εκεί που καθόμουν κινδύνευα και έτσι πήγα πίσω από ένα βράχο. Επιτέλους ήμουν ασφαλής. Σε λίγο η θάλασσα είχε γεμίσει ανθρώπους που κολυμπούσαν γύρω μου, άλλοι σαν δελφίνια και άλλοι άγαρμπα καταπίνοντας άφθονο θαλασσινό νερό. που δεν ήταν ότι καλύτερο για αυτούς. Αυτό γινόταν κάθε μέρα. Μου άρεσε να βλέπω τα μικρά παιδάκια να παίζουν με τα κουβαδάκια τους στην άμμο, που έφτιαχναν κάστρα και γοργόνες, αλήθεια είχαν δει γοργόνες τα παιδιά; πως ήξεραν πως είναι και τις έφτιαχναν τόσο ωραίες; Εγώ μια φορά είχα δει γοργόνα όλη και όλη  στη ζωή μου  όταν βρέθηκα σε ένα κοραλλένιο παλάτι.
  Τις μέρες που βρισκόμουν εκεί κοντά στο σούρουπο είχα δει μια νεαρή γυναίκα που σκαρφάλωνε στο βράχο μου, κοιτούσε τη θάλασσα και από τα μάτια της έτρεχαν δάκρυα.  Έδειχνε πολύ στεναχωρημένη και κατάλαβα πως κάποια στιγμή μπορεί και να έπεφτε στη θάλασσα και να πνιγόταν.
Την συμπάθησα πολύ και ήξερα πως αν το πρόβλημά της ήταν οικονομικό μπορούσα να την βοηθήσω. Έτσι την άλλη μέρα που την είδα να έρχεται   και να κάθεται στο γνωστό σημείο πιο πικραμένη από κάθε άλλη φορά την πλησίασα και στήθηκα απέναντι από τον ήλιο που σε λίγο ήταν έτοιμος να βασιλέψει. Πήρα την κατάλληλη θέση και άνοιξα το κέλυφός μου, προσευχόμενο να με προσέξει. Οι ακτίνες του ήλιου έπεσαν πάνω στο μαργαριτάρι που έκρυβα στα σπλάχνα μου και αυτό λαμπύρισε με χιλιάδες χρώματα. Πέρασαν δέκα λεπτά αγωνίας, εκείνη σηκώθηκε από τον βράχο και ήταν έτοιμη να πέσει στη θάλασσα και τότε ευτυχώς με είδε, είδε την λάμψη από το μαργαριτάρι μου. 
  Ξαφνιάστηκε, ξέχασε αυτό που πήγαινε να κάνει. Έσκυψε για να με δει καλύτερα. Μετά με πήρε απαλά στα χέρια της, με χάιδεψε, ενώ εγώ την παρακαλούσα να πάρει το μαργαριτάρι μου. Το μαργαριτάρι που για μένα ήταν ένα άχρηστο σώμα, που το έφτιαξα όταν ένας ενοχλητικός κόκκος άμμου μπήκε στα σπλάχνα μου και για να αμυνθεί ο οργανισμός μου και να μην αρρωστήσω έφτιαξα αυτό από μία σκληρή κρυστάλλινη ουσία το μάργαρο. Επειδή το είχα χρόνια στα σπλάχνα μου ήταν αρκετά μεγάλο και όπως είχα ακούσει από τους καπεταναίους που έψαχναν για μαργαριτάρια, όσο πιο μεγάλο τόσο πιο πολλά χρήματα κόστιζε. Και όχι να το παινευτώ αλλά είχα βάλει όλη την τέχνη μου και το είχα κάνει όμορφο.
Εκείνη κατάλαβε, το ξεκόλλησε απαλά από τα σώμα μου, μου έδωσε ένα φιλί και ύστερα με έβαλε πάλι στη θάλασσα.
  Την είδα να φεύγει χαρούμενη. Κάθισα κάμποσες μέρες ακόμη εκεί αποκομίζοντας εμπειρίες. Την κοπέλα δεν την ξαναείδα και αυτό με έκανε χαρούμενο, γιατί κατάλαβα πως είχε λύσει το πρόβλημά της.
  Όταν συναντήθηκα πάλι με την χελώνα ανέβηκα στην ράχη της και ξεκινήσαμε για το ταξίδι της επιστροφής, ευτυχισμένο που είχα φανεί χρήσιμο σε εκείνη την κοπέλα και χαρούμενο που είχα απαλλαγεί από το βάρος του μαργαριταριού.
  Τώρα αν νομίζετε πως τα απομνημονεύματά μου τελείωσαν εδώ γελιέστε γιατί υποσχέθηκα  στον εαυτόν μου πως το επόμενο Καλοκαίρι θα έκανα πάλι ένα ταξίδι για κάπου αλλού.



Αυτή είναι η συμμετοχή στην φωτο-συγγραφική σκυτάλη#3 που διοργανώνει η αγαπημένη μας Μαίρη μέσω του blog της Γήινη ματιά.
Την φωτογραφία που σε αυτήν βασίστηκα για να γράψω τούτο το παραμύθι την παρέλαβα από την Σμαραγδένια. Επίσης μέσα στο κείμενο έπρεπε να συμπεριλάβω την λέξη Καλοκαίρι.
Κορίτσια σας ευχαριστώ πολύ. 
Με την σειρά μου παραδίδω με αγάπη την σκυτάλη στην Ρένα με την παρακάτω φωτογραφία  και την λέξη "μυστήριο".
Ρένα μου καλή επιτυχία! 

https://www.pexels.com/

36 σχόλια:

  1. Ελένη μου!
    τι μαγικό ταξίδι κορίτσι μου ήταν αυτό! Πόσες όμορφες θάλασσες; Τι μαγικούς βυθούς; πόσους λαμπερούς ουρανούς; Τι περιγραφές! Και τι εύρημα.
    Το οδοιπορικό στον κόσμο των ανθρώπων ενός κοχυλιού. Ένα ποιητικό διήγημα, δικό σου, της καρδιάς σου, γεμάτο ομορφιά, τρυφερότητα, επινοήσεις αλλά και τόσες όμορφες στιγμές.
    Δοτικότητα, αγάπη. Το απλό μέσα τη ζωή που μπορεί να σώσει και να δώσει ανάσες.
    Γεμάτο συγκίνηση. Ένα πραγματικό διήγημα που κουβαλάει μαζί του καλοκαιρινό φως, συναισθήματα, νοήματα, όμορφες στιγμές και πανέμορφες εικόνες.
    Στέλνω μια μεγάλη αγκαλιά στην σκέψη σου πάνω σε αυτήν την εξαίρετη εικόνα. Μπράβο κορίτσι μου.
    Και έρχεται και η δική σου εικονική επιλογή για τη συνέχεια, εξ ίσου όμορφη να ακουμπά σε μια λέξη με τεράστιο υπόβαθρο, "μυστήριο".
    Νομίζω όλα σου ήταν ξεχωριστά και πανέμορφα.

    Σε ευχαριστούμε.
    Καλή επιτυχία στη Ρένα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το κοχύλι ταξίδεψε για να γνωρίσει τον κόσμο μας και εμείς γνωρίσαμε τον δικό του μέσα από τις περιγραφές του. Έτσι δημιουργήθηκε μια αμφίδρομη πορεία εικόνων και συναισθημάτων.
      Σε ευχαριστώ και χαίρομαι που σου άρεσε.
      Καλή εβδομάδα!

      Διαγραφή
  2. Απίθανη έμπνευση Ελένη μου! Απόλαυση την ευρηματικότητά σου, την πλοκή και τον εξαιρετικό επίλογο με όλα τα κοινωνικά μηνύματα που κρύβει.
    Με γαλήνεψε η ανάγνωση και το είχα απόλυτη ανάγκη, σήμερα ειδικά.
    Συγχαρητήρια άπειρα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου με τον καλό σου λόγο πάντα. Προσπάθησα με τούτη την ιστορία να διασκεδάσουμε, αλλά και να σκεφτούμε και κάποια κοινωνικά προβλήματα.
      Φιλάκια!

      Διαγραφή
  3. Ελένη μου, υπέροχη και αισιόδοξη η συμμετοχή σου στη σκυτάλη. Μου άρεσε πολύ η ιδέα των "απομνημονευμάτων" και το αίσιο τέλος της ιστορίας. Στην αρχή φοβήθηκα ότι οι άνθρωποι θα σκότωναν τη χελώνα και θα ποδοπατούσαν το κοχύλι, όμως χαίρομαι που διαψεύστηκα. Πραγματικά μπράβο για την όμορφη ιστορία. Και είμαι βέβαιη ότι η φωτογραφία που διάλεξες για τη Ρένα μας θα της δώσει όμορφη έμπνευση. Πολλά φιλιά, φίλη μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου απευθύνομαι σε παιδιά οπότε φροντίζω πάντα να υπάρχει αίσιο τέλος.
      Φιλάκια!

      Διαγραφή
  4. Τι όμορφο παραμύθι! Τι υπέροχη συμμετοχή! Με τόσες εικόνες, μυρωδιές θάλασσας, ήχους καλοκαιριού και πόσο εμπνευσμένο!!
    Μπράβο τη χάρηκα τη συμμετοχή σου Ελένη μου και μου έφτιαξε τη διάθεση.
    Και κοίτα τι έκανες...αφενός κοίταξα τον συννεφιασμένο ουρανό και αδημονώ πλέον για το καλοκαίρι και αφετέρου θα κοιτώ με ενδιαφέρον τα κοχύλια-στρείδια-αχιβάδες. Πού ξέρεις; Μπορεί να συμπεριληφθώ και εγώ σε παρόμοια απομνημονεύματα και να βρω κανένα μαργαριτάρι τεράστιο!!!
    Μου πήρες το νου με τη συμμετοχή σου!
    Σ'ευχαριστώ
    Και δίνεις ωραία τη σκυτάλη στη Ρένα με εικόνα και λέξη που μας προϊδεάζουν για όμορφες αναγνώσεις
    Σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άννα μου σίγουρα έχεις συναντήσει πολλά "μαργαριτάρια" στη ζωή σου και εννοώ ανθρώπους που αγαπάς και σε αγαπούν, είναι και αυτά πολύτιμα.
      Φιλάκια!

      Διαγραφή
  5. Ελένη μου η υπέροχη φαντασία σου με ταξίδεψε πραγματικά στη πλάτη μιας χελώνας, και γέννησε πολλά μαργαριτάρια στην ψυχή μου! Συγχαρητήρια κορίτσι μου! Σ' ευχαριστώ για την πανέμορφη συμμετοχή σου τόσο ζεστή και τόσο δροσερή συγχρόνως! Η εικόνα για την Ρένα εξαίσια, και πιστεύω πως θα διαβάσουμε κι από εκεί άλλη μια εξαιρετική δημιουργία! Πολλά φιλιά καλή συνέχεια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαίρη μου σε ευχαριστώ, η σκυτάλη σου μου έδωσε την ευκαιρία να το γράψω όπως επίσης και η φωτογραφία της Ρούλας.
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  6. Με πήρε μαζί του το κοχύλι σου Ελένη μου, στην πλάτη της χελώνας.
    Κοντεύουν οι μέρες για να αρχίσουμε τις βουτιές και μια δροσερή ανάσα ήταν ό,τι έπρεπε.
    Μου αρέσουν αυτές οι στιχομυθίες με πράγματα που δεν μιλούν αλλά έχουν τόσα πολλά να πουν.
    Για τη φωτογραφία που διάλεξες για μένα τί να πω;
    Καλύτερη δεν μπορούσε να υπάρξει και σ ευχαριστώ πολύ για την ωραία πάσα που μου δίνεις.
    Να είσαι καλά και φιλάκια πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρένα μου χαίρομαι που ταξίδεψες με το κοχύλι μου και χαίρομαι επίσης που σου άρεσε η φωτογραφία που σου έκανα πάσα.
      Περιμένω να δω που θα σε οδηγήσει.
      Καλή επιτυχία!

      Διαγραφή
  7. Αχ...Ελενη μου τι ομορφο παραμυθι δημιουργησες με αφορφη την φωτογραφία !!
    Χαρηκα πολύ ενα μαγικό ταξιδι πραγματικά καλοκαιρινό και με τοσα ομορφα μηνυματα μεσα του..
    Εκει δε με το μαργαριταρι στο κοχυλι μέσα ήταν πολύ ωραια η εμπνευση φιλη μου..τι ομορφη ιστορια..άκρος καλοκαιρινη κοριτσι μου..
    Χαίρομαι που η σκυταλη αυτη μας δινει την ευκαιρια να αναπτυξουμε τα ταλεντα που κρυβει ο καθενας μέσα του..και ναι... μια σκεψη μου ηταν οτι ένα ομορφο παραμυθι σιγουρα θα σου εβγαζε η φωτογραφια αυτη Ελενη μου..
    Θα μαγευεται η μικρή σας οταν θα της το διαβαζεις ε;
    πολύ ενδιαφερουσα και ωραια η φωτογραφία που παραδινεις στην Ρενα μας..αληθεια ενα μυστηριο..που θα της βγαλει σιγουρα πολύ ωραια εμπνευση..θα γραψει υπεροχα εχω την εντυπωση..
    Καλή συνεχεια σε οτι κανεις καλη μου φιλη να περνας ομορφα.. την αγαπη μου παντα.. φιλακιααα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρούλα μου η όμορφη φωτογραφία σου με οδήγησε σε αυτό το φανταστικό ταξίδι του κοχυλιού. Στο αφιερώνω.
      Φιλάκια!

      Διαγραφή
  8. Τι όμορφα μας ταξίδεψες Ελένη μου με την πανέμορφη ιστορία/παραμύθι, που μας διηγήθηκε μέσα από τα απομνημονεύματά του, το μαργαριτοφόρο κοχύλι σου....είδαμε εικόνες, αισθανθήκαμε την αρμύρα και τη θαλασσινή δροσιά , παρακολουθήσαμε τη χελώνα να γεννάει τ΄αυγά της και το όμορφο κοχύλι να χαρίζει το πολύτιμο δώρο του στην κοπελιά που το χρειαζόταν....όλη η διήγησή σου γλυκιά και παραμυθένια, σ΄ευχαριστούμε και περιμένουμε την ιστορία που θα εμπνευστεί η Ρένα μας , από την εικόνα και την πολλά υποσχόμενη λέξη που της έδωσες....Φιλιάααα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κλαυδία μου σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Προσπάθησα να στήσω μια γέφυρα ανάμεσα στον κόσμο της θάλασσας και του δικού μας, με το κοχύλι να την διαβαίνει.
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  9. Ένα δροσερό καλοκαιρινό παραμύθι που αρχίζει με ένα κοχύλι και τελειώνει με το μαργαριτάρι του. Και στο μεταξύ περιπέτειες θαλασσινές σε σμαραγδιά νερά που ηρεμούν και την πιο ταραγμένη ψυχή. Βάλσαμο το κείμενό σου Ελένη μου, μέρες που είναι.
    Το χάρηκα πολύ, με ταξίδεψε!
    Να είσαι καλά. Καλημέρα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το κοχύλι έζησε στιγμές μοναδικές και ευτυχώς που κάθισε και έγραψε τα απομνημονεύματά του και τις μάθαμε και μεις χαχα!
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  10. Υπέροχη εξιστόρηση, ούτε μικρό παιδάκι να ήμουν Ελένη μου. Παρακολούθησα με εξαιρετικό ενδιαφέρον το καλογραμμένο σου παραμύθι! Είσαι μοναδική στο είδος!
    Μπράβο σου!
    Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αριστέα μου όλοι κρύβουμε ένα παιδί μέσα μας όσα χρόνια και αν περάσουν και αυτό είναι το ωραίο.
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  11. Πανέμορφο κείμενο, ένα παραμύθι που σε μαγεύει και σε κάνει να ταξιδεύεις, τέλειο και ξέρεις πόσο αγαπώ τα παραμύθια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι να μην αγαπάς τα παραμύθια Γεωργία μου αφού κρύβουν τόση μαγεία μέσα τους.
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  12. Καταπληκτικά τα απομνημονεύματα του κοχυλιού κι είμαι έτοιμη και για τις επόμενες περιπέτειες!
    Πολλά φιλιά Ελένη μου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ελένη μου, πόσο με μάγεψε το ταξίδι του κοχυλιού σου! Τι όμορφες εικόνες, τι τρυφερή διήγηση!!
    Να είσαι καλά φίλη, να δημιουργείς και να μας συνεπαίρνεις!
    Σε φιλώ
    Μαρίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Κι εμάς λοιπόν (εμένα και τα εγγονάκια μου) που μας αρέσουν τα παραμύθια με την θάλασσα και τους θησαυρούς της, μας κέρδισες και θα την ζωντανέψουμε την ιστορία σου με χρώματα και με πινέλα :)
    Συγχαρητήρια για την συμμετοχή σου, Ελένη μου!!!
    Σ' ευχαριστούμε!!!
    Καλή συνέχεια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ γι' αυτό που μου γράφεις. Πολύ θα ήθελα να δω τις ζωγραφιές σας που θα ζωντανέψουν το παραμύθι μου.
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  15. Τι ωραίοοοοοο. Μ αρέσουν πολύ τα παραμύθια! Μπραβοοοο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Ελένη μου υπέροχη η συμμετοχή σου! Μας ταξίδεψες κι εμάς μαζί με το κοχυλάκι και τη χελώνα! Πόσο τρυφερή η ιστορία σου! Πολλά φιλιά και να περνάς όμορφα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Όμορφες καλοκαιρινές εικόνες που μας ταξίδεψαν. Υπέροχα δοσμένο με συγκινητικά μηνύματα.
    Πολλά συγχαρητήρια!!
    Και το blog πολύ ενδιαφέρον!
    Καλό Καλοκαίρι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. ...κάποτε, όταν ο ...καιρός ήταν λιγότερο δύσκολος...
    τα λέγαμε...
    Κάπως το είχα πεθυμήσει...

    Διάβασα την ιστορία του "κοχυλιού" και τη χάρηκα σαν δροσερή ανάπαυση ...
    Να είσαι πάντα καλά. Καλό καλοκαίρι, όπου και να είσαι. Υιώτα "αστοριανή" ΝΥ

    ΑπάντησηΔιαγραφή