Μια αλλιώτικη συζήτηση

 

Έξω είχε αρχίσει να βραδιάζει. Ο εκδότης είχε από ώρα κλείσει το γραφείο του και είχε φύγει. Ησυχία βασίλευε στον εκδοτικό οίκο, μα αν πρόσεχες καλύτερα θα άκουγες κάτι ψίθυρους που έρχονταν από το μεσαίο ράφι της βιβλιοθήκης. Εκεί τα «Άπαντα» του Παπαδιαμάντη είχαν πιάσει κουβέντα με το «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται» του Καζαντζάκη γύρω από τον Θεό.

Ξαφνικά άκουσαν ένα βουβό κλάμα και κοίταξαν να δουν από πού προερχόταν. Πάνω στο γραφείο του εκδότη υπήρχε ένα μεγάλο πακέτο με δακτυλογραφημένες σελίδες, οι οποίες είχαν ήδη αρχίσει να μουσκεύουν από τα δάκρυά τους.

-Τι συμβαίνει, ρώτησαν «τα Άπαντα» του Παπαδιαμάντη, προς τι αυτή η θλίψις;

Οι δακτυλογραφημένες σελίδες ξαφνιάστηκαν και ντράπηκαν συνάμα που κάποιος είδε να κυλούν τα δάκρυά τους και βιάστηκαν να τα σκουπίσουν και να παραμείνουν βουβές.

-Έλα πείτε μας τι σας συμβαίνει μπορεί να βρούμε μια λύση στο πρόβλημά σας ή έστω να απαλύνουμε λίγο τον πόνο σας, τους είπε το βιβλίο «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται».

Οι δακτυλογραφημένες σελίδες έμειναν βουβές και άρχισαν πάλι τα κλάματα. Εν τω μεταξύ είχαν κεντρίσει το ενδιαφέρον όλων των βιβλίων που ήταν στα ράφια της βιβλιοθήκης και είχαν στραφεί προς το μέρος τους περιμένοντας να μάθουν τι συμβαίνει.

-Έτσι που το πάτε από τα κλάματα θα σβηστούν όλα αυτά που είναι τυπωμένα πάνω σας, γι’ αυτό σταματήστε να κλαίτε και εξηγήστε μας τι συμβαίνει, είπε «Ο Δωδεκάλογος του Γύφτου» του Κωστή Παλαμά που ήταν στο πάνω ράφι της βιβλιοθήκης.

Οι δακτυλογραφημένες σελίδες θορυβήθηκαν σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο και αφού έμειναν βουβές για λίγα λεπτά  αποφάσισαν να μιλήσουν.

-Όλα άρχισαν  όταν ο συγγραφέας μας, άρχισε να μας δακτυλογραφεί και να αποτυπώνει τις σκέψεις του πάνω μας. Μέρα με τη μέρα δημιούργησε ένα υπέροχο μυθιστόρημα.  Ένα χρόνο κράτησε όλο αυτό. Έγραφε, διάβαζε τι είχε γράψει, διόρθωνε και ονειρευόταν τη στιγμή που θα μας έβλεπε τυπωμένες σε βιβλίο, γιατί όπως έλεγε συχνά στους φίλους του το βιβλίο σε ταξιδεύει σε κόσμους υπαρκτούς και ανύπαρκτους που ούτε καν φαντάστηκες. Είναι ποτάμι που σε παρασύρει  σε κοιλάδες γνώσης, ψυχαγωγίας και ονειροπόλησης.

-Ζήσαμε την αγωνία του από την αρχή ως το τέλος και τον συντροφεύαμε στα ξενύχτια του.  Πριν από λίγες ημέρες  όταν επιτέλους ολοκλήρωσε το μυθιστόρημα, μας μάζεψε, μας έβαλε σε ένα φάκελο να μας ταχυδρόμησε εδώ στον εκδοτικό οίκο. Πρέπει να σας πούμε ότι αγωνιούσαμε και εμείς για να δούμε αν άρεσαν αυτά που είχε γράψει στον εκδότη.  Και πιστέψτε μας άρεσαν, πάρα πολύ μάλιστα. Εμείς είχαμε ενθουσιαστεί και χαιρόμαστε που επιτέλους όλα αυτά που ήταν γραμμένα πάνω μας θα γίνονταν βιβλίο, γιατί ο ενθουσιασμός του εκδότη κάτι τέτοιο έδειχνε.  Σήμερα το πρωί λοιπόν όταν είδαμε τον συγγραφέα μας εδώ στο γραφείο πετάξαμε από τη χαρά μας. Ο εκδότης του έδωσε συγχαρητήρια.

-Αυτά είναι ευχάριστα νέα. Εσείς όμως γιατί κλαίτε; ρώτησε «Το κλειδί είναι κάτω από το γεράνι» του Χρόνη Μίσσιου που ήταν στο ράφι πάνω αριστερά.

-Εδώ αρχίζει το δράμα. Ο εκδότης ανέφερε πως θα ήθελε να το εκδώσει αλλά είχε προκύψει, όπως εξήγησε, ένα πρόβλημα. Το χαρτί έχει ακριβύνει πάρα πολύ αυτή την περίοδο  και ότι το κόστος θα ήταν  πολύ μεγάλο για να βγει το βιβλίο σε έντυπη μορφή και πρότεινε σαν λύση το  e-book. Στην αρχή δεν καταλάβαμε τι είναι αυτό. Πρώτη φορά το ακούγαμε, αλλά μετά  από τη συζήτηση που είχε ο εκδότης με τον συγγραφέα καταλάβαμε. Ο συγγραφέας μας, είπε ότι θα το σκεφτεί και έφυγε πικραμένος. Νομίζουμε ότι δεν του άρεσε αυτή η λύση.

-Τι είναι αυτά, e-book;  θα τρίζουν τα κόκκαλα του Γουτεμβέργιου, φώναξαν τα «Άπαντα» του Παπαδιαμάντη.

-Κακά τα ψέματα, βρισκόμαστε στην ηλεκτρονική εποχή, είπε η εγκυκλοπαίδεια  Πάπυρους Λαρούς Μπριτάνικα που βρισκόταν στο κάτω ράφι της βιβλιοθήκης. Ρωτήστε και μένα. Ξέρετε πόσα χρόνια έχει να προστρέξει σε μένα κάποιος για μια πληροφορία; Περισσότερο από μία δεκαετία. Τώρα όλα υπάρχουν στο διαδίκτυο.  Με το πάτημα ενός κουμπιού η πληροφορία είναι μπροστά τους. Άλλωστε όλοι οι άνθρωποι και περισσότερο οι νέοι με ένα κινητό και ένα τάμπλετ στο χέρι είναι. Έχουν εξοικειωθεί  να  αναζητούν τα πάντα στο διαδίκτυο, γιατί όχι λοιπόν να μην διαβάσουν και ένα διήγημα ή μυθιστόρημα από κει.

-Δεν συμφωνώ, είπε το «Ένα παιδί μετράει τ’ άστρα» του Μενέλαου Λουντέμη. Όταν παίρνεις στα χέρια σου ένα έντυπο βιβλίο,  θαυμάζεις το εξώφυλλό του,  το φυλλομετράς,  διαβάζεις στο οπισθόφυλλο κάτι για την υπόθεση του έργου,  διαβάζεις  τις πληροφορίες για τον συγγραφέα,  μυρίζεις την μυρωδιά του χαρτιού και της μελάνης,  βάζεις τον σελιδοδείκτη στο σημείο που σταμάτησες το διάβασμα, ενώ με το ηλεκτρονικό βιβλίο τίποτα απ’ όλα αυτά δεν μπορείς να κάνεις, μου φαίνεται πολύ ψυχρό κάτι τέτοιο.

-Ο κόσμος εξελίσσεται, είπε ο «Κώδικας Davinci»  του Dan Brown που ήταν στο ράφι με τα ξενόγλωσσα βιβλία. Διαρκώς μπαίνουν καινούργια πράγματα στη ζωή των ανθρώπων. Παλιά τα βιβλία ήταν χειρόγραφα, μετά ανακαλύφτηκε η τυπογραφία και έγιναν έντυπα και τώρα στην ηλεκτρονική εποχή έγιναν ηλεκτρονικά. Εγώ παραδείγματος χάριν είμαι  και σε έντυπη και σε ηλεκτρονική μορφή.  Οπότε μη στεναχωριέστε. Ας βγει τώρα το μυθιστόρημα του συγγραφέα σας σε ηλεκτρονική μορφή και μετά όταν ομαλοποιηθεί η τιμή του χαρτιού τίποτα δεν αποκλείει να βγει και σε έντυπη.

-Έτσι που το θέτετε μπορεί να έχετε και δίκιο. Μείνει να δούμε τι θα αποφασίσει ο συγγραφέας μας.

Υ.Γ. Εσείς σε ποια μορφή προτιμάτε να διαβάσετε ένα βιβλίο;

Αυτή είναι η συμμετοχή μου στο δρώμενο "Εικόνα και φράση #2" που διοργανώνει η Μαίρη μας και η Γήινη ματιά  της.

Έπρεπε να εμπνευστούμε από την εικόνα που είναι στην αρχή και να συμπεριλάβουμε την φράση το βιβλίο σε ταξιδεύει σε κόσμους υπαρκτούς και ανύπαρκτους που ούτε καν φαντάστηκες στα κείμενά μας.