Έλα πατέρα, άκου το αηδόνι κελαηδάει,
πάνω στον πλάτανο της αυλής μας.
Το γυάλινο κανάτι με το δροσερό νερό
από την λιθόχτιστη βρύση μας σε περιμένει.
Κλείσε τα φτερά αγγέλου που φοράς
και κάθισε κοντά μου.
Πες μου πάλι παραμύθια με θεούς και ημίθεους.
Πες μου για ήρωες που παλεύουν με άγρια θηρία.
Κάτσε κοντά μου ως το βράδυ
να μου δείξεις και πάλι την Μικρή Άρκτο.
Να ξαναθυμηθώ τους
δρόμους που μου χάραζες.
Αυτούς τους δρόμους προσπάθησα να τους διαβώ,
όπως εσύ με σημαία το δίκιο και την ανθρωπιά.
Ακόμα προσπαθώ και σε σκέφτομαι.
Σήμερα 20 Ιουνίου είναι η γιορτή του πατέρα.
Το ποίημα γράφτηκε για την γιορτή του πατέρα
και την πρόσκληση της "αλατοπαρέας".
Αν θέλετε μπείτε εδώ και να διαβάσετε και άλλα
ποιήματα.
Χρόνια πολλά στους μπαμπάδες σας
και εμείς που δεν τους έχουμε μαζί μας να είμαστε καλά
να τους θυμόμαστε με αγάπη.