"Στα μονοπάτια της φαντασίας μου" Γενέθλια!!!!

Γεια σας φίλοι τούτου του blog
Πριν δύο χρόνια  τούτο το καράβι σάλπαρε και άρχισε τα ταξίδια του στο διαδίκτυο  και σε κάθε λιμάνι του, γνώριζε και έναν από εσάς τους 408 αναγνώστες του...γνώρισε τις ιδέες σας, τις ανησυχίες σας, τις δημιουργίες σας και γνωρίσατε τις δικές του.

Και σήμερα  είμαι πολύ χαρούμενο γιατί επιτέλους  ήρθε η ημέρα  να γράψω και εγώ αυτοπροσώπως.

Τι ποιος εγώ;

Μα εγώ το blog "Στα μονοπάτια της φαντασίας μου".

Γιατί γράφω σήμερα; 

Είπαμε γιατί σήμερα  έχω γενέθλια...κλείνω τα δύο χρόνια ύπαρξης.

Τώρα θα μου πείτε, βρήκα και εγώ την ημέρα να γράψω. Σήμερα που λόγω της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας οι μισές φίλες έχετε πάει να σινιαριστείτε για βραδινή έξοδο σε μπουζουκερί και οι άλλες μισές σε κλαμπάκια, άντε και κάποιες τρέχετε για το μεροκάματο. Όσο για τα αγόρια της παρέας όλο και κάποια αγγαρεία θα σας έχουν αναθέσει τα κορίτσια...baby sitting και δεν συμμαζεύεται...Έτσι ποιος θα με διαβάσει; Ίσως εσείς που δεν θα κάνετε τίποτα από τα παραπάνω, γιατί οι καιροί άλλαξαν...

Και άλλαξαν, βρε κορίτσια, γιατί όταν εσείς όλα αυτά τα χρόνια γιορτάζατε την σημερινή ημέρα με διασκέδαση, κάποιοι σαν τα τρωκτικά σιγά σιγά σας ροκάνιζαν τα δικαιώματα που με τόσες θυσίες και αίμα κατόρθωσαν να αποκτήσουν γυναίκες πριν από σας, αρχής γενομένης από την διαδήλωση των εργατριών της κλωστοϋφαντουργίας της Ν. Υόρκης το 1857. 

Και τώρα πάνε τα 8ωρα... ήρθαν τα δεκάωρα και βάλε(στον ιδιωτικό τομέα) και πάνε οι αξιοπρεπείς μισθοί και συντάξεις... πέσανε στα πατώματα και πάει η δουλειά... ήρθαν οι απολύσεις και η ανεργία και πάει η πρόσβαση στην υγεία...ήρθε ο Άδωνις και πάει η μητρότητα αφού σου λένε ότι το παιδί αποτελεί τεκμήριο...και πάνε όλα...

Όμως μέρα που είναι μην σας μαλώσω άλλο...
Τώρα θα μου πείτε και η δικιά μου, η Ελένη καλέ, που είναι; Πως και με άφησε να γράψω;

Ε...αυτή σήμερα έχει άλλες υποχρεώσεις. Σαν σήμερα πριν κάποια χρόνια έχασε τον πατέρα της και αυτή την ημέρα την αφιερώνει σε εκείνον.

Η πρώτη της ανάρτηση λοιπόν στις 8 Μαρτίου πριν δύο χρόνια, ήταν αφιερωμένη στην Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας και στον πατέρα της.

Όμως μου άφησε εντολή να σας ευχαριστήσω για την παρέα που της κρατάτε αυτά τα δύο χρόνια και να σας κεράσω γλυκάκι.

Επίσης μου είπε να σας πω, πως όποιος αφήσει κάποιο σχόλιο σε αυτήν εδώ την ανάρτηση, αυτή θα του στείλει  ένα αναμνηστικό δωράκι μαζί με την αγάπη της.
(Το δωράκι θα είναι κάποιες καρδούλες, εδώ τις φωτογράφισε μισοτελειωμένες).

Για να σας στείλει το δωράκι της θα πρέπει συγχρόνως να της στείλετε την διεύθυνσή σας στο mail της eflo401@gmail.com.

Ευχαριστούμε πολύ πολύ πολύ!
Να είστε όλοι καλά.

Φιλάκια!