Τετάρτη 31 Δεκεμβρίου 2014
Τετάρτη 24 Δεκεμβρίου 2014
Άγγελοι είμαστε όλοι
Ποιος είπε πως οι άγγελοι στη γη δεν κατεβαίνουν
ποιος είπε πως στον ουρανό μονάχα ότι πετούν
όσοι δεν ξέρουν να αγαπούν δεν το καταλαβαίνουν
πως άγγελοι κι εδώ στη γη πολλοί κυκλοφορούν
Γιατί...
Άγγελοι είμαστε όλοι χαμένοι μες την πόλη!!!
Άγγελοι είμαστε όλοι
Ακόμα και αν χάσαμε τα φτερά
και μας έμειναν οι γρατσουνιές στην πλάτη...
Φίλοι μου
Άγγελοι θα έρθουν να σας βρουν
κι ένα τραγουδάκι θα σας πουν
αφιερωμένο από εμένα
Υ.Γ. Το κείμενο είναι συρραφή στίχων γνωστών τραγουδιών
λίγο πειραγμένοι από εμένα
Υ.Γ. Το τραγούδι που ακολουθεί δεν είναι χριστουγεννιάτικο, ένας στίχος του
όμως είναι ο τίτλος της ανάρτησης.
Υ.Γ. Το τραγούδι που ακολουθεί δεν είναι χριστουγεννιάτικο, ένας στίχος του
όμως είναι ο τίτλος της ανάρτησης.
Σας εύχομαι ολόψυχα
Πέμπτη 18 Δεκεμβρίου 2014
Πεφταστέρια
Μια νύχτα μαγική σαν αυτές που ανοίγουν οι ουρανοί,
τα αστέρια αποφάσισαν να μας κάνουν το χατίρι και να
εκπληρώσουν όλες εκείνες τις ευχές που άκουγαν...
Θέλω να...
Μακάρι να είχα...
Στείλε μου...
Άρχισαν να μπαίνουν ακόμα και μες στα σπίτια μας, χαρίζοντας ζεστασιά
σκορπίζοντας όνειρα, ελπίδες, χαμόγελα και αγάπη.
Φίλοι μου θέλω να σας ευχαριστήσω για τα όμορφα σχόλια που μου αφήνετε
και σας ζητώ συγνώμη που δεν απαντώ, αλλά εδώ που βρίσκομαι αυτή την περίοδο
έχω internet με κάρτα, ως εκ τούτο λίγο προβληματικό.
Αυτή την ανάρτηση την στέλνω στο starsandicicles που εκεί αυτό τον καιρό γίνεται
το μεγαλύτερο χριστουγεννιάτικο πανηγύρι.
Σας στέλνω την αγάπη μου.
Να περνάτε όμορφα!
Φιλάκια!
τα αστέρια αποφάσισαν να μας κάνουν το χατίρι και να
εκπληρώσουν όλες εκείνες τις ευχές που άκουγαν...
Θέλω να...
Μακάρι να είχα...
Στείλε μου...
Και άρχισαν να πέφτουν στη γη και να σκαλώνουν πάνω σε κλαδιά,
Μας αγγίζουν, ψηλαφίζουν τις καρδιές μας,
Μας δείχνουν πως πολλά από αυτά που ζητάμε
τα έχουμε ήδη και δεν το ξέρουμε...
Άρχισαν να μπαίνουν ακόμα και μες στα σπίτια μας, χαρίζοντας ζεστασιά
Τα αστεράκια μου τα έφτιαξα με τη γνωστή ζύμη
((2 φλ.σόδα, 1 φλ.κορν φλάουρ και 1 1/4 φλ.νερό)
Φίλοι μου θέλω να σας ευχαριστήσω για τα όμορφα σχόλια που μου αφήνετε
και σας ζητώ συγνώμη που δεν απαντώ, αλλά εδώ που βρίσκομαι αυτή την περίοδο
έχω internet με κάρτα, ως εκ τούτο λίγο προβληματικό.
Αυτή την ανάρτηση την στέλνω στο starsandicicles που εκεί αυτό τον καιρό γίνεται
το μεγαλύτερο χριστουγεννιάτικο πανηγύρι.
Σας στέλνω την αγάπη μου.
Να περνάτε όμορφα!
Φιλάκια!
Δευτέρα 15 Δεκεμβρίου 2014
Φάτνη
Φίλοι μου πριν δύο χρόνια σας είχα δείξει την Φάτνη,
που είχα φτιάξει για το σπίτι της κόρης μου
Φέτος υπήρξαν παραγγελιές.
Έτσι έφτιαξα άλλες δύο με την ίδια τεχνική που σας είχα δείξει εδώ.
Το μπροστινό μέρος της Φάτνης με τους σταλακτίτες είναι ψεκασμένο
με χρυσό σπρέι, για να δείχνει την λάμψη από το αστέρι της Άγιας Νύκτας,
ενώ η πίσω πλευρά και οι πλαϊνές έχουν τις αποχρώσεις των βράχων
(λίγο καφέ, άσπρο, γκρίζο, μαύρο)
Οι φωτογραφίες τις αδικούν λίγο, γιατί είναι τραβηγμένες με κινητό τηλέφωνο
Φυσικά οι παραλήπτες θα φροντίσουν να τις διακοσμήσουν με φωτάκια και τις φιγούρες
της Αγίας Οικογένειας.
Με αυτή την ανάρτηση παίρνω μέρος στο χριστουγεννιάτικο πανηγύρι της Κάτιας μας.
Με το καλό να γιορτάσουμε τα Χριστούγεννα όσο πιο καλά μπορούμε.
Φιλάκια!
που είχα φτιάξει για το σπίτι της κόρης μου
Φέτος υπήρξαν παραγγελιές.
Έτσι έφτιαξα άλλες δύο με την ίδια τεχνική που σας είχα δείξει εδώ.
Το μπροστινό μέρος της Φάτνης με τους σταλακτίτες είναι ψεκασμένο
με χρυσό σπρέι, για να δείχνει την λάμψη από το αστέρι της Άγιας Νύκτας,
ενώ η πίσω πλευρά και οι πλαϊνές έχουν τις αποχρώσεις των βράχων
(λίγο καφέ, άσπρο, γκρίζο, μαύρο)
Οι φωτογραφίες τις αδικούν λίγο, γιατί είναι τραβηγμένες με κινητό τηλέφωνο
Φυσικά οι παραλήπτες θα φροντίσουν να τις διακοσμήσουν με φωτάκια και τις φιγούρες
της Αγίας Οικογένειας.
Με αυτή την ανάρτηση παίρνω μέρος στο χριστουγεννιάτικο πανηγύρι της Κάτιας μας.
Με το καλό να γιορτάσουμε τα Χριστούγεννα όσο πιο καλά μπορούμε.
Φιλάκια!
Σάββατο 13 Δεκεμβρίου 2014
My secret Santa
Πριν λίγες ημέρες με επισκέφτηκε ένας τσαχπίνης
κάτασπρος, λίγο παχουλούλης κύριος,
φορούσε στραβά ένα καπελάκι μαύρο και ένα κόκκινο κασκόλ
-Γεια σου μου συστήθηκε είμαι ο Ασπρούλης ο χιονάνθρωπος!
-Καλώς όρισες, του λέω, πως από τα μέρη μας;
Δεν ξέρεις ότι εδώ οι θερμοκρασίες είναι λίγο υψηλές για σένα;
(στον Πύργο μία φορά απ' ότι θυμάμαι χιόνισε, ίσως δύο)
Δεν φοβάσαι μήπως λιώσεις;
-Όχι δεν φοβάμαι, μου απάντησε, γιατί με τυλίγει κάτι μαγικό
Ο Αγ. Βασίλης ανέθεσε στο ξωτικό του την Ζέτα
http://kalianapodi.wordpress.com/ να με φτιάξει και μετά εκείνος
μου ευχήθηκε για να μην πάθω ποτέ τίποτα.
(η φωτογραφία είναι από το blog της Ζέτας) |
Ζέτα μου σε ευχαριστώ πάρα πολύ που μου τον έστειλες. Είναι πολύ χαριτωμένος.
Όπως καταλάβατε αυτό είναι το δώρο που μου έστειλε
ο μυστικός μου Αγ. Βασίλης.
Ευχαριστώ και σένα Μαριλένα μου που διοργάνωσες την μυστική αυτή ανταλλαγή.
Εύχομαι να θυμηθεί ο Άγιος να μου στείλει και τις άλλες τις παραγγελιές,
τις πιο ειδικές ...
Το ίδιο εύχομαι και σε σας.
Φιλάκια!
Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου 2014
Κοινωνική αλυσίδα: "Εσύ γνωρίζεις τι είναι το σίσα;"
Πριν από λίγες ημέρες διάβασα μια πολύ ενδιαφέρουσα ανάρτηση στο φιλικό blog της
petra για ένα σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα και επειδή και εμένα με προβληματίζουν
όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας και ιδιαίτερα αυτά που αφορούν τα παιδιά μας,
σας παραθέτω την ανάρτηση της Πέτρας όπως ακριβώς την έγραψε, για ενημέρωση,
προβληματισμό και όχι μόνο...
petra για ένα σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα και επειδή και εμένα με προβληματίζουν
όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας και ιδιαίτερα αυτά που αφορούν τα παιδιά μας,
σας παραθέτω την ανάρτηση της Πέτρας όπως ακριβώς την έγραψε, για ενημέρωση,
προβληματισμό και όχι μόνο...
ΣΤΗΝ ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ ΤΟΥ ΔΝΤ: το 2001 αποσύρθηκαν από την εγχώρια αγορά -που έτσι κι αλλιώς ήταν παράνομα- η μαριχουάνα και η κοκαϊνη και γέμισαν οι δρόμοι με το ναρκωτικό Πάκο. Χαρακτηριστικό του; Η πολύ χαμηλή τιμή πώλησης, με αποτέλεσμα την εύκολη πρόσβαση και προμήθεια, από άτομα με χαμηλό -έως ανύπαρκτο- εισόδημα ... Ο Βάλβο Φερράρι, Διευθυντής Λειτουργίας της Κοινωνικής Βοήθειας Κατά των Εθισμών, του Δήμου του Μπουένος Άϊρες, αναφέρει: "Δεν έχουμε καμία αμφιβολία, πως έπρεπε να εξολοθρευτεί μια ολόκληρη γενιά εφήβων και νέων, που δεν θα είχε δουλειά, δεν θα είχε θέση στα σχολεία και στα πανεπιστήμια, δεν θα είχε δυνατότητες να ενταχθεί με κανέναν τρόπο, με τον οποίο οι γενιές καταλαμβάνουν τον χώρο τους στην κοινωνία. Και επιπλέον, δεν έπρεπε να είναι παρούσες για να αντιμετωπίσουν και να αγωνιστούν για τα δικαιώματα τους, απέναντι σ' αυτές τις πολιτικές εξουσίες..." Από το 2001 μέχρι το 2005, η χρήση του "ΠΑΚΟ" στην Αργεντινή, σημείωσε αύξηση 200%!...
ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ ΔΝΤ: το 2011 πέρασε τα ελληνικά σύνορα το ναρκωτικό Σίσα. Ή αλλιώς "η κοκαΐνη των φτωχών". Χαρακτηριστικό του; Η πολύ χαμηλή τιμή πώλησης -μόλις 2-3 ευρώ η δόση!- με αποτέλεσμα την εύκολη πρόσβαση και προμήθεια, από άτομα με πολύ χαμηλό -έως ανύπαρκτο- εισόδημα... Το παραισθησιογόνο ναρκωτικό "σίσα", που λαμβάνεται με ενδοφλέβια χρήση, δημιουργείται σε αυτοσχέδια εργαστήρια, σε πολλά σημεία της πρωτεύουσας -και όχι μόνο- και χαρακτηρίζεται ως άκρως επικίνδυνη ουσία, αφού είναι πολύ τοξική και περιέχει μεταξύ άλλων, χημικές ουσίες αλλά και υγρά μπαταρίας αυτοκινήτων ή χλωρίνη! Όπως αναφέρουν οι επιστήμονες του Κέντρου Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων, οι χρήστες του ναρκωτικού σίσα γερνούν σε διάστημα έξι μηνών! Τις ζημιές που προκαλεί στον οργανισμό η 20ετής χρήση ηρωίνης, το σίσα τις προκαλεί σε ελάχιστο διάστημα. Αρχικά το πρόσωπο και ολόκληρο το σώμα του χρήστη γεμίζει πληγές, η απώλεια βάρους είναι άμεση, τα όργανα του σώματος καταστρέφονται από τα χημικά, το δέρμα γεμίζει ρυτίδες, τα δόντια σαπίζουν, ενώ "καίγεται" το λίπος στο πρόσωπο, με αποτέλεσμα άτομα 25-30 χρονών, να μοιάζουν αποστεωμένοι, ετοιμοθάνατοι, κάτι σαν ζόμπυ... Προκαλεί γρήγορη ευφορία, σεξουαλική υπερδιέγερση, ψευδαίσθηση διαύγειας και αϋπνία. Οι παρενέργειες στη συνέχεια, είναι ταχυκαρδία, ξηροστομία, νευρικότητα, ναυτία και ανορεξία και μακροχρόνια πονοκέφαλος, κατάθλιψη και αυτοκτονική συμπεριφορά. Βλάβες προκαλούνται στο αναπνευστικό, καρδιαγγειακό, πεπτικό σύστημα και σχεδόν στο σύνολο των εγκεφαλικών λειτουργιών.
Η φτώχεια εισβάλλει στα σπίτια μας και υφαρπάζει τις ζωές μας σαν ορμητικός χείμαρρος. Εμείς, η οικογένεια, οφείλουμε να έχουμε τις κεραίες μας ανοιχτές... Να αφουγκραζόμαστε τα παιδιά μας. Τα ναρκωτικά είναι θάνατος κι εκεί έξω παραμονεύουν τόσα πολλά κορά-
κια, που διψούν για αίμα, χρήμα και παιδικές ψυχές... Να μιλάμε με τα παιδιά μας για όλα και να μην διστάζουμε να τους εξηγούμε όλους τους κινδύνους. Αφού δεν μπορέσαμε εμείς, ως γενιά, να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων και να περιφρουρήσουμε τα κεκτημένα πολλών ετών, ας μην γίνουν τα παιδιά μας τα θύματα της λαίλαπας του ΔΝΤ, της Γερμανίας και λοιπών κορακίων. Τώρα που τα παιδιά μας βάλλονται από παντού και τα σχολεία, τα πανεπιστήμια, οι οικογενειακοί προϋπολογισμοί, βουλιάζουνε στη δίνη, τα παιδιά μας είναι ιδιαίτερα ευάλωτα και καταρρέει ο κόσμος τους. Εκεί που μπορούν πραγματικά να σταθούν και να παρηγορηθούν, είναι η οικογενειακή εστία. Κι όποτε νομίζουν πως μας χρειάζονται, αλλά και όποτε δεν το νομίζουν, οι γονείς πρέπει να είμαστε εκεί, πίσω από τις κλειστές τους πόρτες, πίσω από το Διαδίκτυο, πίσω από τις ανησυχίες τους, πίσω από τους φόβους τους, πίσω από το δάκρυ τους, πίσω από το βήμα τους. Παντού. Η Αργεντινή μπορεί να φαντάζει -και να είναι -χιλιομετρικά- πολύ μακριά, αλλά οι μέθοδοι που χρησιμοποιούν τα κοράκια, είναι παντού οι ίδιες! Και τώρα στοχεύουν στις ζωές των δικών μας παιδιών. Να τα γονατίσουν, να τα καταστρέψουν, να τα διαλύσουν, για να μην επαναστατήσουν ποτέ και να μην αντιδράσουν, ενάντια στα νοσηρά σχέδια της εκάστοτε εγχώριας πολιτικής μαφίας... Τα παιδιά μας, ας μην τους τα χαρίσουμε ρε!
Μαζί με την φωνή της Πέτρας ενώνω και την δική μου:
Μην τους χαρίσουμε τα παιδιά μας!
κια, που διψούν για αίμα, χρήμα και παιδικές ψυχές... Να μιλάμε με τα παιδιά μας για όλα και να μην διστάζουμε να τους εξηγούμε όλους τους κινδύνους. Αφού δεν μπορέσαμε εμείς, ως γενιά, να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων και να περιφρουρήσουμε τα κεκτημένα πολλών ετών, ας μην γίνουν τα παιδιά μας τα θύματα της λαίλαπας του ΔΝΤ, της Γερμανίας και λοιπών κορακίων. Τώρα που τα παιδιά μας βάλλονται από παντού και τα σχολεία, τα πανεπιστήμια, οι οικογενειακοί προϋπολογισμοί, βουλιάζουνε στη δίνη, τα παιδιά μας είναι ιδιαίτερα ευάλωτα και καταρρέει ο κόσμος τους. Εκεί που μπορούν πραγματικά να σταθούν και να παρηγορηθούν, είναι η οικογενειακή εστία. Κι όποτε νομίζουν πως μας χρειάζονται, αλλά και όποτε δεν το νομίζουν, οι γονείς πρέπει να είμαστε εκεί, πίσω από τις κλειστές τους πόρτες, πίσω από το Διαδίκτυο, πίσω από τις ανησυχίες τους, πίσω από τους φόβους τους, πίσω από το δάκρυ τους, πίσω από το βήμα τους. Παντού. Η Αργεντινή μπορεί να φαντάζει -και να είναι -χιλιομετρικά- πολύ μακριά, αλλά οι μέθοδοι που χρησιμοποιούν τα κοράκια, είναι παντού οι ίδιες! Και τώρα στοχεύουν στις ζωές των δικών μας παιδιών. Να τα γονατίσουν, να τα καταστρέψουν, να τα διαλύσουν, για να μην επαναστατήσουν ποτέ και να μην αντιδράσουν, ενάντια στα νοσηρά σχέδια της εκάστοτε εγχώριας πολιτικής μαφίας... Τα παιδιά μας, ας μην τους τα χαρίσουμε ρε!
Μαζί με την φωνή της Πέτρας ενώνω και την δική μου:
Μην τους χαρίσουμε τα παιδιά μας!
Τρίτη 2 Δεκεμβρίου 2014
Περασμένα μεγαλεία (12ος διαγωνισμός φωτογραφίζειν)
Σε τούτο το κτίριο πριν κάποια χρόνια έστησαν καυγά
το πάτωμα με το ταβάνι.
Ένοιωθαν πλήξη και ανία βλέπεις γιατί οι ένοικοι είχαν μετακομίσει σε άλλη πόλη
και μη έχοντας με τι να ασχοληθούν όλο καυγάδιζαν μεταξύ τους
για ασήμαντες αφορμές.
Αιτία του καυγά την τελευταία και μοιραία μέρα η διαφωνία τους
για το πιο είναι πιο χρήσιμο...
Το πάτωμα έλεγε: ¨Εγώ είμαι πιο χρήσιμο γιατί πάνω μου
οι άνθρωποι περπατούν, χορεύουν, παίζουν τα παιδιά τους,
τοποθετούν έπιπλα, και με στολίζουν με ωραία χαλιά".
"Σιγά" απαντούσε το ταβάνι "για να μην ήμουν εγώ και οι άνθρωποι
θα έβλεπαν τα κεραμίδια, θα έμπαινε ο αέρας και θα πάγωναν.
Άλλωστε επειδή είμαι και εγώ χρήσιμο, περισσότερο από σένα,
με στολίζουν με σχέδια χρωματιστά ξυλόγλυπτα και γύψινα.
Πες το ένα...πες το άλλο άναψε ο καυγάς...και το κακό δεν άργησε να γίνει...
Αρπάζει μια από τις σανίδες του το πάτωμα και την εκσφενδόνισε
στο ταβάνι. Το ταβάνι ανταπέδωσε με μία από τις δικές του.
Μάταια τα κεραμίδια τους φώναζαν να σταματήσουν.
Εκείνα συνέχισαν ώσπου δεν έμεινε σανίδα για σανίδα στη θέση της.
Έτσι ταβάνι και πάτωμα βρέθηκαν καταγής.
"Ορίστε τι καταλάβατε τώρα"; τους φώναξαν τα κεραμίδια.
"Ένα μάτσο σανίδες γίνατε και πήρατε και εμένα στο λαιμό σας".
Με την πρώτη φωτογραφία έλαβα μέρος στον 12ο διαγωνισμό του blog mia-matia-ston-ilio
που είχε σαν θέμα:"Παλιές Στιγμές". Εγώ έδωσα στην φωτογραφία μου τον τίτλο!
"Περασμένα μεγαλεία".
Αυτό το σπίτι βρίσκεται κάπου στην Κυπαρισσία. Οι τοίχοι του στέκονται αγέρωχοι.
Η σκεπή όμως έχει καταρρεύσει.
Το φωτογράφισα μια μέρα που βρέθηκα εκεί συνοδεύοντας τον σύζυγο
σε ένα επαγγελματικό ταξίδι. Καθώς τον περίμενα να τελειώσει ένα ραντεβού
πίνοντας το καφεδάκι μου και κοιτώντας τούτο το κτίριο
σκαρφίστηκα αυτή την αστεία ιστορία για να περάσει η ώρα.
Να είστε όλοι καλά!
Φιλάκια!
το πάτωμα με το ταβάνι.
"Περασμένα μεγαλεία" |
Ένοιωθαν πλήξη και ανία βλέπεις γιατί οι ένοικοι είχαν μετακομίσει σε άλλη πόλη
και μη έχοντας με τι να ασχοληθούν όλο καυγάδιζαν μεταξύ τους
για ασήμαντες αφορμές.
Αιτία του καυγά την τελευταία και μοιραία μέρα η διαφωνία τους
για το πιο είναι πιο χρήσιμο...
Το πάτωμα έλεγε: ¨Εγώ είμαι πιο χρήσιμο γιατί πάνω μου
οι άνθρωποι περπατούν, χορεύουν, παίζουν τα παιδιά τους,
τοποθετούν έπιπλα, και με στολίζουν με ωραία χαλιά".
"Σιγά" απαντούσε το ταβάνι "για να μην ήμουν εγώ και οι άνθρωποι
θα έβλεπαν τα κεραμίδια, θα έμπαινε ο αέρας και θα πάγωναν.
Άλλωστε επειδή είμαι και εγώ χρήσιμο, περισσότερο από σένα,
με στολίζουν με σχέδια χρωματιστά ξυλόγλυπτα και γύψινα.
Πες το ένα...πες το άλλο άναψε ο καυγάς...και το κακό δεν άργησε να γίνει...
Αρπάζει μια από τις σανίδες του το πάτωμα και την εκσφενδόνισε
στο ταβάνι. Το ταβάνι ανταπέδωσε με μία από τις δικές του.
Μάταια τα κεραμίδια τους φώναζαν να σταματήσουν.
Εκείνα συνέχισαν ώσπου δεν έμεινε σανίδα για σανίδα στη θέση της.
Έτσι ταβάνι και πάτωμα βρέθηκαν καταγής.
"Ορίστε τι καταλάβατε τώρα"; τους φώναξαν τα κεραμίδια.
"Ένα μάτσο σανίδες γίνατε και πήρατε και εμένα στο λαιμό σας".
Με την πρώτη φωτογραφία έλαβα μέρος στον 12ο διαγωνισμό του blog mia-matia-ston-ilio
που είχε σαν θέμα:"Παλιές Στιγμές". Εγώ έδωσα στην φωτογραφία μου τον τίτλο!
"Περασμένα μεγαλεία".
Αυτό το σπίτι βρίσκεται κάπου στην Κυπαρισσία. Οι τοίχοι του στέκονται αγέρωχοι.
Η σκεπή όμως έχει καταρρεύσει.
Το φωτογράφισα μια μέρα που βρέθηκα εκεί συνοδεύοντας τον σύζυγο
σε ένα επαγγελματικό ταξίδι. Καθώς τον περίμενα να τελειώσει ένα ραντεβού
πίνοντας το καφεδάκι μου και κοιτώντας τούτο το κτίριο
σκαρφίστηκα αυτή την αστεία ιστορία για να περάσει η ώρα.
Να είστε όλοι καλά!
Φιλάκια!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)