Η βασίλισσα του Χιονιού στην αρχή κάθε χρονιάς έκανε μια μεγάλη γιορτή στο παλάτι της, που κρατούσε μία εβδομάδα, πολλές φορές και πάνω από ένα μήνα.
Έτσι έκανε και φέτος. Μήνες προετοιμαζόταν. Οι βοηθοί της ετοίμασαν την αίθουσα του χορού, η ίδια επιμελήθηκε την μουσική και οι μαγείρισσες το μενού. Ετοιμάστηκαν φαγητά και πάρα πολλά γλυκά, μα πάρα πολλά!
Έστειλε τις προσκλήσεις εγκαίρως σε όλους όσους ζούσαν στην μεγάλη πολιτεία. Σε πλάσματα
μυθικά, μα και στους ανθρώπους.
Και η μέρα της γιορτής έφτασε! Η βασίλισσα καρφίτσωσε ένα εντελβάις στα μαλλιά, φόρεσε την αστραφτερή κατάλευκη τουαλέτα της και υποδέχτηκε τους καλεσμένους έχοντας δίπλα της τους τρεις γιους της. Τον Δεκέμβριο, τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο.
Στην αρχή έκαναν την εμφάνισή τους η Παγωνιά μαζί με τον Πάγο πάνω στο έλκηθρο τους και μερικά από τα παγοπαιδάκια τους, ενώ πιο πίσω ακολουθούσε ο Βοριάς.
Μετά έφτασαν τα σύννεφα, στην αρχή άσπρα και αφράτα, μα καθώς ήταν πολλά άρχισαν να στριμώχνονται και από το πολύ στρίμωγμα άρχισαν να μπλαβίζουν. Μάταια οι βοηθοί της βασίλισσας προσπαθούσαν να τα βάλουν σε μία τάξη...στο τέλος τα κατάφεραν.
Ήρθε η Βροχή, η Αστραπή και ο Κεραυνός. Ήρθαν και τα Μπουμπουνητά αγκαζέ με την Μπόρα.
Τελευταίος ήρθε ο Χειμώνας με την τελευταία του κατάκτηση μια μικρή Καταιγίδα.
Η γιορτή άρχισε!
Όλοι χόρευαν, διασκέδαζαν, έτρωγαν και έπιναν. Όμως η βασίλισσα ήταν θλιμμένη.
"Τι έχεις μητέρα και δεν διασκεδάζεις;" την ρώτησε ο Ιανουάριος.
"Θα ήθελα να είχαν έρθει και οι άνθρωποι, αλλά δεν ήρθε ούτε ένας", του απάντησε.
"Μην στενοχωριέσαι θα έρθουν".
Οι άνθρωποι από την άλλη έβλεπαν το παλάτι της βασίλισσας και ήταν λυπημένοι.
Ήθελαν πολύ να πάνε στο χορό αλλά δεν μπορούσαν, γιατί κάθε φορά που έκαναν ένα βήμα
προς τα εκεί βυθίζονταν ολόκληροι μέσα στο χιόνι και δεύτερο βήμα δεν μπορούσαν να κάνουν.
Κάποια στιγμή ο Ήλιος τους είδε από ψηλά και έστειλε μια Ηλιαχτίδα να δει τι συμβαίνει.
"Να! της είπαν οι άνθρωποι, είμαστε καλεσμένοι στο χορό που κάνει η βασίλισσα του
Χιονιού, αλλά δεν μπορούμε να πάμε. Και το θέλουμε τόσο πολύ".
"Μην στενοχωριέστε", τους είπε η Ηλιαχτίδα, "θα σας δώσω εγώ κάτι μαγικά παπουτσάκια,
που όταν τα φορέσετε και φάτε και το γλυκάκι που έχουν μέσα, θα φτάσετε ως εκεί χωρίς
να πάθετε τίποτα.
Και άρχισε να τους μοιράζει τα παπουτσάκια, όλα στο χρώμα της Ηλιαχτίδας. Κίτρινα!
Και μοίραζε και μοίραζε μέχρι που πήραν όλοι.
Όταν τα φόρεσαν και έφαγαν και το μαγικό γλυκάκι που είχαν μέσα, γλίστρησαν πάνω
στο χιόνι και έφτασαν στο παλάτι χωρίς να πάθουν τίποτα. Τα κρύσταλλα γύρω έλαμψαν
από τα κίτρινα παπουτσάκια.
Μόλις τους είδε η βασίλισσα του χιονιού δεν μπορούσε να κρύψει την χαρά της.
Έστειλε ένα πεταχτό φιλί στον Ήλιο και την Ηλιαχτίδα και αμέσως δυνάμωσε την μουσική.
Ο χορός φούντωσε για τα καλά και πιστέψτε με φέτος θα κρατήσει περισσότερο
από κάθε άλλη χρονιά!
υ.γ. Όπου Ήλιος ο μικρός εγγονός μου ο Ηλίας(3 1/2 ετών).
Όπου Ηλιαχτίδα η νεογέννητη αδελφούλα του. Γεννήθηκε σαν ηλιαχτίδα μες στο
καταχείμωνο στις 4 Ιανουαρίου 10:20 το πρωί!
Και επειδή είναι σαν ηλιαχτίδα αυτές τις μέρες ο ήλιος λάμπει στην περιοχή μου.
Όπου παπουτσάκια και γλυκάκι είναι το κέρασμα που ετοίμασα ως γνήσια χαζογιαγιά
για όσους πέρασαν από την κλινική και ευχήθηκαν την μικρή μας ηλιαχτίδα και όχι μόνο!
Το παραμύθι αφιερωμένο στον Ήλιο και την Ηλιαχτίδα μου.
Και επειδή αυτή η ημέρα είναι η ωραιότερη μέρα του 2016 για μένα με αυτό το παραμύθι
παίρνω μέρος στο δρώμενο της
Μαρίας "Ιστορίες της ημέρας" στο blog "Το κείμενο".
Πάρτε και εσείς ένα παπουτσάκι ...είμαι σίγουρη πως φορώντας το θα οδηγηθείτε σε ένα παραμυθένιο και αθώο κόσμο. Στον κόσμο των παιδιών!
Φιλάκια!