Νάρκισσος

Ο Νάρκισσος είναι άραγε ένα όμορφο λουλούδι 

δημιούργημα των Ολύμπιων θεών, 

που η βαριά ευωδιά του σε ναρκώνει και

σε μαγεύει σαν  αλλοτινή Κίρκη;

Ή ένας όμορφος νέος που εγκλωβίστηκε

στην ψευδαίσθηση και την αυταπάτη,

μακριά από την πραγματικότητα

και καθηλώθηκε στη σπηλιά των αισθήσεων

σαν άλλος δεσμώτης;

Ίσως και τα δύο.

Ίσως είναι αυτός που αγνόησε την νύμφη Ηχώ

που τον καλούσε,

αυτός που δεν έδωσε σημασία στο χρησμό του Τειρεσία,

παρά έμεινε να κοιτάζει το είδωλό του 

στα ακύμαντα νερά μιας λίμνης.

Τώρα μόνο η Ηχώ απόμεινε να αντιλαλεί, 

τ' όνομά του ανάμεσα στους βράχους και

τον θυμίζουν και τα λίγα λουλούδια στην όχθη της λίμνης

που καθρεφτίζουν τα κεφαλάκια τους στα νερά της.

Narcissus-Caravaggio (1594-96)...

Γράφτηκε μετά από πρόσκληση της αλατοπαρέας

Ένα ντελικάτο λουλούδι

 

Η Τουλίπα ήταν κάποτε μια όμορφη κοπέλα που ζούσε σε μια μικρή κωμόπολη, στους πρόποδες ενός λόφου. Της άρεσαν πολύ τα λουλούδια και ο κήπος που ήταν γύρω από το σπίτι της ήταν γεμάτος με πρασιές από γαρδένιες, καμέλιες, τριανταφυλλιές, γαρυφαλλιές και στον τοίχο του σπιτιού της είχε αναρριχηθεί ένα γιασεμί.

Την αγάπη της γι' αυτά την έκανε επάγγελμα. Άνοιξε ένα ανθοπωλείο στο οποίο πωλούσε τα λουλούδια που η ίδια καλλιεργούσε και ήταν το πιο όμορφο στην πόλη. Όλοι σταματούσαν μπροστά στη βιτρίνα του και θαύμαζαν τις όμορφες συνθέσεις που έφτιαχνε και μεθούσαν από τις ευωδιές.

Πολλές φορές η Τουλίπα πειραματιζόταν  και έβγαζε καινούργιες ποικιλίες. Κάποια μέρα έκοψε στη μέση κάποιους βολβούς από διάφορα λουλούδια και αφού ένωσε δύο διαφορετικά είδη μεταξύ τους, τα φύτεψε. Από αυτή την ένωση προέκυψε ένα νέο λουλούδι όμορφο, ντελικάτο και με διακριτικό άρωμα σε ροζ χρώμα. Συνέχισε τους πειραματισμούς και κατάφερε να το φτιάξει και σε άλλα χρώματα. Μετά τα έβαλε σε πήλινα γλαστράκια και τα τοποθέτησε σε περίοπτη θέση στη βιτρίνα του  ανθοπωλείου. Οι πελάτες της τα θαύμασαν και την ρώτησαν πως ονομαζόταν το καινούργιο λουλούδι με τα τόσο ωραία χρώματα και από που το έφερε. Τους εξήγησε πως το δημιούργησε μόνη μετά από πειραματισμούς, αλλά δεν του είχε δώσει ακόμα όνομα. Τότε όλοι πρότειναν, επειδή  ήταν  όμορφο και ντελικάτο όπως η ίδια να του δώσει το όνομά της. Έτσι, λοιπόν, το λουλούδι ονομάστηκε "τουλίπα".

Το κείμενο αυτό θα το βρείτε δημοσιευμένο και εδώhttps://www.facebook.com/profile.php?id=100069426710254 και στο

ένα κείμενο, μια εικόνα 

Γράφτηκε στα πλαίσια συγγραφικής πρόσκλησης της αλατοπαρέας.

Επετειακή ανάρτηση

Αγαπημένο μου παρεάκι σήμερα εδώ έχουμε γενέθλια. Ναι, γιορτάζει το blog μου!

Πριν από 12 χρόνια δημιούργησα αυτό το blog και θέλω να σας ευχαριστήσω

που όλα αυτά τα χρόνια μου κρατάτε συντροφιά. Την ημερομηνία δεν την διάλεξα 

βέβαια τυχαία. Την διάλεξα για δύο σημαντικούς λόγους όπως θα δείτε παρακάτω.

Σας γράφω λοιπόν τι έγραψα σε κείνη την πρώτη μου ανάρτηση. 

''Ξεκινώ σήμερα 8/3/2012 την πρώτη μου ανάρτηση και την αφιερώνω σε 

όλες τις γυναίκες που με τους αγώνες τους διεκδίκησαν και διεκδικούν τα δικαιώματά τους, 

όπως ακριβώς έκαναν και οι εργάτριες των κλωστοϋφαντουργείων της 

Ν. Υόρκης στις 8/3/1857.

Επίσης την αφιερώνω και σε ένα λατρεμένο μου πρόσωπο  που σαν σήμερα 

πριν κάποια χρόνια έφυγε από κοντά μου, στον Πατέρα μου, ο οποίος 

σεβόταν και τιμούσε κάθε δίκαιο αγώνα".

Κάπως  έτσι ξεκίνησε ένα υπέροχο ταξίδι.

Από εκείνη την πρώτη ανάρτηση και μετά απέκτησα 470 πολύ καλούς φίλους,

ΕΣΑΣ, που με τιμάτε με την επίσκεψή σας στο blog μου και μου αφήνετε πολύ

όμορφα και ενθαρρυντικά σχόλια.

Ακολουθήσατε τα "Μονοπάτια της φαντασίας μου" και διαβάσατε τα

παραμύθια  μου, τις  ιστοριούλες μου, τα διηγήματά μου, ενίοτε και λίγη ποίηση.

Στις αρχές σας έδειχνα και διάφορες κατασκευές που τις συνόδευα με μικρές ιστοριούλες. 

Επίσης ταξιδέψατε μαζί μου σε μικρά οδοιπορικά και σας έγραψα τους κοινωνικούς 

προβληματισμούς μου.

Καλή συνέχεια να έχουμε αγαπημένο μου παρεάκι.

Σας αγαπώ!

Τα σημάδια της Άνοιξης

 

Η Άνοιξη ήρθε, μα την καλωσόρισαν μόνο τα παιδιά.

Εκείνα ακολούθησαν τα σημάδια της και είδαν

τα αγριολούλουδα καθώς ξεπετάγονταν από τη γη,

να λιώνουν τα χιόνια του Χειμώνα,

και ένα κούκο να κάθεται στη γαζία της αυλής

περιμένοντας τα χελιδόνια.

Είδαν δυο πεταλούδες να έχουν στήσει χορό

πάνω σ' ένα τριαντάφυλλο μικρό

και τα μυρμήγκια να ανεβοκατεβαίνουν στη φωλιά

βγάζοντας έξω το χώμα το νωπό.

Είδαν μερικά άσπρα σύννεφα, 

να σπρώχνουν τα γκρίζα προς το βορρά

και το ήλιο να τα βάφει ροδοκόκκινα,

παίρνοντας χρώμα από την παλέτα του με μια πινελιά.

Είδαν τα αστέρια να λάμπουν στην αστροφεγγιά

και το φεγγάρι δίπλα τους να χαμογελά.

Ήταν τα σημάδια της Άνοιξης που ήρθε

μα τα κατάλαβαν  και την καλωσόρισαν μόνο τα παιδιά,

δίνοντάς της δυο γλυκά φιλιά.

Θα το βρείτε και στον παρακάτω σύνδεσμο μαζί με άλλα.

https://enakeimenomiaeikona.blogspot.com/2024/02/blog-post_44.html

Καλωσόρισες Μάρτη

 «Καλώς σας βρήκα!

Είμαι ο Μάρτιος και δεν σας κρύβω ότι φέτος ήρθα λίγο μουδιασμένος με όλα αυτά που συμβαίνουν. Εγώ πάντως έχω όλη την καλή διάθεση να κάνω το καθήκον μου που είναι να ξυπνήσω την φύση, να ζεστάνω την ατμόσφαιρα για να ανθίσουν σιγά σιγά τα λουλούδια, να ζωντανέψω τα ζωάκια που είχαν πέσει σε χειμερία νάρκη και τόσο άλλα. 

Όμως οι καιροί είναι δύσκολοι,  γι’ αυτό θα ήθελα να σας συμβουλέψω και να σας επιστήσω την προσοχή για κάποια πράγματα.

Εγώ θα προσέχω τα λουλούδια μου μην κακοπάθουν από τον χιονιά, αλλά και εσείς πρέπει να προσέχετε τα δικά σας "λουλούδια"  και "βλαστάρια" γιατί εκεί έξω παραμονεύουν άγριες μέλισσες.

Θα προστατέψω τα ζωάκια που θα ξυπνήσουν από τη χειμερία νάρκη, αλλά και εσείς πρέπει να προστατεύετε τους αθώους "αμνούς" σας από τους κακούς "λύκους" που παραμονεύουν σε κάθε απόμερο σοκάκι.

Θα μεγαλώσω τις ημέρες σας, θα τους δώσω περισσότερο φως, όμως εσείς θα πρέπει να προσέχετε τα σκοτάδια που κυβερνούν τις ψυχές των κακών ανθρώπων.

Κάπου κάπου θα ρίχνω δάκρυα βροχής για να δροσίζω τη γη, αλλά σε σας θα ευχηθώ να μην δω τα μάτια σας ποτέ δακρυσμένα και αν ποτέ δακρύσουν να είναι δάκρυα χαράς.

Όταν περνά η μπόρα θα βγάζω το ουράνιο τόξο με όλα του τα χρώματα  για να χρωματίσετε όπως θέλετε εσείς τη ζωή σας και τα όνειρά σας.

Εύχομαι να περάσετε όμορφα κατά την διάρκεια των ημερών μου».

Το είχα γράψει το 2021 για την αλατοπαρέα. Το είχα ξεχάσει και μου το θύμισε το f/b

https://alatoparea.blogspot.com/2021/03/blog-post.html?fbclid=IwAR2Ftn3yp5--FrxKqVk3FNmMJITAdHwqhlDdEevFxvOG3-u50Gp7ZlxIepo