Φθινοπώριασε στην καρδιά μου

 Φέτος ήρθε ένα Φθινόπωρο

μέσα από την αχλή 

μιας θολής πραγματικότητας,

χωρίς εκείνη τη γλύκα που αφήνει 

το γλυκό σταφύλι,

χωρίς μυρωδιά από μούστο

και σιρόπι πετιμέζι,

χωρίς ροδοκόκκινους ουρανούς

και παιχνιδιάρικα σύννεφα.

Κοιτάζω από το παράθυρο

και μελαγχολώ.

Βλέπω τα φύλλα να πέφτουν 

σαν έκπτωτοι άγγελοι

αφήνοντας γυμνά 

τα κλαδιά των δέντρων

να μαστιγώνουν τα όνειρά μου.

Ε.Φ.

Αυτή ήταν η συμμετοχή μου στο δρώμενο της Αριστέας  "Ένα ποίημα για το Φθινόπωρο".

Να είστε καλά!

Φιλιά!