Παρασκευή 29 Μαΐου 2020

Αφύπνιση



Η Μυρτώ καιρό τώρα έβλεπε το ίδιο όνειρο σε τακτά χρονικά διαστήματα. Ήταν λέει εγκλωβισμένη σ’ ένα μέρος σκοτεινό, με αόρατα εμπόδια γύρω της. Κάπου στο βάθος άκουγε αμυδρά μια μελωδία, που όσο περνούσε η ώρα δυνάμωνε, ώσπου στο τέλος έτρεχε προς τα εκεί και ένα εκτυφλωτικό φως την τύφλωνε.

Αναρωτήθηκε πολλές φορές τι να σήμαινε άραγε. Μήπως το υποσυνείδητο ήθελε να της πει κάτι; Κάτι που είχε καταπιεσμένο εδώ και καιρό;

Και κάπου εκεί άρχισε να κάνει τον απολογισμό της ζωής της. Πλησίαζε τα τριάντα. Είχε παντρευτεί από τα είκοσι, σε εποχή που δεν ήταν στα σχέδια της ο γάμος, αλλά απαίτηση των γονιών της.  Εξυπηρετούσε τα σχέδια τους για επέκταση των επαγγελματικών βλέψεών  τους  στον τομέα που δραστηριοποιείτο ο άντρας της. Καλός άνθρωπος, αρκετά μεγαλύτερος της. Η αλήθεια είναι πως περνούσαν καλά. Δεν ήταν ο μεγάλος έρωτας που λένε, αλλά είχαν βρει τις ισορροπίες τους. Η οικονομική άνεση δεν τους έλειπε. Απέκτησαν μία κορούλα. Τώρα ήταν μαθήτρια δημοτικού.


Κοίταξε την κορούλα της που διάβαζε τα μαθήματά της και εκεί θυμήθηκε πως και εκείνη ήταν καλή μαθήτρια. Ήθελε να σπουδάσει, να γίνει δασκάλα. Ονειρευόταν  τη στιγμή που θα έμπαινε στην τάξη και θα προσπαθούμε να εμφυτεύσει στους μαθητές της όχι μόνο γνώσεις, αλλά και αρετές, αγάπη για τη φύση, για τον συνάνθρωπο. Θα τους μάθαινε να βάζουν στόχους και να τους πετυχαίνουν, όπως ακριβώς έκανε τώρα με την κόρη της.

Στόχους! Αλήθεια πως ξέχασε τους δικούς της; Κοίταξε γύρω της και συνειδητοποίησε ότι και τώρα δεν ήταν αργά να κάνει τα όνειρά της πραγματικότητα. Ήταν μόλις τριάντα χρονών. Μπορούσε και τώρα!

Έθεσε τους στόχους. Τίποτα  δεν θα άφηνε να μπει εμπόδιο στα όνειρά της. Στο χέρι της ήταν να τα πραγματοποιήσει.
Αυτή τη φορά ήταν σίγουρη πως θα  κατάφερνε να νικήσει  τα αόρατα εμπόδια και να δει εκείνο το φως χωρίς να την τυφλώνει πλέον. 


Αυτή ήταν η συμμετοχή μου στην φωτο-συγγραφική σκυτάλη που διοργανώνει τόσο όμορφα η Μαίρη στη Γήινη ματιά της. 
Την φωτογραφία που είναι στην αρχή της ιστορίας παρέλαβα από την Άννα μαζί με την λέξη υποσυνείδητο που έπρεπε να συμπεριλάβω στο κείμενο.

Με την σειρά μου δίνω την σκυτάλη στη Ρένα με την πιο κάτω φωτογραφία και την λέξη: Αυτάρκης.

Ρένα μου καλή επιτυχία!

Πηγή: tasha-tudor

Να είστε καλά.
Φιλιά!

27 σχόλια:

  1. Ρεαλιστικό κείμενο για τόσες και τόσες υπάρξεις που έχουν παραμερίσει τους στόχους τους για να ικανοποιήσουν επιθυμίες γονιών!! Αλλά και αισιόδοξο γιατί ποτέ δεν είναι αργά αν και ο χρόνος παίζει το ρόλο του. Η Μυρτώ όμως ευτυχώς είναι 30 και πήρε τη ζωή της στα χέρια της.
    Καλογραμμένο Ελένη μου για όλα αυτά που καταπιέζονται στο υποσυνείδητο και βγαίνουν πολλές φορές με τη μορφή ονείρου.
    Η εικόνα που δίνεις στη Ρένα και η λέξη πολλά υπόσχονται. Είμαι σίγουρη και για της Ρένας ''την πένα''!
    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ποτέ δεν είναι αργά να κάνουμε τα όνειρά μας πραγματικότητα και όσο ωριμάζουμε, μεγαλώνοντας το κάνουμε και πιο συνειδητά.
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  2. Πάντα υπάρχει κρυμμένο κάτι στο υποσυνείδητο μας και ψάχνει ευκαιρία να βγει.
    Ωραία η ιστορία σου Ελένη μου και μακάρι η Μυρτώ να τα καταφέρει με τα όνειρα της.
    Να είσαι καλά και φιλάκια πολλά διαδικτυακά και ακίνδυνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όταν κάνουμε κάτι που μας ευχαριστεί πάντα πετυχαίνει.
      Φιλάκια!

      Διαγραφή
  3. Ευχαριστώ πολύ για τη φωτογραφία που διάλεξες για μένα.
    Πιάνω δουλειά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νομίζω ότι θα γράψεις μια πολύ ωραία ιστορία.
      Καλή επιτυχία!

      Διαγραφή
  4. Ελένη μου όμορφη αφήγηση, υπάρχουν πολλές Μυρτούλες στη ζωή και όνειρα που έμριναν σε ράφια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μια νεαρή γυναίκα. Η Μυρτώ. Φορτωμένη όνειρα και παλιές προσδοκίες.
    Ένας γάμος συναίνεσης και εθελοντικού συμβιβασμού. Με σεβασμό βέβαια, με γαλήνη, με δημιουργία. Αλλά όχι εκείνο που προστάζει η φωτιά και η δύναμη της ζωής. Με λίγα λόγια αυτό που πρόσταξαν άλλοι για εκείνη. Οι γονείς της. Τα δικά στης σχέδια προβάλλονται στη δική τους ζωή.
    Η Μυρτώ είναι στο καμίνι της ζωής της. Στα τριάντα της χρόνια, το αίμα βράζει, ο νους απαιτεί. Μια γενική αφύπνιση μπολιάζει την προσωπικότητά της.
    Και έρχεται να πάρει σάρκα και οστά αυτή τη στιγμή. Στο παρόν.

    Όμορφο αφήγημα Ελένη μου. Λιτό, περιεκτικό με πολλά νοήματα και μηνύματα.

    "Αυτάρκης" Μια ...γεμάτη λέξη μαζί με μια όμορφη εικόνα, βουτηγμένη στα λουλούδια και στο φως για τη Ρένα. Εξαίρετη επιλογή.

    Πολύ όμορφα Ελένη μου. Να είσαι καλά πάντα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στα τριάντα της η Μυρτώ μπόρεσε να ξανακάνει όνειρα και όχι μόνο να κάνει όνειρα, αλλά είναι και στη θέση να τα πραγματοποιήσει. Μακάρι οι συνθήκες της ζωής να το επέτρεπαν σε όλους.

      Διαγραφή
  6. Έτσι είναι. Όπως ακριβώς τα διηγείσαι μέσα απ' την ιστορία της Μυρτούς. Τα καταχωνιασμένα όνειρα, βρίσκουν τη δίοδο και εμφανίζονται κάποια στιγμή στη ζωή μας. Είτε για να βιωθούν, είτε για να εκδικηθούν. Υπέροχη ιστορία, καθώς και η φωτογραφία με τη λέξη που δίνεις στην Ρένα μας. Καλή της επιτυχία και πολλά συγχαρητήρια για τη συμμετοχή σου Ελένη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Θα ξεκινήσω από την φωτογραφία που διάλεξες για τη Ρένα μας, Ελένη μου, η οποία είναι πραγματικά κομμένη και ραμμένη στα μέτρα της. Ξέρω ότι θα εμπνευστεί και θα διαβάσουμε ξανά ένα όμορφο κείμενο.
    Όσο για το δικό σου υπέροχο κείμενο, τι να πω? Εμένα σκεφτόσουν όταν το έγραφες? Αν ήξερες πόσο με άγγιξε! Στο πανεπιστήμιο μπήκα στα 31 μου, όταν πλέον συνειδητοποίησα ότι έπρεπε να κυνηγήσω τους παλαιότερους στόχους μου. Νομίζω ότι αυτό τα λέει όλα. Εύχομαι και η ηρωίδα της ιστορίας σου να κυνηγήσει τελικά τους δικούς της στόχους. Ηθικόν δίδαγμα: Ποτέ δεν είναι αργά. Πολλά φιλιά, φίλη μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου σίγουρα στα 31 ήσουν πιο κατασταλαγμένη για το τι ήθελες. Εγώ μπήκα στο πανεπιστήμιο στα 45! και ναι ποτέ δεν είναι αργά!

      Διαγραφή
  8. Αχ Ελένη μου πάντα με το καλογραμμένο σου κείμενο με παρασύρεις ευχάριστα! Αλλά τώρα θα στο πω. Πάνω που είχα πάρει φόρα και απολάμβανα μου το τελείωσες. Πειράζει που ήθελα κι άλλοοοοο! χαχα Αχόρταγη είμαι ε; Πολύ ωραίο θέμα και ταιριαστό με την πανέμορφη εικόνα που σου διάλεξε η Άννα! Σ' ευχαριστώ κορίτσι μου για τη συμμετοχή σου την τόσο αληθινή. Όλοι έχουμε αφήσει όνειρα και ποτέ δεν πρέπει να λέμε πως είναι αργά να προσπαθήσουμε να τα κάνουμε πραγματικότητα. Πολύ τρυφερή η εικόνα για την Ρένα και λατρεύω τις μαργαρίτες.Σου στέλνω τα φιλιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έχεις δίκιο Μαίρη αυτή την φορά έγραψα μια περιεκτική ιστορία. Το μήνυμά της όμως είναι σαφές.
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  9. Εννοείται πως ανά πάσα στιγμή μπορούμε να επαναξιολογήσουμε τους στόχους μας και να διεκδικήσουμε τη ζωή που ονειρευόμαστε.
    Μπράβο στη Μυρτώ που κατανόησε τις ανάγκες της κι αποφάσισε να κυνηγήσει τα όνειρα της!
    Σε φιλώ γλυκά Ελένη μου! Αναγκαίο το θέμα με το οποίο ασχολήθηκες, γιατί υπάρχουν πολλοί που έχουν συμβιβαστεί και φοβούνται να αλλάξουν τη ζωή τους.
    Καλό ξημέρωμα! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έτσι είναι Μαρίνα μου αυτοπεποίθηση χρειάζεται και όλα τα άλλα μπορούμε να τα πετύχουμε.
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  10. Διαβάζω μια όμορφη ιστορία αφύπνισης και βλέπω πόσο σημαντικό είναι να καταλαβαίνουμε τον εαυτό μας, ακόμη και με την βοήθεια ονείρων. Να αγκαλιάζουμε και να ακούμε τις επιθυμίες μας. Να θέτουμε στόχους, να περνάμε στη δράση ακόμη κι αν δεν μας φέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Στα 30, στα 40, στα 50..
    Εύχομαι ό,τι καλύτερο στη Μυρτώ μετά την αφύπνιση της

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πρέπει να κάνουμε διάλογο με τον εαυτό μας και να ακούμε τα θέλω μας.
      Σ' ευχαριστώ που πέρασες από δω!

      Διαγραφή
  11. Τι όμορφη η ιστορία σου Ελένη μου. Με περιτύλιγμα την ανάγκη παραβλέπεις στόχους και όνειρα μα κάθε φορά που το σκέφτεσαι γλυκαίνει η ψυχή σου, κι αν δεν μπορείς να τους διεκδικήσεις να θυμάσαι πως ποτέ δεν είναι αργά.
    Καλό Σαββατοκύριακο Ελένη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ενα πολύ όμορφο παράδειγμα η ιστορία σου Ελενη μου για όλους..
    Να μην αφηνόμαστε στην καθημερινότητα αλλά να κυνηγάμε τα όνειρα και τους στόχους που κάποτε είχαμε και δεν μπορέσαμε να τα ολοκληρώσουμε..
    Ποτέ δεν είναι αργά για νέα ξεκινήματα...και μπράβο στην Μυρτώ που το αποφάσισε.
    Συγκεκριμένα σήμερα είχαν ένα ρεπορτάζ στην τηλεόραση για μια γυναίκα 55 που είχε οικογένεια ενώ σπούδαζε, παράλληλα δούλευε οδηγός σε νταλίκα...και πόσο την καμάρωσα δεν λέγεται.
    Η φωτογραφία που παραδίνεις μαζί με την σκυτάλη στην Ρένα μας είναι τέλεια και σίγουρα θα την εμπνεύσει όμορφα...
    Να περνάς όμορφα Ελένη μου ότι και να κάνεις .. καλό ξημέρωμα φιλιαα!❤
    Μπράβο Ελένη μου για την όμορφη συμμετοχή σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εγώ Ρούλα όπως είπα και πιο πάνω μπήκα στο πανεπιστήμιο στα 45, οπότε είμαι οπαδός του σλόγκαν "ποτέ δεν είναι αργά"
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  13. Ευτυχώς που η "Μυρτώ σου" Ελένη μου συνειδητοποίησε έγκαιρα τους δικούς της ξεχασμένους στόχους... η αφύπνιση ήρθε να την βάλει ξανά στο δρόμο της πραγματοποίησης των ονείρων, που είχε αφήσει πίσω. Ποτέ δεν είναι αργά για όσους θέλουν να προσπαθήσουν!
    Υπέροχη ιστορία με πολύ δυνατό μήνυμα!!
    Μπράβο φίλη, την απόλαυσα!!
    Σε φιλώ γλυκά
    Μαρίνα
    ΥΓ Ωραία η φωτογραφία που επέλεξες για τη Ρένα καθώς και η λέξη!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή