Τετάρτη 6 Νοεμβρίου 2013

Οι κόκκινες γόβες

Καλοί μου φίλοι γεια σας
Πολλές φορές έχω πει ότι  αυτή εδώ  η διαδικτυακή παρέα υπάρχει για να σκορπάει αγάπη με όποιο τρόπο μπορεί ο καθένας.
Την προηγούμενη εβδομάδα η καλή μου φίλη Κάτια, που την γνωρίζω μέσα από το blog της MARILISE2, μου χάρισε το "βραβείο της εβδομάδας". "Βραβείο Φαντασίας" το ονόμασε και το συνόδευε αυτή η φωτογραφία.

Κάτια μου σε ευχαριστώ για το όμορφο δώρο που μου έκανες, όπως ευχαριστώ πάρα πολύ και τις φίλες που έγραψαν τόσο καλά σχόλια για μένα στο blog σου. Με συγκινήσατε όλες και με κάνατε να κοκκινίσω σαν τα κατακόκκινα παπουτσάκια της φωτογραφίας!!!

"Κάτια μου αφού μου χάρισες το "βραβείο της Φαντασίας", βλέποντας τα κόκκινα παπούτσια στη φωτογραφία σου, μου ήρθε στο νου να γράψω μια μικρή ιστορία και να στην αφιερώσω.

Οι κόκκινες γόβες

(φωτογραφία από το internet)

        Ο Τάκης κουρασμένος από το διάβασμα έσβησε το φως και ξάπλωσε για λίγο στο κρεβάτι. Οι σκέψεις του τον γύρισαν πίσω στα παιδικά του χρόνια. Πήγαινε  στην έκτη δημοτικού όταν συνέβη το γεγονός που σημάδεψε την ζωή του για πάντα. Ήταν όταν η γιαγιά του με δάκρυα στα μάτια, του ανακοίνωσε πως οι γονείς του είχαν χαθεί  σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Έτσι απόμειναν οι δυο τους, ώσπου έχασε και εκείνη λίγο πριν φύγει από το νησί του για σπουδές στην Αθήνα.
         Είχε περάσει στην ιατρική και τώρα βρισκόταν στο πτυχίο. Το πρωί σηκωνόταν από τις πέντε τα χαράματα να πάει στη λαχαναγορά, να ξεφορτώσει τελάρα με φρούτα, για να εξασφαλίσει το μεροκάματο που θα του επέτρεπε να τελειώσει τις σπουδές του. Μετά πήγαινε στη σχολή και κατόπιν διάβασμα. Οι γονείς του το μόνο που πρόλαβαν να του αφήσουν ήταν ένα σπίτι στο νησί, έρημο τώρα πια.  
     Τις σκέψεις του τις διέκοψε το ρυθμικό τακ τακ τακ. Κάθε βράδυ εδώ και δύο μήνες ανυπομονούσε να ακούσει αυτό τον ήχο. Κοίταξε προς τον φεγγίτη του ημιυπόγειου  που ζούσε.  Στο λιγοστό  φως που έριχνε στο ημιυπόγειο η λάμπα από την κολόνα του πεζοδρομίου περίμενε να δει εκείνα τα καλλίγραμμα πόδια πάνω στις δύο κατακόκκινες γόβες. Ποτέ δεν είχε δει ποια φορούσε εκείνες τις γόβες.
      Τακ τακ τακ και να... οι κατακόκκινες γόβες έκαναν παρέλαση μπροστά στον φεγγίτη του. Απομακρύνονταν για λίγο και πάλι περνούσαν μπροστά από τον φεγγίτη. Ω! πως μισούσε εκείνα τα αυτοκίνητα που σταματούσαν και του έπαιρναν εκείνες τις κόκκινες γόβες. Καμιά φορά ξαναγύριζαν αργότερα, μέχρι να σταματήσει άλλο αυτοκίνητο να του τις πάρει πάλι. Άλλες φορές δεν ξαναγύριζαν μέσα στο ίδιο βράδυ...
       Απόψε τις χάρηκε περισσότερο, γιατί άργησε να σταματήσει κάποιο αυτοκίνητο. Όταν σταμάτησε το τακ τακ τακ ξαναγύρισε στο διάβασμά του.
      Πέρασε αρκετός καιρός με δουλειά, διάβασμα και με μόνη παρέα κάθε βράδυ τις κόκκινες γόβες, ώσπου ήρθε η ημέρα που πήρε το πολυπόθητο πτυχίο. Γέλια, χαρές, κεράσματα με τους συμφοιτητές του, μέχρι που εκείνοι πήγαν σπίτι τους για να συνεχίσουν τα γλέντια  με τους συγγενείς τους.
      Ο Τάκης γύρισε στο ημιυπόγειο και περίμενε να ακούσει και απόψε τον γνωστό ήχο που του κρατούσε παρέα στην μοναξιά του.
        Το τακ τακ τακ δεν άργησε να ακουστεί, τότε ανέβηκε γρήγορα τα σκαλιά και βρέθηκε μπροστά της, προτού κάποιο αυτοκίνητο του την κλέψει. Η κοπέλα ήταν όμορφη, λίγο πιο μικρή από αυτόν.
-Είμαι ο Τάκης, της είπε, έλα να σε κεράσω κάτι. Τον ακολούθησε. Από την πρώτη στιγμή κατάλαβε πως αυτός δεν ήταν σαν τους άλλους. Κάτι σκίρτησε μέσα της και με κόπο κατάπιε τα δάκρυά της. Τώρα οι κόκκινες γόβες βάδιζαν δίπλα του και απολάμβανε τον ήχο τους μέχρι που έφτασαν στο εστιατόριο που βρισκόταν στην πλατεία. Κάθισαν και παρήγγειλαν.
-Μου αρέσουν οι κόκκινες γόβες σου, της είπε.
-Εγώ τις μισώ, του απάντησε.
-Τότε γιατί τις φοράς;
-Για να τιμωρήσω τον εαυτόν μου. Την κοίταξε με απορία και εκείνη συνέχισε... Δεν είμαι από την Αθήνα, πριν ένα χρόνο ζούσα με τους γονείς μου σε μια μικρή πόλη της επαρχίας. Οι γονείς μου δεν ήταν πλούσιοι, έτσι μόλις τελείωσα το λύκειο έπιασα δουλειά σε ένα κατάστημα που πουλούσε παπούτσια. Μια ημέρα παραλάβαμε την καινούργια κολεξιόν και ανάμεσά τους ήταν ένα ζευγάρι κατακόκκινες γόβες. Από την αρχή θέλησα να τις αποκτήσω και έτσι όταν στο τέλος του μήνα πληρώθηκα τις αγόρασα. Ήταν τόση η χαρά μου που τις φόρεσα αμέσως, βάζοντας τα παλιά μου παπούτσια σε μία τσάντα. Το βράδυ που σχόλασα ξεκίνησα με τα πόδια για το σπίτι μου χαζεύοντας στη διαδρομή τις κόκκινες γόβες μου και ήμουν χαρούμενη με τον όμορφο ήχο που έκαναν καθώς περπατούσα. Αυτό ήταν και το λάθος μου, γιατί απορροφημένη από τις σκέψεις μου δεν κατάλαβα τον άγνωστο άντρα που με ακολουθούσε και φτάνοντας σε μια νεοανεγειρόμενη  οικοδομή μου επιτέθηκε, με έσυρε ως εκεί και αφού ικανοποίησε τις ορέξεις του με παράτησε. Με βρήκε μία κυρία που έμενε εκεί κοντά μέσα στα αίματα και με οδήγησε σπίτι της. Αμέσως κατάλαβε τι είχε συμβεί και ειδοποίησε τους γονείς μου. Όταν ήρθαν αντί να μου συμπαρασταθούν τα έβαλαν μαζί μου. "Πως θα κυκλοφορήσουμε εμείς στην κοινωνία" μου έλεγαν, "μας ντρόπιασες" και άλλα τέτοια και αφού έκαναν μια σύσκεψη μεταξύ τους ψιθυριστά, η μάνα μου, μου είπε να καθίσω στο ξένο σπίτι να την περιμένω και έφυγαν... Μετά από μισή ώρα ξαναγύρισε με μία βαλίτσα στο χέρι και μου είπε: " Έτσι που τα κατάφερες το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να πας στην Αθήνα κοντά στη θεία σου που και εκείνη τον ίδιο δρόμο με εσένα διάλεξε". Μου έβαλε στο χέρι λίγα χαρτονομίσματα και ένα σημείωμα με την διεύθυνση της θείας και έφυγε, χωρίς ούτε ένα φιλί. Ήρθα στην Αθήνα και στην αρχή έψαξα να βρω δουλειά, αλλά στο τέλος κατέληξα να είμαι το "κορίτσι" με τις κόκκινες γόβες και όχι η Καίτη όπως είναι το πραγματικό μου όνομα, άλλωστε ποιον ενδιαφέρει από όλους αυτούς που κοιμούνται μαζί μου για λίγες ώρες...
-Ενδιαφέρει εμένα Καίτη και από σήμερα θα είσαι μαζί μου, αν βέβαια θέλεις και εσύ. 
      Το ημιυπόγειο στέγασε την ευτυχία τους, ώσπου έφυγαν για το νησί του. Ο  Τάκης πήγαινε εκεί ως αγροτικός γιατρός και μετά θα άνοιγε και το ιατρείο του στο νησί.
      Το καράβι κόντευε να πιάσει λιμάνι και ο Τάκης με την Καίτη ανέβηκαν στο κατάστρωμα να δουν το νησί από μακριά. 
-Τάκη θέλω να σου πω κάτι. Ξέρω πως με γνώρισες από αυτές τις κόκκινες γόβες και ξέρω ότι σου αρέσουν, αλλά εγώ  δεν τις θέλω πια και με μια κίνηση τις έβγαλε και τις πέταξε στη θάλασσα.
Ο Τάκης έβαλε τα γέλια.
-Γιατί γελάς;
-Γιατί θέλω να σε δω τώρα που θα κατέβουμε πως θα περπατάς ξυπόλητη, της είπε. Έβαλαν και οι δυο τα γέλια.
Κατέβηκαν αγκαλιασμένοι και μπήκαν στο πρώτο κατάστημα πού πουλούσε  παπούτσια...
    
Υ.Γ.   Η ιστορία μου βγήκε λίγο μελαγχολική, αλλά έχει αίσιο τέλος.
Ευχαριστώ για τα όμορφα σχόλια που μου αφήνετε και με ενθαρρύνουν να κινούμε ανάμεσά σας.
Να είστε όλοι καλά!
Φιλάκια!       


68 σχόλια:

  1. Ελένη μου καλημέρα!
    Πολύ όμορφη η ιστορία σου !!!!!!!
    Φιλιά!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. καλημερα Ελενη μου!
    αρκετα ομορφη η ιστορια σου με τις κοκκινες γοβες.
    με συγκινησε!
    μπραβο και παλι για το βραβειο σου!
    φιλακια πολλα αγαπη! <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. μελαγχολική...ναι... συγκλονιστική... και... τέλεια..!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πολύ όμορφη ιστοριούλα
    Ευχαριστούμε πολύ
    Καλό απογευματάκι !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πολύ όμορφη ιστορία !!!!!Σας ζηλεύω βρε κορίτσια εσάς που μπορείτε και γράφετε!!!!!Εγώ πάλι ούτε ένα παραμύθι δεν μπορώ να βγάλω για το νηπιαγωγείο!!!!!Πολύ ωραίο το δώρο σου !!!Συγχαρητήρια!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. πόσο τρυφερά όμορφη η ιστορία σου! Πολλά μπράβο για το βραβείο σου!!!! Φιλιά και καλή συνέχεια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Καλημέρα Ελένη μου!! Καταρχήν συγχαρητήρια για το βραβείο!! Η Κάτια πάντα προσφέρει απλόχερα την αγάπη κι εκτίμησή της!! Πολύ μου άρεσαν οι κόκκινες γόβες!! Μπράβο σου Ελένη! Καλά έκανες κι έδωσες ευτυχές τέλος κι αισιόδοξο!! Όλες οι άσχημες σκέψεις πήγαν στον βυθό παρέα με τις γόβες... Σε φιλώ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συνήθως δίνω αισιόδοξο τέλος στις ιστορίες μου. Και συμφωνώ η Κάτια είναι εξαιρετική.

      Διαγραφή
  8. Συγχαρητήρια για το βραβείο (πάντα καταφέρνει να μας συγκινεί η Κάτια!!!)
    Όσο για την ιστορία σου... θαυμάσια!!!
    Πολύ συγκινητική!
    Σε φιλώ πολύύύύύύύύύ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Το βραβείο της φαντασίας που σου χάρισε η Marilise το αξίζεις Ελένη μου!
    Να είσαι καλά και να μας κρατάς συντροφιά με τις όμορφες ιστορίες σου!
    Καλή σου μέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Καλησπέρα Ελενάκι μου γλυκό..συγχαρητήρια για το βραβειάκι σου ματάκια μου..χιλιάδες βραβειάκια σου αξίζουν..η ιστορία σου με άγγιξε βαθιά στην ψυχή γιατί το συναίσθημα κατακλύζει το όλο story που είναι πολύ συγκινητικό και βγαλμένο μέσα απο τη ζωή..όταν πέταξε η Καίτη τα κόκκινα παπούτσια στη θάλασσα επήλθε και η λύτρωση η πραγματική..και ελεύθερη τώρα πιά απο τις αγωνίες της και τις πίκρες της βαδίζει με όραμα και γαλήνη για την νέα της ζωή για να χαρεί επιτέλους την αγάπη..ένα μαργαριτάρι η ιστορία σου με νοήματα και σκέψεις για το ποιό είναι το πραγματικό νόημα της ζωής..μπράβο σου γλυκιά μου φίλη!φιλάκια σου στέλνω και ζεστή αγκαλίτσα και σου εύχομαι ένα όμορφο απογευματάκι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι που εντόπισες όλα αυτά που ήθελα να φανούν στην ιστορία μου. Για να πας παρακάτω και να αφήσεις τα άσχημα πρέπει να πετάξεις κάθε τι άσχημο που σε καθηλώνει. Το ότι πέταξε τα παπούτσια και μάλιστα στη θάλασσα είναι μια κάθαρση για κείνη μια λύτρωση.
      Να είσαι καλά.

      Διαγραφή
  11. Απολαυστική η ιστορία σου
    Ελένη μου κι ας εκρυβε κρυφά πάθη


    φιλί

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κρύβει τα ταμπού της κλειστής κοινωνίας και μερικοί τα βάζουν πάνω από τα παιδιά τους

      Διαγραφή
  12. υπεροχη η ιστορια σου με συγκινησες απιστευτα με την αφιέρωση το πιο ομορφο δωρο εδω και καιρό σε φιλω !!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι που σου άρεσε Κάτια μου. Η αφιέρωση είναι πολύ λίγη για σένα.

      Διαγραφή
  13. Συγχαρητήρια για το βραβείο σου και πάντα τέτοια!!! Η ιστορία σου πολύ συγκινητική και όμορφη!!! Φιλάκια πολλά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Μπράβο, Ελένη μου!! Το αξίζεις το βραβείο της Κάτιας μας! Όσο για την ιστορία, πολύ συγκινητική και καλογραμμένη!!!!!!!!!!
    Φιλάκια!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Απίστευτα υπέροχη η ιστορία σου, αγαπητή μου Ελένη.
    Συγκίνηση και ανθρωπιά σε μια αρμινική συνύπαρξη.
    Για μια ακόμη φορά με γοητεύει ο λογοτεχνικός τρόπος που διατυπωνεις τον γραφτό σου λόγο.
    Μπράβο σου καλή μου φίλη. Και τα βραβεία σου αξίζουν.
    Νάσαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ντένη μου μέσα από το συναίσθημα προσπάθησα να δείξω τα λάθη που κάνουν μερικές φορές οι γονείς απέναντι στα παιδιά τους και πως εκείνα βιώνοντας αυτά τα λάθη με λίγη βοήθεια μπορούν να μεταμορφωθούν σε διαμάντια.

      Διαγραφή
  16. Πρώτα πρώτα μπράβο στην ωραία στήλη της Μαριλίζ για τα βραβεία της εβδομάδας , της το λέω και εκεινης καθε φορά...Ωραίο το βραβείο που σου πρόσφερε , να το χαρείς .... Και , τώρα μπράβο σε σένα για την ιστορία σου... μέσα από τη ζωή...ειναι τόσο αληθινή...μας μετέφερες στην ιστορία σου την διαβαζα αγωνιώντας για το τέλος...ΜΠΡΑΒΟ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΔΥΟ ΣΑΣ ΜΑΡΙΛΙΖ ΚΑΙ ΕΛΕΝΗ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Τι όμορφο να μπορείς να γράφεις μια τόσο όμορφη ιστορία με αφορμή μόνο μία εικόνα και ένα βραβείο!!!!!!!!!!!!!!Άλλωστε γι'αυτό το αξίζεις!!!!!!!!Φιλιά!!!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Όσο μελαγχολική και να ήταν η ιστορία το πέταγμα των κόκκινων παπουτσιών έφερε την λύτρωση στην ίδια, γέλια στους ήρωες και ένα μεγάλο χαμόγελο σε όσους την διάβασαν!! Συγχαρητήρια για το βραβείο και την όμορφη ιστορία σου!! Καλό βράδυ! Φιλάκια!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Όσο μελαγχολική και να ήταν η ιστορία το πέταγμα των κόκκινων παπουτσιών έφερε την λύτρωση στην ίδια, γέλια στους ήρωες και ένα μεγάλο χαμόγελο σε όσους την διάβασαν!! Συγχαρητήρια για το βραβείο και την όμορφη ιστορία σου!! Καλό βράδυ! Φιλάκια!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Πολύ συγκινητική η ιστορία σου Ελένη μου, αλλά και όντως με πολύ ευχάριστο τέλος! Φιλάκιααα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Υπέροχο κλείσιμο!
    Με εντυπωσίασες Ελένη μου!
    Μπράβο για όλα!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Τρυφερη και ομορφη η ιστορια σου!!!!!Να χαιρεσαι το βραβειακι σου!!!!!!!!!
    Καλο βραδυ!!!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Μου άρεσε η ιστορία σου Ελένη μου γιατί εκεί έξω σίγουρα θα υπάρχει κάτι αντίστοιχο , το τέλος βέβαια δεν γνωρίζω αν είναι τόσο αισιόδοξο σαν το δικό σου . Φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Τι όμορφη αφιέρωση ήταν αυτή και τι γλυκειά ιστορία!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. υπέροχη η ιστορία σου Ελένη μου!!Μπράβο σου!! φιλάκια πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Πολύ όμορφη καί συγκινητική η ιστορία σου Ελένη μου!
    Αλλά είχε αίσιο τέλος!!Νά χαρείς τήν όμορφη αφιέρωση τής Κάτιας!!
    Τήν αξίζεις!!!Καλό μεσημέρι!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Η όμορφη ιστορία σου αγγίζει ευαίσθητες συναισθηματικές χορδές με βαθιά μηνύματα. Η δύναμη της ψυχής μας μόνο μπορεί να δώσει ώθηση στις επιλογές και στα όνειρα μας για να χαρούμε πραγματικά τη ζωή!!! Συγχαρητήρια για το δώρο σου κι εύχομαι πάντα επιτυχίες!!! Φιλάκια :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Συγχαρητήρια Ελένη για το βραβείο σου και για την όμορφη ιστορία που σε ενέπνευσε να γράψεις, τόσο τρυφερά συγκινητική, τόσο αισθαντικά γραμμένη και με αίσιο τέλος !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Μαζί με τις γόβες έφυγαν κι οι άσχημες αναμνήσεις.Πολύ όμορφη η ιστοριούλα σου καλή μου Ελένη και συγκινητική θα έλεγα, αλλά με happy end.Από το τίποτα έβγαλες ολόκληρη ιστορία.Είσαι ταλεντάρα στο γράψιμο!Συγχαρητήρια και για τη βράβευσή σου... το αξίζεις ειλικρινά!
    Να 'σαι πάντα καλά και να περάσεις μια χαρούμενη βραδιά!:-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ξαναπέρασα για να σου δώσω κι άλλο δωράκι-βραβειάκι!Να δω τι θα κάνεις βρε!Εσύ πάντως φταις, που γράφεις τόσο όμορφα.Πέρασε να το παραλάβεις με τις ερωτήσεις του... πάνε πακέτο αυτά!χαχα!
      Να 'σαι καλά και χαρούμενη εβδομάδα να περάσεις Ελένη μου!:-)

      Διαγραφή
  30. Συγχαρητήρια για το όμορφο βραβείο σου! Εκπληκτική η ιδέα σου να το συνδυάσεις με την καλογραμμένη και γοργη ιστορία σου! Να'αι πάντα καλά, Ελένη! Καλό βράδυ και καλό ξημέρωμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Τι χρώμα γόβες αγόρασε μετά, δεν μας είπες...... ;) Χαχαχα! Γλυκά φιλιά και καλό Σαββατοκύριακο! :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Διάλεξε ένα ζευγάρι αθλητικά παπούτσια!
    Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. ♩♫♬

    ♯♬ Bom fim de semana!
    Beijinhos ♪♫♬
    ♭♪Brasil
    ♪♮♩♫

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Καλησπέρα Ελένη μου, συγχαρητήρια για το βραβείο σου, ήταν πολύ όμορφη η κίνηση της Marilise! :)
    Η ιστορία που εμπνεύστηκες με τις κόκκινες γόβες είναι καταπληκτική, έχεις ταλέντο, επομένως δύο φορές συγχαρητήρια! :)
    Μια σκέψη.. τι όμορφο που είναι όταν ο άλλος εκτιμάει το περιεχόμενο και ακούει το ένστικτό του.. όπως έκανε ο Τάκης με την Καίτη! :)
    Να έχεις ένα όμορφο απόγευμα Κυριακής και μια υπέροχη βδομάδα! Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. ΗΞΕΡΕ ΠΟΥ ΧΑΡΙΖΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΒΡΑΒΕΙΟ Η ΚΑΤΙΑ!!!!
    ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΒΡΑΒΕΙΟ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΟΥ!!!
    ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΤΟ ΑΙΣΙΟΔΟΞΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ!!
    ΦΙΛΑΚΙΑ!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Ευχαριστώ για την βροχερή επίσκεψη στην ονειροχώρα μου Ελενίτσα μου..κι εδώ καρέκλες ρίχνει τώρα!!καλό βραδάκι γλυκούλα μου..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Δεν μας τα έδινε εμάς τα παπούτσια να τα κάνουμε κανένα decoupage χαχα!!!!
    Το αξίζεις το βραβείο!!!!!
    Φιλιά!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. ΕΛΕΝΗ ΜΟΥ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΡΑΒΕΙΟ ΣΟΥ1 ΟΜΟΡΦΗ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΟΥ! ΣΟΥ ΕΧΩ ΚΙ ΑΛΛΟ ΒΡΑΒΕΙΑΚΙ! ΠΕΡΝΑ ΝΑ ΤΟ ΠΑΡΕΟΣ. ΦΙΛΑΚΙΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. Ελένη μου συγχαρητήρια, πάντα οι ιστορίες σου είναι ιδιαίτερες... να το χαρείς το βραβείο σου, σε φιλώ !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. Συγχαρητήρια για τα πάντα όμορφα λόγια αλλά και για το βραβείο!! Καλή συνέχεια κ καλό Σ/Κ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. Συγχαρητήρια για το βραβείο. όμορφη η ιστορία σου φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. Ελενη μου ..είδες τι κλικ.. μπορεί να σου κανει μια εικονα;;αυτά ειναι τα μονοπατια της φαντασίας που περνοδιαβένεις εσύ.. και απολαμβάνουμε εμείς..πολύ ομορφη η ιστορία σου .. για υτό αξίζεις και το βαραβείο της Μαρυλιζ.. παντα να εχεις αιτίες να γραφεις..φιλακια πολλα.. Ελενη μου..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. Ελένη μου συγχαρητήρια για το βραβείο!!!!Η ιστορία σου πανέμορφη και πολλή ιδιαίτερη!!!Φιλάκια!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. Πολύ όμορφη η ιστορία σου! Συγχαρητήρια για το βραβείο κιόλας! Εύχομαι πάντα να σου δίνονται αφορμές για τόσο εκπληκτικά κείμενα! :))) φιλάκια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. τι ωραία η ιστορία σου Ελένη.. βγαλμένη από τη ζωή.. μου άρεσε πολύ.. ευτυχώς ναι, είχε αίσιο τέλος.. φιλάκια, καλό βράδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. Πανέμορφη είναι και χαίρομαι κι εγώ το καλό της τέλος, γιατί είχε σφίξει η καρδιά μου...
    Φιλιά, καλό Σαββατοκύριακο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. ¸.•°♪♬♫º°
    Bela história de amor, prendeu minha atenção o tempo todo, mesmo lendo uma tradução.
    ❥ Boa semana!
    Beijinhos.♩♫♬°º•.¸
    Brasil.°º✿

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  48. Ελενάκι μου, κάθε φορά που διαβάζω μια ιστορία σου ταξιδευώ μέσα απο αυτή και στο τέλος αισθάνομαι ότι διάβασα ένα ολόκληρο βιβλίο πολλών σελίδων!!! Είσαι εξαιρετική!!!! Καλη συνέχεια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  49. εύγε για το δώρι σου...εύγε και για την ιστορία σου!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  50. Πολύ μου άρεσε η ιστορία σου. Τη διάβασα "χωρίς ανάσα".
    Να γράφεις...το' χεις κορίτσι μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή