Πέμπτη 28 Σεπτεμβρίου 2017

Νάξος αγαπημένη!


"Αν ο Παράδεισος ήταν στη γη τότε είναι η Νάξος...".
Θα ξεκινήσω με αυτή την φράση που διάβασα σε ένα τοίχο στο χωριό Απείρανθος
(είναι μια παραλλαγή από φράση του Καζαντζάκη που έζησε στο νησί και το αγάπησε πολύ),
για να περιγράψω τι ερωτεύτηκα φέτος το καλοκαίρι. Την Νάξο!


Τέλος Αυγούστου, αρχές Σεπτέμβρη πάτησα το πόδι μου στη Νάξο και γνώρισα
τα κατάλευκα σοκάκια της, τους φιλόξενους και ευγενικούς κατοίκους της,
το νόστιμο φαγητό της. Τις ομορφιές της και την ιστορία της.
Το παρελθόν της που μπερδεύεται με το παρόν και το νιώθεις κάθε στιγμή είτε
περπατάς στο κάστρο της που είναι ένα ζωντανό μεσαιωνικό μουσείο, είτε γνωρίζοντας
τα κάτασπρα χωριά της.


                

Τα σοκάκια της μέσα στο κάστρο, όλο μυστήριο και εκπλήξεις.
Να στρίβεις σε κάποιο από αυτά και να βλέπεις ένα σαξοφωνίστα
να σου υπόσχεται ένα μουσικό ταξίδι, να προχωράς μαζί του
δίπλα από τοίχους που σου δείχνουν με προτζέκτορα  φαντασμαγωρικές
εικόνες του νησιού,  να καταλήγεις στο καθολικό παρεκκλήσι
και να παρακολουθείς μουσική από μια ορχήστρα πνευστών.



Να φεύγεις από το μαγεία της νύχτας και την ημέρα να γνωρίζεις τις ομορφιές
της θάλασσας με τα κρυστάλλινα πεντακάθαρα νερά της και τις πανέμορφες παραλίες της.


Να γνωρίζεις τα γραφικά της λιμανάκια και να απολαμβάνεις το ουζάκι σου
στα ταβερνάκια της δίπλα στο κύμα.


 Να ανηφορίζεις στην ενδοχώρα και να ακολουθείς τα μονοπάτια που άλλοτε
ανηφόριζαν οι πιστοί για να προσκυνήσουν στον ναό της θεάς Δήμητρας.

Ναός θεάς Δήμητρας
Να ακολουθείς άλλους δρόμους και να βρίσκεσαι στο ιερό του Διονύσου. Να
σκέφτεσαι πως ίσως κάπου εκεί είναι και η Αριάδνη που βρήκε προστασία
κοντά του όταν την εγκατέλειψε ο Θησέας.

Ιερό του Διονύσου

Να θαυμάζεις τα τεράστια αγάλματα τους Κούρους, μισοτελειωμένους
που είναι διάσπαρτα στο νησί σε αρχαία λατομεία μαρμάρου.

Ο "Έλληνας" Κούρος που κείτεται μισοτελειωμένος στο Φλεριό
Στον Απόλλωνα ένα παραθαλάσσιο χωριό θα συναντήσουμε άλλο ένα Κούρο
μισοτελειωμένο σε αρχαίο λατομείο που απεικονίζει τον Διόνυσο.

Κούρος του Διονύσου μήκους 10 μ.

Οι ομορφιές της Νάξου δεν τελειώνουν ποτέ, τις αντικρίζεις παντού.
Από τους ανεμόμυλους...




τα κάτασπρα ανηφορικά σοκάκια των χωριών της και τους πύργους της, μέχρι τα παραθύρια
με τα κεντητά κουρτινάκια.


Άφησα για το τέλος την επιβλητική Πορτάρα σήμα κατατεθέν της Νάξου. Μια τεράστια
μαρμάρινη πύλη,  του ναού του Απόλλωνα που έμεινε ημιτελής και βρίσκεται πάνω στο
νησάκι  "Παλάτια". 
Κατά το ηλιοβασίλεμα εκεί επάνω συναντήσαμε περίπου  χίλια άτομα
να το απολαμβάνουν και ο αφιλότιμος ο ήλιος μας μάγεψε με τα χρώματά του λίγο πριν 
βουτήξει στα σκουρογάλανα νερά του Αιγαίου!


Αυτή είναι η Νάξος το νησί των μύθων, του πολιτισμού, των κάτασπρων χωριών,
των φιλόξενων ανθρώπων, του κίτρου και του απέραντου γαλάζιου!
Μεγάλος έρωτας λέμε...

Υ.Γ. Σε επόμενη ανάρτηση θα σας εκμυστηρευτώ τα "κατορθώματά" μου στο νησί...

Δευτέρα 25 Σεπτεμβρίου 2017

Δημιουργίες για μία βάφτιση

Μια πεταλούδα πέταξε σε ολάνθιστο κάμπο
για να αναγγείλει την βάφτιση μιας μικρούλας!


(Το προσκλητήριο δημιουργία δική μου)



Νονά της η κόρη μου.
Το όνομα αυτής Κωνσταντίνα!

{Δημιουργία της κόρης μου)
Μαζί με τις πεταλούδες- προσκλητήρια δημιουργήθηκαν και μικρότερες
πεταλούδες για τις μπομπονιέρες.


Οι μπομπονιέρες ήταν  βαζάκια που άλλα είχαν  μέλι 
και άλλα γλυκό του κουταλιού κεράσι.

(Δημιουργία δική μου)

Η κόρη μου έκανε τις παιδικές μπομπονιέρες. Πεταλούδες σε ραβδάκια
με ζαχαρωτά και πολύ ωραίες σβούρες.
(δυστυχώς η φωτογραφία τις αδικεί).


Πεταλούδες κάθισαν σε δεντράκια

 

όπως και σε βαζάκια-φαναράκια που αναμμένα έδωσαν 
μια πολύ ρομαντική νότα στο προαύλιο της εκκλησίας.


 

Επίσης πάρα πολλά φαναράκια διακοσμήθηκαν με πεταλούδες και φώτισαν
τον χώρο.


Μία στάμνα με κλαδάκια διακοσμημένη με πεταλούδες και φωτιζόμενη γιρλάντα 
φάνηκε χρήσιμη και αυτή.
(την στάμνα την διακοσμώ κάθε φορά σε διαφορετικές χρήσεις εδώ μπορείτε 
να δείτε μία από αυτές).




Ακόμα για τον ίδιο σκοπό διακόσμησα  βαζάκια με ρεσώ  που φώτιζαν 
πολύ ωραία κάποια άλλη γωνιά.


Αυτό είναι το βιβλίο ευχών από την κόρη μου διακοσμημένο,


όπως επίσης και το πινακάκι για το καλωσόρισμα των καλεσμένων.



Ετοιμάστηκαν και μερικές καρδούλες για τον ίδιο σκοπό που ξάπλωσαν
πάνω τους πεταλούδες.



Και δύο παιχνιδιάρικα δεντράκια για τους λάτρες των γλειφιτζουριών.


Έκανα και τον στολισμό της εκκλησίας που ενσωμάτωσα τις πιο πάνω κατασκευές
καθώς και άλλες που είχα χρησιμοποιήσει στην βάφτιση της εγγονής μου (είχαν
το ίδιο θέμα) που μπορείτε να δείτε εδώ.
Τον στολισμό  θα σας τον δείξω σε άλλη ανάρτηση.
Σας αφήνω με ένα ωραίο ηλιοβασίλεμα που αγνάντευα την ώρα της βάφτισης.




Παρασκευή 22 Σεπτεμβρίου 2017

Πήρα πακέτο




Όχι από την Βίκυ Χατζηβασιλείου καλέ (δεν με αναζητεί κανείς)
από την Μαρία πήρα πακέτο και στο σπίτι μου ήρθαν τα χρώματα,
οι θησαυροί και οι μυρωδιές της Βόρειας Εύβοιας, όπως μου έγραφε και η ίδια.
Όπως καταλάβατε εγώ είχα την τιμή να λάβω καρτ ποστάλ από  την διοργανώτρια
του "Ταξιδεύοντας με μία καρτ ποστάλ".
Την Εύβοια απεικονίζουν οι κάρτες μου και συγκεκριμένα το Πευκί της Εύβοιας.
Ένα υπέροχο ηλιοβασίλεμα και μία βάρκα που λικνίζεται στο λιμανάκι.


Ένα τόσο μεγάλο πακέτο όπως βλέπετε είχε μέσα και άλλα καλούδια.
Πριν ακόμα ανοίξω το δέμα κουδούνιζε κάτι από μέσα καθώς το κουνούσα
και μου είχε εξάψει την περιέργεια να δω  τι ήταν... και ναι ήταν ένα μόμπιλε
με κοχύλια, κατασκευή της Μαρίας. Πανέμορφο!



Συνεχίζουμε με άλλο σακουλάκι που είχε μέσα ένα όμορφο σαπουνάκι με ένα κοχύλι επάνω.



Σειρά έχουν να ανοίξω τα δύο πουγκάκια...


Στο ένα βρήκα κοχυλάκια! Η Μαρία έχει καταλάβει πόσο μου αρέσουν τα κοχύλια.


Και στο άλλο βρήκα μυρωδάτη ρίγανη μαζεμένη από τα βουνά της Εύβοιας,
την οποία την δοκίμασα ήδη στην ντοματοσαλάτα μου. Ευωδιαστή!


Μαρία μου σε ευχαριστώ πολύ! Είναι όλα πολύ όμορφα!


Υ.Γ. Κοπιάστε και εσείς θα κάνω ντοματοσαλάτα,  άντε θα βάλω και καμιά μπριζολίτσα
μην την φάμε ξεροσφύρι. Μυρωδάτη ρίγανη έχουμε!
Φιλιά!

Σάββατο 9 Σεπτεμβρίου 2017

Η περιπέτεια του κυρίου Καρπούζου

-Μα τι σας συμβαίνει κύριε Καρπούζε μου και είστε τόσο ταραγμένος, ρώτησε ο κύριος Πατάτας. Σας βλέπω τόσην ώρα που πηγαίνετε πάνω κάτω μονολογώντας και αναρωτιέμαι τι σας έχει ταράξει.
- Με βρήκε μεγάλη συμφορά κύριε Πατάτα μου. Εκτός από  ένα κρύωμα που έχω πάρει, έχασα και τα κουκουτσάκια μου! Αψού!

Ο κύριος Καρπούζος

-Και γι' αυτό κάνετε έτσι... απ' ότι ξέρω κανείς δεν συμπαθεί τα κουκούτσια σας, όταν σας τρώει. Είστε πολύ νόστιμος κύριε Καρπούζε, αλλά τα κουκούτσια σας είναι πολύ ενοχλητικά. Οπότε θα έπρεπε να χαίρεστε που απαλλαχτήκατε από αυτά.
Καινούργιος σπαραγμός από τον κύριο Καρπούζο:
-Εγώ τα θέλω πίσω, κάποιος μου τα έκλεψε! Πως θα διαιωνιστεί το είδος μου τώρα, χωρίς αυτά είμαι χαμένος. Σε λίγο δεν θα υπάρχω και θα με ξεχάσουν όλοι, ενώ με τα κουκούτσια μου έχω μέλλον. Αργότερα όταν φυτευτούν θα γίνουν και αυτά νόστιμα και ζουμερά καρπούζια.
-Αν είναι έτσι όπως το θέτετε έχετε δίκιο, κύριε Καρπούζε μου, είπε ο κύριος Πατάτας. Ας πάρουμε όμως  τα πράγματα από την αρχή. Τι σας συνέβη και τα χάσατε;
-Όπως σας είπα έχω κρυώσει, γιατί με άφησαν περισσότερο απ' ότι έπρεπε στο ψυγείο...αψού!
-Τι σχέση έχει αυτό με τα κουκούτσια σας, ρώτησε γεμάτος απορία ο κύριος Πατάτας.
-Έχει πως δεν έχει, απάντησε ο κύριος Καρπούζος ανάμεσα στα αναφιλητά του και τα φτερνίσματα. Κάθε φορά που φτερνιζόμουν έχανα και καμιά δεκαριά από τα κουκούτσια μου, ώσπου δεν μου έμεινε κανένα.
-Τότε θα έχουν πέσει εκεί που αρχίσατε να φτερνίζεστε, πάμε να ψάξουμε και θα τα βρούμε! είπε ο κύριος Πατάτας με ύφος σπουδαίο.

Ο κύριος Πατάτας

-Λέτε να μην έψαξα! Μόλις συνήλθα από το σοκ και τα απανωτά φτερνίσματα και διαπίστωσα ότι μου έλειπαν τα κουκουτσάκια μου, έψαξα και ακόμα ψάχνω δηλαδή, αλλά δεν βρήκα ούτε ένα. Κάποιος μου τα έκλεψε!
-Το θέμα είναι σοβαρό, είπε σκεπτικός ο κύριος Πατάτας. Εδώ χρειαζόμαστε τον κύριο Κάβουρα για να λύσει το μυστήριο της εξαφάνισης των κουκουτσιών!
-Ποιος είναι αυτός; Τι είναι αυτός; ρώτησε όλο απορία ο κύριος Καρπούζος.
-Δεν έχεις ακούσει για τον περιβόητο ντετέκτιβ τον Κάβουρα τον Ανοιχτομάτη. Πριν λίγο καιρό είχε αναλάβει την αναζήτηση της χαμένης αχιβαδίτσας και φυσικά την βρήκε μετά από μεγάλη περιπέτεια.
-Τώρα που το λες κάτι θυμάμαι. Νομίζεις πως θα με βοηθήσει να βρω τα κουκούτσια μου;
-Φυσικά! Δεν του ξεφεύγει τίποτα!
Έτσι και οι δύο ξεκίνησαν για το γραφείο του ντετέκτιβ. Κτύπησαν την πόρτα και μπήκαν. Ο κύριος Κάβουρας καθόταν πίσω από το γραφείο του και μόλις τους είδε έκανε πως κοιτούσε με τον μεγεθυντικό φακό του κάτι πάνω από ένα σωρό έγγραφα, κάνοντας τον πολυάσχολο. Στην πραγματικότητα είχε να αναλάβει υπόθεση εδώ και δύο μήνες και τα οικονομικά του ήταν σε άθλια κατάσταση. Πάνω στο γραφείο του επικρατούσε ένα χάος άνευ προηγουμένου και μόνο στην αριστερή πλευρά υπήρχε ένα τακτοποιημένο κομμάτι με τοποθετημένο εκεί ένα βαζάκι με δυο τουλίπες, ενθύμιο από μια λατρεμένη ύπαρξη.


-Κύριε Κάβουρα ήρθαμε να σας αναθέσουμε μια υπόθεση, είπε ο κύριος Πατάτας. Την εξαφάνιση των...
Ο Κάβουρας πετάχτηκε πάνω γεμάτος ενδιαφέρον: Ποιος εξαφανίστηκε, που εξαφανίστηκε, πότε εξαφανίστηκε;
- Τα κουκούτσια μου εξαφανίστηκαν κύριε Κάβουρα και θέλω να μου τα βρεις, για χρήματα μην σας νοιάζει, όσα μου ζητήσετε θα σας τα δώσω...
"Κουκούτσια;" όλα τα περίεργα σε μένα συμβαίνουν σκέφτηκε ο Κάβουρας ...ας είναι κουκούτσια θέλει ο πελάτης να βρω ...κουκούτσια θα βρω!
-Σας ακούω! Μιλήστε μου για την υπόθεση, τους είπε.
Ο κύριος Καρπούζος του εξιστόρησε τα συμβάντα με τρεμάμενη φωνή, ανάμεσα από απανωτά φτερνίσματα και ρώτησε τον κύριο Κάβουρα με αγωνία.
-Θα αναλάβετε την υπόθεσή μου; Υπάρχει ελπίδα να ξαναβρώ τα κουκούτσια μου; Ξέρετε για μένα είναι ζωτικό ζήτημα. Χωρίς αυτά δεν θα υπάρχω στο μέλλον.
-Μα τις χίλιες τσούχτρες αμφιβάλλετε; Κάβουρα Ανοιχτομάτη με λένε εμένα και δεν μου ξεφεύγει τίποτα. Πάμε στο τόπο που ξεκίνησαν όλα και θα λύσω το μυστήριο.
Σε λίγο έφτασαν στο σημείο που ξεκίνησαν όλα. Ο Κάβουρας έβγαλε τον μεγεθυντικό φακό από την τσέπη του και άρχισε να παρατηρεί το έδαφος.  Μετά από λίγη ώρα, που φάνηκε αιώνας  στον κύριο Καρπούζο και μετά από πολλά πήγαινε έλα του κυρίου Κάβουρα, τον είδαν να κατευθύνεται προς μία συγκεκριμένη κατεύθυνση.
-Που πάτε κύριε Κάβουρα; Βρήκατε κάτι; τον ρώτησε ο κύριος Καρπούζος γεμάτος αγωνία.
-Ακολουθώ κάτι ύποπτα ίχνη, σε λίγο θα λύσω το μυστήριο, τους απάντησε ο κύριος Κάβουρας.
Ο κύριος Καπρούζος και ο κύριος Πατάτας  τον ακολούθησαν όσο όμως και αν κοιτούσαν στο έδαφος, δεν διέκριναν τίποτα. Κοιτάχτηκαν στα μάτια και ήταν σαν να έλεγαν πως αμφέβαλαν για την αισιοδοξία του κυρίου Κάβουρα.
-Αχά! αναφώνησε σε λίγο ο κύριος Κάβουρας. Κύριοι είμαι στην ευχάριστη θέση να σας πω πως η αποστολή μου τελείωσε. Τα κουκούτσια ευρέθησαν!
Ο κύριος Καρπούζος και ο κύριος Πατάτας δεν έβλεπαν τίποτα...
-Μας κοροϊδεύετε κύριε Κάβουρα; Εμείς δεν βλέπουμε τίποτα!
-Για κοιτάξτε πιο προσεκτικά στο έδαφος, τους είπε ο κύριος Κάβουρας.
Κοίταξαν, αλλά και πάλι δεν έβλεπαν τίποτα και του το είπαν.
Ο κύριος Κάβουρας τους έδωσε τον μεγεθυντικό φακό και τότε είδαν... μια στρατιά μερμήγκια να κουβαλάνε τα κουκούτσια του κύριου Καρπούζου στις φωλιές τους.


-Ορίστε! Το μυστήριο λύθηκε, τα κουκούτσια βρέθηκαν! Είναι όλα εδώ κύριε Καρπούζο; Μετρήστε τα!
-Σας ευχαριστώ πολύ κύριε Κάβουρα, ορίστε η αμοιβή σας. Μέτρησα τα κουκούτσια, μου λείπουν μερικά, πρόλαβαν βλέπετε να τα κατεβάσουν στην φωλιά τους τα μερμήγκια. Δεν πειράζει όμως τους τα χάρισα. Τα χρειάζονται για τον Χειμώνα.
-Ευχαριστώ κύριοι, πάντα στην διάθεσή σας, τους χαιρέτησε ο κύριος Κάβουρας και μια συμβουλή, περάστε και από τον οφθαλμίατρο. Σας χρειάζονται γυαλιά πρεσβυωπίας...


Υ.Γ.
1. Η εικονογράφιση του παραμυθιού έγινε από τον εγγονό μου Ηλία, 5 ετών.
"Γιαγιά ζωγράφισα τον κύριο Καρπούζο και τον κύριο Πατάτα"! αυτές οι ζωγραφιές ήταν η πηγή έμπνευσης για τούτο το παραμύθι.
2. Τις όμορφες τουλίπες που ενσωμάτωσα στο παραμύθι, μου τις έστειλε η Γεωργία από το blog lucky-button  και την ευχαριστώ πολύ. Με μια επίσκεψη στο blog της θα δείτε πόσο ωραία πράγματα φτιάχνει.
Αφού παραμυθιαστήκαμε και σήμερα σας στέλνω φιλάκιααααα!