Το αεράκι έπαιζε με την χρυσόξανθη άμμο χαϊδεύοντας την,
το ίδιο και το κύμα που πήγαινε και ερχόταν δροσίζοντας την.
Άρχισα και εγώ τα παιχνιδίσματα μαζί της.
Την έπαιρνα στην χούφτα μου και εκείνη ξεγλιστρούσε ανάμεσα
στα δάχτυλά μου.
Της άρεσε και μου άρεσε αυτή η αίσθηση...
Σε λίγο της είπα πως μπορώ να φτιάξω κάστρα και παλάτια μαζί της,
για να βλέπει το κύμα από ψηλά...
Της άρεσε η ιδέα.
Το κύμα όμως άρχισε να δυσανασχετεί και να κάνει παράπονα στην άμμο.
"Μέχρι χθες άφηνες μόνο εμένα να σε αγγίζω. Τώρα αφήνεις και άλλους
να σε χαϊδεύουν και να σου δίνουν περίεργα σχήματα.
Και άφριζε από το κακό του και απειλούσε να τα χαλάσει.
Και ήταν σαν να μου φώναζε "δεν έχεις ακούσει ότι είναι κακό στην άμμο
να κτίζεις παλάτια;"
Μη μου διαλύεις το όνειρο...
Μην με επαναφέρεις στην πραγματικότητα.
Αν δεν κτίσεις παλάτια στην άμμο πως θα νιώσεις παιδί...
Και άρχιζε η μάχη μαζί του και πότε έβγαινε νικητής το κύμα
και πότε εγώ...
Φιλάκια!!!
Να περνάτε καλά!
το ίδιο και το κύμα που πήγαινε και ερχόταν δροσίζοντας την.
Άρχισα και εγώ τα παιχνιδίσματα μαζί της.
Την έπαιρνα στην χούφτα μου και εκείνη ξεγλιστρούσε ανάμεσα
στα δάχτυλά μου.
Της άρεσε και μου άρεσε αυτή η αίσθηση...
Σε λίγο της είπα πως μπορώ να φτιάξω κάστρα και παλάτια μαζί της,
για να βλέπει το κύμα από ψηλά...
Της άρεσε η ιδέα.
Το κύμα όμως άρχισε να δυσανασχετεί και να κάνει παράπονα στην άμμο.
"Μέχρι χθες άφηνες μόνο εμένα να σε αγγίζω. Τώρα αφήνεις και άλλους
να σε χαϊδεύουν και να σου δίνουν περίεργα σχήματα.
Και άφριζε από το κακό του και απειλούσε να τα χαλάσει.
Και ήταν σαν να μου φώναζε "δεν έχεις ακούσει ότι είναι κακό στην άμμο
να κτίζεις παλάτια;"
''Όχι μη μου το χαλάς!" του φώναξα
Μη μου διαλύεις το όνειρο...
Μην με επαναφέρεις στην πραγματικότητα.
Αν δεν κτίσεις παλάτια στην άμμο πως θα νιώσεις παιδί...
Και άρχιζε η μάχη μαζί του και πότε έβγαινε νικητής το κύμα
Να περνάτε καλά!
Τι όμορφο!συνδυασμένο με τα παιδικά χρόνια...όμορφο το καστράκι σου..
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ Δελφινάκι!
ΔιαγραφήΑκόμα κι αν το κύμα τα χαλάει
ΑπάντησηΔιαγραφήπρολαβαίνεις να νιώσεις για λίγο κυρίαρχος μιας παιδικής ανεμελιάς!
Καλησπέρα Ελένη!
Πανέμορφη δημοσίευση! :)))
Αριστέα μου η "ζωή είναι ωραία" όταν είσαι παιδί.
ΔιαγραφήΚαλό βράδυ!
Και για να συμπληρώσω το σχόλιο της Αριστέας, νομίζω πως αυτό είναι το νόημα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα νιώσεις κυρίαρχος (για όσο κρατήσει!)...
Κι αν καταστραφεί, θα το κάνεις ξανά από την αρχή, και ξανά, και ξανά!
Όσες φορές χρειαστεί!
Αρκεί να είσαι δυνατός και υπομονετικός!
Υπέροχο post!
Φιλάκια πολλά-πολλά, Ελενάκι μου!
Συμφωνώ μαζί σας κορίτσια!
ΔιαγραφήΦιλάκια Γιάννα μου!
Πολύ ομορφο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια
Δεν είναι καθόλου κακό Ελένη μου να νιώθουμε για λίγο παιδιά είναι υπέροχα λυτρωτικό θα έλεγα!!!Φιλάκια και καλό φθινόπωρο!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΥΤΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΟΜΟΡΦΙΑ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΣ ΝΑ ΑΝΑΜΕΤΡΗΘΕΙΣ ΜΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ!!!
ΚΑΛΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ ΕΛΕΝΗ ΜΟΥ!!!
ΠΟΛΛΑ ΦΙΛΙΑ!!!!
Πολύ όμορφο το κείμενό σου, Ελένη μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι ποιός δεν κτίζει παλάτια στην άμμο ?!
Φιλάκια πολλά!
Ελένη μου πολύ τρυφερό και ζεστό το γράψιμό σου , αξίζει για όσο διαρκεί να χαίρεσαι και όταν καταστραφεί ηδη έχεις γευτεί τη χαρά .
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλωστε οι μικρές ανέμελες, χαρούμενες στιγμές κάνουν τη διαφορά!!!
Με παρέσυρες μαζί σου!
Φιλάκια γλυκά Ελένη μου
Όταν ήμουν έφηβη στην άμμο έφτιαχνα κοπέλες ξαπλωμένες σε διάφορες πόζες, ανάγλυφες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι να φανταστείς πως δεν ανεχόμουν στα δάχτυλά μου και στα νύχια μου την άμμο.
Κι όμως η χαρά της δημιουργίας με έκανε να αγνοώ την ενόχληση της άμμου.
Η υπέροχη ανεμελιά των παιδικών χρόνων!! Πόσο όμορφα μας έκανε να νοιώθουμε!! Και πόσο πολύ, τελικά, μας λείπει!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια, Ελένη μου και να'σαι πάντα καλά!!
πολύ όμορφο.. και τέλεια πάει με τις φωτο..μπραβο Ελένη!!! καλό ΧΕΙΜΩΝΑ... όμως... η ζωή... .χτίζει άλλα κάστρα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι όμορφα που πλέκεις τα λόγια με τις σκέψεις και με τις εικόνες!!!Μου χάρισες όμορφο πρωινό ξύπνημα,η αγάπη μου για την άμμο και θάλασσα είναι δυνατή Σου στέλνω κι εγώ ενα πρωινό φιλάκι με αγάππη πολύ!
ΑπάντησηΔιαγραφήτι μου θυμισες με αυτη την αναρτηση...
ΑπάντησηΔιαγραφήτα δικα μου παλατια στην αμμο.
υπεροχο ποστ! συγχαρητηρια! φιλια πολλα!
Πολύ όμορφη ανάρτηση...!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια!
Πολύ όμορφο καί τρυφερό τό κείμενο σου Ελενη!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό Φθινόπωρο!!Φιλάκια!!!
Χρειάζεται που και που να χτίζουμε παλάτια στην ακρογιαλιά, να βγάζουμε το παιδί που κρύβουμε μέσα μας και να ξαλαφρώνουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕικόνες καλοκαιρινές και αναμνήσεις όλων μας,μικρών και μεγάλων,γιατί τα παλάτια στην άμμο δεν είναι μόνο για τα παιδιά!!!Φιλιά!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι όμορφη ανάρτηση...καλοκαιρινή, παιδική και νοσταλγική!! Φιλάκια, καλή συνέχεια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ όμορφο
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια ...
Eλικρινά συγκινητική η ανάρτησἠ σου αγαπητή μου Ελένη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ωραίο όταν μπορούμε να ξαναγινόμαστε παιδιά.
Από την 1η του Σεπτέμβρη βρίσομαι στις επάλξεις....των Εφτανήσων.
Καλό φθινόπωρο σου εύχοαμι.
°º✿♫
ΑπάντησηΔιαγραφή°º✿ Olá, amiga!
º° ✿✿
Tudo é um sonho, o mar, as ondas e essa praia linda.
Boa semana!
Beijinhos do Brasil.
♫° ·.¸.•°♡♡♫° ·.
όμορφο και τρυφερό το κείμενό σου-)))Και οι εικόνες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΛέω ναι,στα παλάτια στην άμμο,και ας τα πάρει ο αέρας μετά,δεν πειράζει.Η φαντασία είναι πηγή ζωής!!!
Πολλά φιλιά και καλό βράδυ-)))
Τι όμορφη ανάρτηση! Μου θύμισε ένα τραγούδι του Θηβαίου που αγαπώ πολύ:
ΑπάντησηΔιαγραφή"Τίποτα δε χτίζεται πάνω στην πέτρα, όλαπάνω στην άμμο χτιζονται,
μα εγώ θα χτίζω πάνω στην άμμο, σα να' τανε η αμμος πέτρα"
Άκουσέ το:
http://www.youtube.com/watch?v=DOhKrlRNuGk
Φιλιά, καλή εβδομάδα!
Εξαιρετικό, δεν το είχα ξανακούσει... Ευχαριστώ
ΔιαγραφήΕλένη μου πόσο όμορφα και πόσο τρυφερά λόγια...ξέρουμε πως το κύμα θα πάρει τα παλάτια, αλλά εμείς πάντα θα επιμένουμε..για λίγο θα χαιρόμαστε την ομορφιά και τη δημιουργία πριν την αφήσουμε να γυρίσει εκεί που ανήκει...σαν τον κύκλο της ζωής...
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά πολλά!
Πολύ όμορφη ανάρτηση! Τι κι αν χτίζοντας παλάτια στην άμμο τα κατστρέφει η θάλασσα! Σημασία έχει "το ταξίδι", η χαρά της δημιουργίας! Η πραγματοποίηση του όνειρου, έστω και αν η χαρά είναι στιγμιαία! Γιατί έχει σημασία να μένουμε παιδιά, τα παιδιά είναι γεμάτα όνειρα, φαντασία και ελπίδες. Μένοντας σε ένα κομμάτι μας παιδιά μπορούμε να ξεχάσουμε τις έγνοιες μας,να ξαλαφρώσουμε, να ηρεμήσουμε και έτσι να προχωρήσουμε! Καλή εβδομάδα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ όμορφα λόγια Ελένη!! Καλή εβδομάδα να έχεις φιλάκια!!
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλη βδομαδα Ελενη μου μην σταματας να χτιζεις παλατια εξαλλου για αυτο τα χαλαει ο ανεμος και το κυμα για να μην σταματαμε να δημιουργουμε υπεροχη αναρτηση φιλεναδα σε φιλω
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ όμορφη και πολύ γλυκιά ανάρτηση!!!Μου άρεσαν τα λόγια σου πολύ και οι φωτογραφίες!!!Φιλάκια πολλά!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλένη μου εγώ ακόμα χτίζω στην άμμο , δεν κόβεται η συνήθεια...Τι όμορφα που τα γράφεις πάντα!!!!Και μας δίνεις το νόημα της ζωής με τον δικό σου υπέροχο τρόπο!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλά φιλιά!!!!!!!!!
Ελενάκι μου καλησπέρα..συγχώρεσε την αφηρημάδα μου που καιρό είχα να σε επισκεφτώ..κάτι ένας γάμος στη Ζάκυνθο κάτι οι πονοκέφαλοί μου απο την υπόταση με βγάλανε κάπως απο τα δρώμενα της μπλογκογειτονίτσας μας....δεν ξεχνάω όμως ποτέ φίλους,,ειδικά αυτούς που είναι σαν τα μικρά παιδιά..που χτίζουν παλατάκια στην άμμο και φοβούνται μήπως τους χαλάσει το όνειρο κάποιο κυματάκι.πολύ γλυκιά ανάρτηση με συναίσθημα και πανέμορφες φωτό.φιλάκια πολλά και καλή βδομάδα να έχουμε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι κι αν χτίζουμε .. παλατια στην άμμο...Ελένη μου...αυτά μας κανουν να νιωθουμε παιδιά..να νιωθουμε στα δάχτυλα μας την αμμο να κυλαει ζεστή ακομα απο τα φιλιά του Ηλιου... ομορφη και ταξιδιάρικη αναρτηση .. ακομα καλοκαιρινή.. σαν να μην θελειςς να αφήσεις την αμμο με τα παλατια της.. και καλά κανεις .. σου αφιερωνω μια μαντιναδα... που ειναι μεσα στο θεμα..!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚοντρα θα βαλω το κορμί
το κύμα να κρατήσει
τα κάστρα σου στην αμμουδια
μην έρθει και τα σβύσει..............φιλακια πολλα Ελενη μου...καλή εβδομαδα..
Ομορφη αναρτηση Ελενακι!!!!!Φιλακια!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤαλενταρα μου εσυ.....ποσο ομορφα στολιζεις με λογακια τις φωτο σου....και ολα τα νοηματα πλεκονται και μπλεκονται και αβιαστα βγαινουν.....
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλο απογευμα να εχεις, Ελενη μου!