Πέμπτη 11 Φεβρουαρίου 2016

Ένα παραμύθι για μεγάλα παιδιά



Μεσάνυχτα και κάτι στην φάρμα του κυρ Αλέξη  μια περίεργη συγκέντρωση είναι σε εξέλιξη.
-Τι συμβαίνει γουρουνάκι, γιατί μας κάλεσες αυτή την ώρα εδώ; ρώτησε μία από τις αγελάδες του κτήματος.
-Γιατί είναι η μόνη ώρα που μπορούμε να μιλήσουμε ελεύθερα χωρίς να μας ακούσουν τα σκυλιά και καρφώσουν, όσα πούμε στο αφεντικό μας. Όπως ξέρετε αυτή την ώρα εκείνα κοιμούνται δίπλα στο τζάκι στο σπίτι του αφεντικού.
-Βέβαια! εκείνα είναι μέσα στη ζεστασιά του σπιτιού και εμείς τρέμουμε μέσα στο κοτέτσι από τον αέρα που μπαίνει από τις χαραμάδες, είπαν οι κότες. Χάθηκε να καρφώσουν καμιά σανίδα να απαγκιάσουμε και εμείς.
-Τι να πω και εγώ, είπε ο γαϊδαράκος, που η στέγη στο σπιτάκι μου στάζει και κοιμάμαι στις λάσπες. Τα κεραμίδια έχουν σπάσει και δεν νοιάζονται να τα αντικαταστήσουν.
-Γι’ αυτό σας κάλεσα απόψε εδώ, είπε το γουρουνάκι, γιατί κάτι περίεργο συμβαίνει εδώ και καιρό στο κτήμα.  Παλιά περνούσαμε καλά, ενώ τώρα όλα είναι χάλια. Πρώτα πρώτα μας δίνουν ελάχιστο φαγητό και δεν φροντίζουν ούτε ένα καρφί να βάλουν στα ετοιμόρροπα σπίτια μας… σε λίγο θα πέσουν και θα μας πλακώσουν, άσε για ιατρική περίθαλψη, ούτε λόγος...μήνες έχει να έρθει κτηνίατρος.
-Έχω χάσει τις καμπύλες μου από την πείνα, είπε η αγελάδα, άσε που αν και μου δίνουν λιγότερο φαγητό, μου ζητάνε να κατεβάζω περισσότερο γάλα και όλο και περισσότερη ώρα αφήνουν το μηχάνημα στα στήθη μου. Πώς να κατεβάσω γάλα αφού δεν με ταΐζουν;
-Αμ εμάς, είπαν οι κότες, που με δυο σπυριά καλαμπόκι που μας δίνουν περιμένουν να γεννάμε κάθε μέρα. Μάλιστα τώρα τελευταία αφήνουν το βράδυ τα φώτα ανοιχτά για να νομίζουμε πως είναι ημέρα και να γεννάμε και την νύχτα.
-Αυτό δεν είναι τίποτα μπροστά σε αυτό που πάθαμε εμείς, είπαν τα πρόβατα. Που ακούστηκε να κουρεύουν τα πρόβατα μες τον Χειμώνα και όμως αυτό ακούσαμε πως θα κάνουν σε λίγες ημέρες, θα μας κουρέψουν για να πουλήσουν το μαλλί μας.
-Σταματήστε, τους φώναξε το γουρουνάκι, όλα αυτά τα ξέρω. Όμως κάτι πρέπει να κάνουμε, πρέπει να αντιδράσουμε.
-Γιατί να αντιδράσουμε, είπε μια πάπια, αφού όπως και να έχει για σφάξιμο μας προορίζουν.
-Δεν είναι έτσι, είπε το γουρουνάκι, δεν λέω μια μέρα θα πεθάνουμε,  όλα τα ζωντανά πλάσματα πεθαίνουν, ακόμα και οι άνθρωποι, αλλά να πεθάνουμε χορτάτοι, καλοζωισμένοι και όχι μέσα στη μιζέρια. Όλα αυτά άρχισαν να συμβαίνουν από εκείνη την ημέρα που ήρθαν εκείνοι οι κουστουμάτοι τύποι στη φάρμα, τους ακολούθησα να δω τι λένε στο αφεντικό, αλλά μιλούσαν μια περίεργη γλώσσα και δεν καταλάβαινα. Πάντως έβλεπα ότι το αφεντικό όλο «ναι» τους έλεγε και αργότερα άκουσα που έλεγε στη γυναίκα του  ότι πρέπει να κάνουν και άλλες περικοπές για να δίνουν περισσότερα  στους κουστουμάτους και  να έχουν κέρδος και οι ίδιοι.
-Μα αν κάνουν και άλλες περικοπές εμείς θα ψοφήσουμε από την πείνα, είπαν μερικές μέλισσες, ήδη μας έχουν πάρει όλο το μέλι και μας άφησαν μόνο λίγη ζάχαρη να περάσουμε τον Χειμώνα.
-Τότε να φύγουμε! είπε μία κατσίκα.
-Δεν είναι λύση η φυγή, είπε το γουρουνάκι. Εδώ είναι η γη μας, εδώ πρέπει να προσφέρουμε.
-Να ζητήσουμε βοήθεια, είπαν δυο κουνέλια.
- Πήγα κρυφά πριν λίγες ημέρες και σε άλλες φάρμες  να δω τι γίνεται να ζητήσω βοήθεια, αλλά αν και τα ζώα εκεί περνούν τα ίδια με μας, δεν βλέπω να μας βοηθούν και μου είπαν ότι στην δική τους φάρμα δεν είναι και τόσο τραγικά τα πράγματα. Τι και αν τους είπα πως άμα τελειώσουμε εμείς, θα έρθει και η σειρά τους, πως οι κουστουμάτοι θα στραφούν σε αυτά… αυτά δεν άκουγαν.
-Τι μπορούμε να κάνουμε; ρώτησε μία γαλοπούλα.
-Απεργία! είπε το γουρουνάκι. Το χάραμα να περικυκλώσουμε το σπίτι και με τα σώματά μας να κλείσουμε πόρτες και παράθυρα και να μην τους αφήσουμε να βγουν έξω μέχρι να μας υποσχεθούν ότι θα μας φέρονται όπως πραγματικά μας αξίζει. Μέχρι να καταλάβουν πως αν μας ταΐζουν καλά θα τους προσφέρουμε και εμείς αυτά που πρέπει.
-Και αν μας υποσχεθούν, αλλά μετά αθετήσουν τον λόγο τους; είπε ο κόκορας.
-Τότε θα αντισταθούμε...εσείς κότες δεν θα ξανακάνετε αυγά και αν κάνετε θα τα τρώτε, όπως και εσείς τα πρόβατα θα βάζετε τα παιδιά σας να πίνουν όλο το γάλα μέχρι την τελευταία σταγόνα και εσείς  οι αγελάδες το ίδιο, να δούμε τότε τι θα κάνουν.
-Και αν μας σφάξουν; είπαν οι χήνες.
-Ε, τότε θα έχουμε πέσει με το κεφάλι ψηλά. Ένας στο χώμα, χιλιάδες στον αγώνα! Όμως κάτι τέτοιο δεν τους συμφέρει, γιατί τότε θα τελειώσουν και αυτοί, θα χάσουν  τα πάντα και αυτό δεν το θέλουν. Λοιπόν τι αποφασίζετε; Η απόφαση ήταν ομόφωνη. 
Απεργία διαρκείας και αγώνας!
Και τούτο το παραμύθι δεν τελειώνει με το έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα…Που τέτοια τύχη!
Και μην ξεχνάτε είναι παραμύθι, ουδεμία σχέση έχει με την πραγματικότητα…γράφτηκε για το χατίρι της Αριστέας για το Φτιάξε καρδιά μου το δικό σου παραμύθι γιατί χανόμαστε... 








40 σχόλια:

  1. Ένας στο χώμα χιλιάδες στον αγώνα! Θα έρθει ποτέ και για τον τόπο μας η λευτεριά;
    Ελένη σε ευχαριστώ πολύ για τη συμμετοχή σου.
    Είμαι στο σχολείο, από το έξυπνο. Δεν μπορώ να ενημερωσω τη σημερινή ανάρτηση. Θα το κάνω το μεσημέρι. Ναι;
    Πολλά φιλία !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αμφιβάλλω Αριστέα μου για τη λευτεριά, αλλά λέμε και κανένα παραμύθι να παραμυθιαζόμαστε...
      Φιλάκια!

      Διαγραφή
  2. Δυστυχώς τα παραμύθια για μεγάλα παιδιά σπάνια έχουν καλό τέλος... Γιατί τα μεγάλα παιδιά καταλαβαίνουν πολύ λιγότερα από τα μικρά και άσε που πια έχουν διδαχτεί καλά να νοιάζονται μόνο για τον εαυτό τους...
    Μακάρι κάποτε αυτά να αλλάξουν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο χορτασμένος δεν πιστεύει τον νηστικό¨", αλλά δεν ξέρουν πως "άμα καεί το σπίτι του γείτονα θα καεί και το δικό τους" . Τούτες οι παροιμίες μας ταιριάζουν γάντι.
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  3. Κι αν οι άνθρωποι σκεφτόμασταν όπως τούτα τα ζώα ίσως και να 'μασταν ελεύθεροι....
    Καλή σου μέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θα έπρεπε ίσως να διδαχτούμε από τα ζώα που ζουν ελεύθερα, γιατί εμείς αυτή τη στιγμή συμπεριφερόμαστε σαν πρόβατα.

      Διαγραφή
  4. Ψηλά το κεφάλι!!!!
    Η αντισταση κι η συλλογική δράση
    θα μας σώσει
    Μπράβο Ελένη για το ηχηρό μήνυμα!!!

    Σε φιλώ πολύ ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αισιόδοξο το σχόλιό σου Ελένη μου, το θέμα είναι ότι στρέφουν τον κάθε κλάδο εργαζόμενων εναντίον του άλλου και ενώ εμείς τρωγόμαστε μεταξύ μας εκείνοι καλοπερνάνε.
      Καλό βράδυ!

      Διαγραφή
  5. Ε ναι ένα παραμύθι από σένα ήθελα να διαβάσω Ελένη μου !!! Και μπορεί να αφορά στα τετράποδα ζωάκια αλλά να σου πω ότι ταυτίστηκα με το ανθρώπινο στοιχείο και πως θα γινόταν αλλιώς.
    Φιλάκια πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν μπορείς να το πεις κλασικό παραμύθι, αλλά έχει τα μηνύματά του.
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  6. Ένα Παραμύθι που σαν καθρέφτης αντανακλά μια κοινωνία του σήμερα, σαν ένας σύγχρονο Αίσωπος μας οδηγεί σε λογικά και ηθικά συμπεράσματα, αυτά που κάνουν ότι δεν βλέπουν οι ιθύνοντες.
    Αντίσταση, διαμαρτυρίες, ζοφερό το μέλλον...
    όμως όπως όλα είναι κι αυτό ένα Παραμύθι...

    Γαβριήλ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μακάρι τούτο το παραμύθι να κινείτο στη σφαίρα της φαντασίας, δυστυχώς κρύβει μέρος της καθημερινότητας.

      Διαγραφή
  7. Αχ.. Ελένη μου πραγματικά για μεγάλα παιδιά..να μπορούσαμε να ακολουθήσουμε την απόφαση και εμείς που πήραν τα ζωντανά..τι καλά που θα ήταν!!!δεν ξέρω αν έχεις διαβάσει την φάρμα των ζώων ..αν όχι πες μου να σου το στείλω.. να δεις πως είχες την ίδια ιδέα με τον συγγραφέα...εξαιρετικό!!!
    Με γιά και το καινουργιο σου λουκ στην κεφαλιδα σου πολύ ωραιο το ηλιοβασίλεμα..!!!να περνας ομορφα φιλακιαααα..!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μακάρι να ακολουθούσαμε το παράδειγμά τους, όσον αφορά την συμπεριφορά τους στο παραμύθι. Την φάρμα των ζώων όχι δεν την έχω διαβάσει στείλε μου το. Σε ευχαριστώ.
      Φιλάκια!

      Διαγραφή
  8. Όλα καλά Ελένη μου , στην ομόφωνη απόφαση τα χαλάμε!!!!
    Να είσαι καλά , πονεμένο το παραμύθι σου!!!!!
    Φιλάκια πολλά!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρένα μου στα παραμύθια όλα γίνονται, ακόμα και ομοφωνίες...
      Φιλάκια!

      Διαγραφή
  9. Μιλάμε για ΤΗΝ ταύτιση!
    Λες και συζητούσαμε από πριν και αποφασίσαμε να ανεβάσουμε το ίδιο παραμύθι.
    Όμως, όπως γράφω και από εκεί "η πραγματικότητα είναι απείρως χειρότερη" και ξεπερνάει κάθε ανθρώπινη φαντασία.
    Σε αυτή τη φάρμα, άλλοι πεινασμένοι, άλλοι καλοζωϊσμένοι (υπάρχουν και τέτοιοι) δεν σηκωνόμαστε με τίποτα από τον καναπέ.
    Βλέπουμε το έγκλημα να συντελείται μπροστά στα μάτια μας και δεν έχουμε ακόμα καταλάβει ότι οι σφαίρες είναι για εμάς.
    Καλό μας κουράγιο γιατί η συνέχεια προβλέπεται εξαιρετικά ενδιαφέρουσα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όταν διάβασα το παραμύθι σου λίγο πριν αναρτήσω το δικό μου τρελάθηκα, έβλεπα την ομοιότητα, είδα όμως και τις διαφορές και έτσι αποφάσισα να μην το κάψω το δικό μου και να το αναρτήσω.
      Οι σφαίρες τους μας πετυχαίνουν κατάκαρδα, αλλά σωπούμε γιατί δεν είναι ακόμα ορατό από πολλούς το αίμα που χύνεται.

      Διαγραφή
  10. Ελένη καλησπέρα σου. Κάτι μου ...θυμίζει, κάτι μου ...θυμίζει το περιβάλλον της φάρμας βρε παιδί μου....! και όχι μονάχα θυμίζει αλλά θα έλεγα και διδάσκει.
    Και επειδή οι μέρες είναι με τις "μηχανές αναμμένες" ας κρατήσουμε αυτό το δίδαγμα του παραμυθιού, δεν χάνουμε τίποτα.
    Να είσαι καλά. καλή σου συνέχεια. Μου άρεσε για μια σειρά λόγους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δυστυχώς άμα δεν υπάρχει ενότητα όλων μαζί "οι μηχανές γρήγορα σβήνουν" και οι κουστουμάτοι το ξέρουν καλά.
      Χαίρομαι που σου άρεσε!

      Διαγραφή
  11. Πάντα οι ιστορίες σου είναι απόλαυση νά τις διαβάζω,Ελένη μου!!
    Υπέροχο τό παραμυθι σου!!Μπράβο σου!!
    Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Δίνεις δυναμικά το παρόν στο δρώμενο (και αγωνιστικά, βεβαίως, βεβαίως) αλλά, βρε παιδί μου, τι σύμπνοια είναι αυτή με τον Ακυβέρνητο, κι αυτός με φάρμα ασχολήθηκε!
    Πολύ ωραίο το παραμύθι σου και με απολύτως κατανοητό μήνυμα. Λευτεριά στο λαό της φάρμας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι να πω... έτυχε. Όταν γράφω παραμύθια τις περισσότερες φορές έχω ως πρωταγωνιστές ζώα.
      Αγωνιστικούς χαιρετισμούς!

      Διαγραφή
  13. Παραμύθι με μήνυμα ουσίας! Υπέροχο, Ελένη μου!
    Μου έφερε έντονα στο νου τη Φάρμα των Ζώων του Όργουελ, εκεί όμως τα ζώα την πάτησαν πολύ άσχημα μετά την επανάστασή τους... Τα ζώα της δικής σου φάρμας ελπίζω και εύχομαι να είναι περισσότερο μυαλωμένα και να έχουν καλύτερη τύχη.
    Φιλιά πολλά!
    Υ.Γ. Πολύ όμορφη η αλλαγή εδώ! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Μια φάρμα και εμείς μόνο που δεν συμφωνούμε όπως τα ζώα. Κοίτα να δεις που η προσβολή που λέμε ''σαν ζώο κάνεις'' θα αλλάξει και θα λέγεται ''σαν άνθρωπος κάνεις'' ή ''σαν Έλληνας κάνεις''!! Πολλές αλήθειες το παραμύθι σου και πολύ θα θελα να γίνει η πραγματικότητα μας σαν το παραμύθι σου!
    Φιλιά πολλά Ελένη μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Ευτυχώς που δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα το παραμύθι σου... ευτυχώς!
    Όμορφη και δυστυχώς επίκαιρη η συμμετοχή σου...
    Φτιάξε, καρδιά μου το δικό σου παραμύθι, αλλιώς... τη βάψαμε!
    ;-)
    ΣΣΣΜΟΥΤΣ, κορίτσι μου!
    (Όμορφες οι αλλαγές σου εδώ μέσα!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Κάθε ομοιότητα με "την φάρμα τού κυρ-Αλέξη" (δεν) είναι συμπτωματική!! Αχαχαχα!

    Υ.Γ Ρε συ με τον Πέτρο τηλεπάθεια πάθατε;;;
    Υ.Γ Γέλασα πολύ με αυτό: "Έχω χάσει τις καμπύλες μου από την πείνα, είπε η αγελάδα" !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Σαφως κι ουδεμια σχεση εχει με την πρσγματικοτητα γιατι αυτοι ανακαλυψαν την αλληλεγγυη τον συλλογικο αγωνα και το φρονηνα ενω εμεις ακομα φαγωνομαστε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. ΠΟλύ δυνατό το μήνυμά σου Σοφία μου
    Ενοτητα χρειαζεται
    Φιλια πολλα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Αυτοί καλά κι' εμείς καλύτερα;;;; Πάνε αυτά, φιλενάδα, αυτοί χάλια κι' εμείς χειρότερα πρέπει να λέμε πια! Όμορφο κι' έξυπνο το παραμύθι σου, κάτι μου θυμίζει... κάτι μου θυμίζει....
    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Επίκαιρο το παραμύθι σου Ελένη με
    δυνατά μηνύματα και συμβολισμούς !
    Φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. ολοι μαζί Ελένη μου αλλιώς δεν θα υπάρξει θετική έκβαση!! Πόση αλήθεια κρύβει το παραμύθι σου!! Φιλάκια πολλά σου στέλνω!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Αγώνας, λοιπόν, γιατί αλλιώς ή σφαγμένοι ή κουρεμένοι !!
    Πολύ όμορφο παραμυθι Ελένη μου ! Καταγραφή του τώρα, με μαεστρία, με τσαχπινιά (βλπ αγελάδα) με όραμα ... πολύ μου άρεσε !
    Καλό σου βράδυ :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Αυτό το παραμύθι πρέπει κάποτε να τελειώσει με το ζήσαν αυτοί καλά, Ελένη μου, γιατί αλλιώς αυτή εδώ η φάρμα που ζούμε όλοι μας θα χαθεί από προσώπου γης, μαζί με μας!
    Καταπληκτικό, δίνει την εικόνα του σήμερα, και παρόλα αυτά το χιούμορ δεν λείπει!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. "Ένας στο χώμα, χιλιάδες στον αγώνα!"...Πολύ επαναστατικό το παραμύθι σου!
    Κρίμα που δεν έχει χαρούμενο τέλος, τα προτιμώ συνήθως!
    Να έχεις μια όμορφη μέρα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Μ' αρέσει το μήνυμα του παραμυθιού σου Ελένη μου!!! Αγώνας, αγώνας μέχρι τελικής πτώσης ή δικαίωσης. Αληθινής δικαίωσης, όχι γιαλατζί σαν αυτή που ζήσαμε...
    Μαζί σου φίλη κι ας μην έχει "καμιά σχέση με την πραγματικότητα" όπως γράφεις. Ποιός είπε πως είναι κακό να ονειρεύεται κανείς?...
    Σε φιλώ γλυκά γλυκά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Πωπω το έκοψες πάνω στον αγώνα!Μα το κόβουν κορίτσι μου στο πιο σημαντικό; Τι έγινε όταν είδαν ότι τους έκλεισαν το σπίτι και δεν μπορούσαν να βγουν; Τους έταξαν; Τι; Και τι έγινε όταν σταμάτησαν τη παραγωγή; Έφεραν άλλους; Αμάν σταματώ τις υποθέσεις και σου λέω μπράβο για την όμορφη ιστορία σου! Να είσαι καλά και καλό ξημέρωμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή