Λίγη λάμψη

Γεια σας φίλες και φίλοι

Στο πνεύμα των Χριστουγέννων και  εγώ  έφτιαξα αυτό το στεφάνι.

Είναι φτιαγμένο από κοχυλάκια τα οποία εδώ και μέρες  με κοιτούσαν

παραπονεμένα...

"Το καλοκαίρι, έλεγαν, είχαμε την τιμητική μας και τώρα μας έκλεισες

 σε ένα σακουλάκι...Ολόκληρο Χειμώνα εδώ θα την βγάλουμε;"

Τα άκουσα, δεν ήθελα να τα στενοχωρήσω και έτσι τους φόρεσα

το χρυσό τους φόρεμα, λίγο κόκκινο κραγιόν ...

 και έτοιμα για την πιο μεγάλη γιορτή!

Τους άρεσε και όλο μου έδιναν ιδέες για το που να τα βάλω...

Όμορφα είμαστε  στο στεφάνι, αλλά μήπως να μας έβαζες στη μέση ένα κερί

για να στολίσουμε το Χριστουγεννιάτικο τραπέζι ή κάποια άλλη γωνιά;

Εντάξει κοχυλάκια νομίζω ότι  αυτή η θέση σας πάει πιο πολύ!

Αλλά και σαν μεμονωμένα  στολίδια είστε πολύ ωραία για το χριστουγεννιάτικο

δέντρο!

Με αυτό το στεφάνι παίρνω  μέρος στο μεγάλο πανηγύρι που έχει διοργανώσει

το blog http://starsandicicles.blogspot.gr

Φίλοι μου να είστε όλοι καλά.

Φιλάκια!

Πήρα δωράκια!

Θα θυμάστε βέβαια που το    ΚΑΤΕΡΙΝΑΚΙ είχε διαγωνισμό

για να γιορτάσει τα γενέθλια του blog της και χάριζε στις τυχερές

ημερολόγια του 2013.

Μία από τις τυχερές ήμουν και εγώ.

Αυτό είναι το ημερολόγιο που μου χάρισε!

Και αυτό είναι το σημείωμα που το συνόδευε.

Και ναι!  μέσα στο φάκελο υπήρχε και κάτι ακόμα

ένα υπέροχο βραχιόλι!

 "ένα μικρό δωράκι ως ένδειξη εκτίμησης" έγραφε η Κατερίνα.

Κατερίνα μου τα αισθήματα είναι αμοιβαία!

Μπορεί να μην σε γνωρίζω προσωπικά, αλλά ξέρω ότι είσαι

ένα άτομο που του αρέσει να προσφέρει. Απόδειξη οι 30; ίσως

και περισσότεροι κουμπαράδες που έχεις φτιάξει,  καθώς και άλλα

πράγματα για τα υπόλοιπα bazzar.

Τα δωράκια τα έχω λάβει εδώ και δύο μέρες αλλά περίμενα την σημερινή

ημέρα που έχεις την γιορτή σου για να σου ευχηθώ μέσα από την καρδιά μου

χρόνια σου πολλά και ευτυχισμένα. 

Πάντα να έχεις γύρω σου ανθρώπους που αγαπάς και  σε αγαπούν.

Επίσης χρόνια πολλά και στις υπόλοιπες εορτάζουσες της μπλογκογειτονιάς.

Να είστε όλοι καλά.

Φιλάκια!

Δωράκια για τα bazzar

Για το bazzar "Ζωγράφοι σε δράση για τα παιδιά"

έφτιαξα ένα χριστουγεννιάτικο στεφάνι  για να δώσει λάμψη σε κάποιο σπιτικό

και να καλωσορίσουν με χαρά τα Χριστούγεννα.

Ένα ημερολόγιο  με λουλουδάκια από λινάτσα τα οποία πασπάλισα  με λίγη

χρυσόσκονη, όπως εύχομαι να είναι πασπαλισμένη με χρυσόσκονη και η ζωή

αυτού που θα το αποκτήσει...

και ένα ημερολόγιο ανθισμένο για να δώσει χαρά σε όποιον το αποκτήσει

και τα όνειρά του να ανθίσουν  το 2013.

Αυτά είναι τα δωράκια μου για το bazzar που διοργανώνεται από το blog

"Ζωγράφοι σε δράση για τα παιδιά"

http://zografoisedrasi.blogspot.gr/2012/11/bazaar


Θα τα ταχυδρομήσω αύριο για να φτάσουν εγκαίρως στον προορισμό τους.

Εύχομαι καλή επιτυχία στο bazzar και να μαζευτούν όσο το δυνατόν

περισσότερα χρήματα για τα παιδιά.

Επίσης με αυτό το στεφάνι παίρνω μέρος στο διαγωνισμό που κάνει το blog

"Χειροδημιουργίες"  της φίλης μου Giasmin

http://giasminblogspotcom.blogspot.gr/2012/11/blog-post.html

και  τα ημερολόγια τα αφιερώνω

στο  γλυκό "Δελφινάκι"  http://delfinaki-sunset.blogspot.gr/

Φίλοι μου να είστε καλά.

Φιλάκια!

Τρίπτυχο ευτυχίας!

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη χαρά από την γέννηση ενός παιδιού!

Η 6η Νοεμβρίου 2012 για ένα φιλικό ζευγάρι τώρα πια είναι 

η πιο σημαντική μέρα της ζωής τους, καθώς έφεραν στον κόσμο 

το αγοράκι τους.

Ημέρα Τρίτη στις 2 παρά είκοσι ο πελαργός τους έφερε το αγοράκι τους και

ο κόσμος τους έγινε πιο όμορφος, τα όνειρά τους γέμισαν λουλούδια και

ανέμελες πεταλούδες φτερούγισαν γύρω τους...

Ο Νοέμβριος από δω και πέρα θα είναι μήνας γιορτής

Και το 2012 η χρονιά που ο ήλιος έλαμψε πιο φωτεινός στη ζωή τους!

Η ευτυχισμένη μανούλα είναι φίλη της κόρης μου και συμφοιτήτρια της

και το τρίπτυχο θα ταξιδέψει μέχρι την Κω μαζί με άλλα δωράκια για το

νεογέννητο. Ευχόμαστε ολόψυχα να τους ζήσει!!!

Υ.Γ. μια παρόμοια ιδέα είχα δει παλιότερα σε κάποιο blog, αλλά

δεν θυμάμαι σε ποιο για να το αναφέρω...συγνώμη.

Φίλοι μου σας ευχαριστώ για τις επισκέψεις σας στο blog  μου

και για τα όμορφα σχόλια που μου γράφεται. Να είστε καλά!

Φιλάκια!

Ζήτημα ζωής και θανάτου

 Η γυναικεία φωνή από το τηλέφωνο ακούστηκε γεμάτη αγωνία.

-Ο κύριος Σταύρος Κ.

-Ο ίδιος…

-Θέλω οπωσδήποτε να σας δω πρόκειται για ζήτημα ζωής και θανάτου… 

Το ραντεβού ορίστηκε χωρίς να δοθούν περαιτέρω εξηγήσεις, παρ' όλη την επιμονή του Σταύρου.

Έτσι ο Σταύρος ώρα τώρα οδηγούσε σαν τρελός στον στενό επαρχιακό δρόμο, για να προλάβει το ραντεβού, ενώ η βροχή μαστίγωνε τα τζάμια του αυτοκινήτου.

«Διαβολόκαιρε», μουρμούρισε καθώς προσπαθούσε να αποφύγει μια λακκούβα πλημμυρισμένη με νερό, «τώρα βρήκε και αυτό το σύννεφο να ανοίξει τους καταρράκτες του». Έτρεχε…  και στο τσακ πρόλαβε να φρενάρει,  καθώς σε μια στροφή βρέθηκε αντιμέτωπος με ένα γαϊδουράκι, που είχε  σταθεί στη μέση του δρόμου μασουλώντας μια κλάρα με βατόμουρα, που είχε τραβήξει από τον διπλανό φράχτη. Στο δέκατο παρατεταμένο κορνάρισμα μέριασε και ο Σταύρος πατώντας γκάζι όρμησε μπροστά.

Κοίταξε το ρολόι του…είχε αργήσει κατά δέκα λεπτά, όταν παρκάρισε και όρμησε προς την είσοδο της πολυκατοικίας που είχε το γραφείο του.

Ανέβηκε στον τρίτο όροφο αλλά δεν βρήκε κανένα να τον περιμένει. Έβαλε το κλειδί στην πόρτα που υπήρχε η μικρή πινακίδα «Σταύρος Κ. Ιδιωτικός ντετέκτιβ» και την άνοιξε. Αμέσως είδε το σημείωμα κάτω στα πλακάκια το σήκωσε και διάβασε: «θα σας περιμένω στο μπαρ το ‘Σκιάχτρο’ στις έντεκα…μην αργήσετε αυτή τη φορά» και για υπογραφή, ένα σκέτο Φ.

Κοίταξε πάλι το ρολόι του… είχε μία ώρα στη διάθεση του για το ραντεβού, αλλά αποφάσισε να πάει νωρίτερα για να ανιχνεύσει το χώρο.  Βγαίνοντας στο δρόμο διαπίστωσε πως η βροχή είχε σταματήσει. Ο ζητιάνος στο απέναντι πεζοδρόμιο πιστός στο πόστο του έπαιζε στη φυσαρμόνικα του ένα μελαγχολικό σκοπό. Προχώρησε προς το μέρος που είχε παρκάρει το αυτοκίνητό του έχοντας την αίσθηση ότι κάποιος τον παρακολουθεί. Γύρισε απότομα το κεφάλι του και πρόλαβε να δει μια σκιά να κρύβεται πίσω από μια κολόνα.

Έφτασε στο μπαρ, κάθισε σε ένα σκαμπό και παράγγειλε ένα ποτό. Οι θαμώνες λιγοστοί. Ήταν νωρίς ακόμη… Και τότε  είδε μία γυναίκα, όμορφη γύρω στα τριάντα να κατευθύνεται προς το μέρος του, όμως το περπάτημά της είχε μια αστάθεια και πριν προλάβει να σκεφτεί αν ήταν μεθυσμένη ή είχε κάποια αναπηρία, εκείνη σωριάστηκε μπροστά του ψελλίζοντας του «σώσε το παιδί μου».  Το αίμα ήδη έβαφε κόκκινο το άσπρο της πουκάμισο…

Της έπιασε το σφυγμό και αμέσως κάλεσε ασθενοφόρο και τον αστυνομικό διευθυντή, που ήταν φίλος του. Ώσπου να έρθει το ασθενοφόρο και η αστυνομία έμαθε από τον μπάρμαν πως η κοπέλα δούλευε σε ένα άλλο μπαρ λίγο πιο κάτω και πως την έλεγαν Φιόνα.

Από την έρευνα που έκανε, διαπίστωσε πως η Φιόνα ήταν μητέρα ενός μικρού παιδιού, που της το πήραν και το έδωσαν για παράνομη υιοθεσία. Εγκέφαλος  της σπείρας ήταν το αφεντικό της που την εκβίαζε και την εκμεταλλευόταν. Κατά την ανάκριση ένας  από τους μπράβους του, είπε ότι  το αφεντικό  τους του είχε δώσει  εντολή να την παρακολουθεί. Όταν δε του είπε πως η Φιόνα είχε επισκεφτεί ντετέκτιβ τον διέταξε να την σκοτώσει...

Τώρα στον Σταύρο δεν έμενε τίποτα άλλο από το να ψάξει για το παιδί της. 

Της το όφειλε…Ήθελε όταν συνερχόταν να είχε να της πει ευχάριστα νέα…

Αυτή ήταν η συμμετοχή μου στο  παιχνίδι "παίζοντας με τις λέξεις"  που διοργάνωσε το blog της Φλώρας http://texnistories.blogspot.gr/ .Θέλω να ευχαριστήσω όσους την προτίμησαν κατά την ψηφοφορία. 

Για την συμμετοχή μας σε αυτό το παιχνίδι η Φλώρα μας έδωσε το παρακάτω αναμνηστικό βραβείο.

Οι λέξεις που μας δόθηκαν και πάνω στις οποίες έπρεπε να κτίσουμε μία  ιστορία 

500 περίπου λέξεων ήταν:

σύννεφο-γαϊδουράκι- σκιάχτρο-βατόμουρο-φυσαρμόνικα

Να είστε καλά.
Φιλάκια!

Οι τελευταίοι κουμπαράδες

Σήμερα σας παρουσιάζω τους δύο τελευταίους κουμπαράδες μου.

Έχω φτιάξει συνολικά δέκα πέντε.

Και αν αναρωτιέστε πως σε μια τόσο κρίσιμη οικονομική κατάσταση

θα γεμίσουν οι κουμπαράδες μας λεφτά...ε εδώ η επιστήμη σηκώνει

τα χέρια ψηλά.

Όμως μπορούμε να τους γεμίσουμε με τα όνειρά μας.

Κάθε μέρα μπορούμε να γράφουμε σε ένα χαρτάκι πιο από τα όνειρά μας, έστω

και μικρό, καθημερινό καταφέραμε να εκπληρώσουμε και να  ρίχνουμε το

χαρτάκι στον κουμπαρά μας.

Όταν θα τον ανοίξουμε μετά από ένα χρόνο  θα διαβάσουμε πόσο πλούσιοι

υπήρξαμε. Θα δούμε πως καταφέραμε να εκπληρώσουμε πολλά από τα

όνειρά μας, που δεν είχαν άμεση σχέση με τα χρήματα, αλλά που όμως

μας έκαναν ευτυχισμένους.

Παρ' όλα αυτά εγώ εύχομαι οι κουμπαράδες μας να γεμίσουν με χρήματα,

τα οποία ο κάθε ένας να τα ξοδέψει σε κάτι που να τον ευχαριστεί.

Γιατί είπαμε το χρήμα πρέπει να κινείται...

Εύχομαι να έχει επιτυχία η έκθεση  των Ελληνίδων bloggers στη Θεσσαλονίκη

http://drasigreekblogger.blogspot.gr

και να συγκεντρωθούν αρκετά χρήματα για το παιδικό χωριό SOS.

Να είστε καλά!

Φιλάκια!

Καλό μήνα

Θάλασσα 

Τα σύννεφα γιγάντια φαντάζουν κι ασημένια

στον μολυβένιο ουρανό

σαν τα κτυπά του ήλιου το φως σαν τα κτυπά ο αγέρας

φεύγουνε πίσω απ' τα βουνά

Κι είναι θεριό η θάλασσα. Το παρδαλό της χρώμα δίνει της-μπλάβο εκεί μακριά

 πιο  δώθε ανοιχτοπράσινο κι ακόμα δώθε γκρίζο-

κάποια παράξενη θωριά

Τα κύματα τα πράσινα, τα γκρίζα και τα μπλάβα

πέρα από του πελάου τα φαρδιά,

τα φέρνει ο ρήγας ο βοριάς, μπατσίζουνε τα βράχια

μπατσίζουνε την αμμουδιά.

(Οι στίχοι είναι από το ποίημα του Κ. Καρυωτάκη "Η θάλασσα")

Οι φωτογραφίες είναι από το Κατάκολο.

Από μια θυμωμένη θάλασσα πάντα υπάρχουν και οι παράπλευρες απώλειες.

Κοχυλάκια που τα παρέσυρε ο θυμό της.

Και τώρα θέλω  να ευχαριστήσω όλους εσάς που με επισκέπτεστε και

μου γράφετε πολύ ωραία σχόλια, μου αρέσει όλη αυτή η επαφή και να

ευχαριστήσω ιδιαιτέρως την φίλη μου Μαρία από το blog

 http://sokaktsou.blogspot.gr/ που μου χάρισε αυτό το όμορφο βραβειάκι.

Φίλοι μου σας εύχομαι καλό μήνα.

Φιλάκια!