Φθινοπώριασε

Θα μου πείτε τώρα το κατάλαβες εσύ;

Τώρα που κοντεύει να βγει ο Σεπτέμβρης;

Τι να κάνω φίλοι μου αφού ο καλός μου ο πλάτανος μόλις τώρα άρχισε

να κιτρινίζει τα φύλλα του και να χορεύουν βαλς στο ρυθμό του ανέμου,

ταξιδεύοντας  μακριά.

Αυτός ο πλάτανος είναι το εποχικό μου ρολόι...

Τα κιτρινισμένα φύλλα του μου λένε πως ήρθε το Φθινόπωρο.

Τα λιγοστά  καφετιά του φύλλα  φωνάζουν πως έχουμε Χειμώνα.

Ε! Την Άνοιξη αναζωογονείται! Πετάει τα τρυφερά φυλλαράκια του

και φουντώνει.

Το καλοκαίρι μας χαρίζει απλόχερα τον ίσκιο του, τη δροσιά του και δωρεάν

συναυλία από τα δεκάδες τζιτζίκια!

Τον είχε φυτέψει ο παππούς μου το 1920 στην πίσω αυλή του πατρικού μου

σπιτιού. Δηλαδή είναι στο άνθος της ηλικίας του, ούτε εκατό χρονών

δεν είναι ακόμη.

Στις ρίζες του κυλάει άφθονο τρεχούμενο νερό.

Άπειρες φορές όταν ήμουν μικρή, αγκάλιαζα τον κορμό του και του

έλεγα τα μυστικά μου. Και με άκουγε και έριχνε πότε-πότε κανένα

φυλλαράκι στον ώμο μου για να μου πει

"Εγώ  θα είμαι  εδώ για πάντα για σένα".

Άσε που τον έχω ποτίσει άφθονο γάλα με μέλι

και εδώ κυριολεκτώ καθώς στη ρίζα του το έχυνα κρυφά επειδή

δεν μου άρεσε  να το πίνω. Δεν με μαρτύρησε ποτέ!

Και τώρα συνεχίζω να του  μιλάω και εκείνος μου δίνει έμπνευση!

Για αυτήν την έμπνευση θα σας μιλήσω σε άλλη ανάρτηση.

Τέλος  θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στο ΚΑΤΕΡΙΝΑΚΙ
για τα όμορφα κουβαράκια που μου έστειλε.

Φίλοι μου να είστε όλοι καλά!

Φιλάκια!

Υ.Γ. Ευχαριστώ για τα σχόλια στην προηγούμενη ανάρτηση. Πραγματικά ήσαν
υπέροχα. Δυστυχώς δεν μπορούσα να απαντήσω λόγω ενός μικρού ταξιδιού.
Χαίρομαι που νιώθετε και εσείς παιδιά