Δύο ποντικάκια αποφάσισαν να στείλουν γράμμα στον Άγιο Βασίλη.
Αυτό είναι το γράμμα που έστειλε το πρώτο ποντικάκι.
Αγαπημένε μου Άγιε Βασίλη
Είμαι το ποντικάκι ο Τζέικ που μένει στην οδό Λαλαμπέτ 13 στη Ποντικούπολη.
Άγιε Βασίλη μου, ξέρω πέρυσι ήμουν λίγο άτακτο ποντικάκι και δικαιολογημένα δεν μου έφερες δώρο, αφού έφαγα τον κουραμπιέ που σου άφησε το μικρό ανθρωπάκι του σπιτιού δίπλα στο ποτήρι με το γάλα. Για να είμαι ειλικρινής και από το γάλα ήπια δυο τρεις γουλιές, αλλά πεινούσα τι να έκανα…
Φέτος όμως ήμουν καλό ποντικάκι, γι’ αυτό θέλω να μου φέρεις για δώρο ένα μεγάλο κεφάλι τυρί, ξέρεις αυτό με τις τρύπες που όσο και αν τρώω να μην τελειώνει ποτέ και για να το κάνω άμαξα.
Να χωθώ στις τρυπούλες του, εγώ να τρώω και εκείνο να τσουλάει στους δρόμους και έτσι να κάνω το όνειρό μου πραγματικότητα. Να γνωρίσω τον κόσμο!
Μήπως όμως είμαι πάλι κακό ποντικάκι και σκέφτομαι μόνο τον εαυτό μου;
Έχω σφραγίσει το γράμμα, αλλά δεν ξέρω αν πρέπει να σου το στείλω… Είμαι σε δίλλημα.
Το άλλο ποντικάκι έγραψε
Αυτή τη στιγμή που σου γράφω τρέμουν τα ποδαράκια μου και με πονάει η μισή ουρίτσα μου. Η άλλη μισή είναι στο στόμα της Ριρίκας της γάτας του σπιτιού. Μόλις της ξέφυγα.
Είμαι πολύ θυμωμένος μαζί της και ήμουν έτοιμος να σου ζητήσω σαν «δώρο» φέτος να ψοφήσεις όλες τις γάτες της περιοχής, αλλά όχι δεν είμαι τόσο κακό ποντικάκι. Πλάσματα του Θεού είναι και αυτές.
Μια «επιλεκτική» αμνησία όμως θα ήθελα πολύ να την πάθουν.
Θα ήθελα να ξεχάσουν πως γι’ αυτές είμαστε ο γκουρμέ μεζές τους και να πάψουν να μας κυνηγάνε. Μπορούμε να ζήσουμε μαζί σαν φίλοι.
Ας φάνε χαβιάρι ή σούσι για γκουρμεδιές ή να αρκεστούν στις λιχουδιές που τους δίνουν τα αφεντικά τους. Δεν χρειάζεται να τρώνε και εμάς τα ποντικάκια.
Με την ευχή ότι η ουρά μου, έστω και μισή, θα είναι η τελευταία που καταβρόχθισαν οι γάτες, σου εύχομαι Καλά Χριστούγεννα και ελπίζω να μου κάνεις αυτή τη χάρη.
Αυτά έγραψε το μικρό ποντικάκι και έτρεξε να ταχυδρομήσει το γράμμα.
μαζί με πολλά άλλα γράμματα που έστειλαν στον Άγιο Βασίλη τα ποντικάκια της Ποντικούπολης.
Πηγή έμπνευσης η πρώτη εικόνα της ανάρτησης.
Τρυφερά γράμματα για τον Αι Βασίλη από ποντικάκια που με έκανες να τα συμπαθήσω ενώ τα απεχθάνομαι.Το πρώτο είναι και ευαίσθητο και βρίσκεται σε δίλημμα
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο δεύτερο ε λογικό αίτημα δεν λέω,λυπήθηκα και την ουρά του...
Μπράβο σου για την έμπνευση
Πήγα και στο λινκ που παρέθεσες και διάβασα όλες τις συμμετοχές. Πολύ ωραίο δρώμενο κι αυτό
Καλημέρα Ελένη μου
Τα φιλιά μου
Άννα μου ούτε εγώ συμπαθώ τα αληθινά, μα τα καρτούν είναι χαριτωμένα.
ΔιαγραφήΝα είσαι καλά.
Φιλάκια!
Τα μηνύματα που περνάς μέσα απ' τα αθώα γράμματα των ποντικών, είναι επίκαιρα και πολύ εύστοχα. Η απάντηση στη νοοτροπία "να πεθάνει η κατσίκα του γείτονα", έρχεται στο 2ο γράμμα: "Πλάσματα του Θεού είναι και αυτές". Στον κόσμο των ανθρώπων βέβαια, τα τρωκτικά είναι αχόρταγα και παμφάγα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλένη μου συγχαρητήρια για τα πολύ διδακτικά σου κείμενα που διευρύνουν τη σκέψη των μικρών, αλλά κυρίως των μεγάλων αναγνωστών σου ♥
Όλοι χωράμε σε τούτη τη γη, αλλά δυστυχώς μερικά τρωκτικά τα θέλουν όλα δικά τους.
ΔιαγραφήΝα είσαι καλά Μαρία μου!
Χμμμμ παραμύθια! Και μάλιστα πολλά, και συγκεντρωμένα σε έναν όμορφο ιστότοπο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ καλή η έμπνευσή σου Ελένη μου, η ευαισθησία σου γνωστή και δοκιμασμένη. Δύο μικρά ποντικάκια με διαφορετικές έγνοιες το καθένα συναντιούνται κάτω από μία ευχή.
Καλησπέρα καλή μου φίλη. Όμορφο Σαββατοκύριακο να έχεις.
Σ' ευχαριστώ Γιάννη μου.
ΔιαγραφήΚαλό Σαββατοκύριακο!
What a lovely story, I will check them out! Nice post!
ΑπάντησηΔιαγραφήThank you!
ΔιαγραφήΜερικά τρωκτικά τα θέλουν όλα δικά τους, όπως το λες (κυρίως δίποδα)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλένη μου πολύ όμορφο το παραμύθι. Τάσσομαι υπέρ των ποντικιών ( έχω στον κήπο μου) κι ο λόγος δεν τα πάω καλά με τις γάτες. Απλά συμβιώνουμε, φίλες δεν θα γίνουμε ποτέ.
Να είσαι καλά
Καλό βράδυ!
Αννίκα μου και εγώ υπέρ των ποντικών τάσσομαι, αλλά μόνο στα κινούμενα σχέδια.
ΔιαγραφήΝα είσαι καλά.
ΑΧ ΕΛΈΝΗ ΜΟΥ ΠΏς ΞΑΝΑΓΙΝΌΜΑΣΤΕ ΠΑΙΔΙΆ,ΕΙΔΙΚΑ ΤΟΥΤΕΣ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ!!!Και το παραμύθι σου ,τοσο τρυφερό και τόσο όμορφο κάνει ακόμα πιο γλυκειά την ατμόσφαιρα αυτη τη γιορτινή,που ολοι πασχιζουμε να συντηρησουμε. Φιλιά πολλά για ομορφες Γιορτές με ΥΓΕΙΑ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαρά μου εγώ με τα παραμύθια μου και εσύ με τις παραμυθένιες κατασκευές σου...
ΔιαγραφήΝα είσαι καλά.
Φιλιά!
τι ομορφο γραμμα!
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλες γιορτες με υγεια!
Σ' ευχαριστώ!
ΔιαγραφήΚαλές γιορτές!
Καλημέρα Ελένη μου Οπως παρατηρείς προσπαθώ να είμαι παρούσα στην γειτονιά αυτή που όλα είναι μαγικά καλοσυνατα και χαρούμενα... Αγαπω όλα σου τα γραφόμενα πόσο μάλιστα τα παραμύθια με τα ποντικάκια( μην ξεχνάς την πήλινη μπότα κουμπαρά) και ευχομαι καλή επιτυχία στην αλληγορική ιστορία σου φιλάκια
ΑπάντησηΔιαγραφήΈφη μου μας έχεις λείψει και χαίρομαι που είσαι και πάλι κοντά μας.
ΔιαγραφήΦιλάκια και καλή εβδομάδα!
Ενα παραμύθι λέει (και διδάσκει) πάντοτε πολλά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγχαρητήρια.
Τα παραμύθια πάντα περνάνε κάποιο μήνυμα που μπορεί εκ πρώτης όψεως να μην φαίνεται.
ΔιαγραφήΚαλή εβδομάδα.
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήπαραμυθι μυθι μυθι............ χχοχοοχχοχοχο 9 μερες για τα Χριστουγεννααααα
καλη συνεχειαααααααα
Καλά Χριστούγεννα!
ΔιαγραφήΦιλιά!
Τί ωραία παραμύθια Ελένη μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν και αντιπαθώ τα ποντίκια, ποιος τα συμπαθεί άλλωστε, σκέφτηκα ότι είναι πολύ χαριτωμένα αυτά .
Όλα χρειάζονται φυσικά,αρκεί να μην ενοχλούν και παρενοχλούν.
Ελπίζω να τα θυμηθεί ο Άγιος Βασίλης.
Φιλάκια πολλά.
Συμφωνώ Ρένα μου, από μακριά και αγαπημένοι χαχα.
ΔιαγραφήΝα είσαι καλά.
Φιλάκια!
Μου αρέσουν τα παραμύθια σου Ελένη μου έχουν μέσα του όμορφα μηνύματα ..και τα δυο ποντικούλια που έστειλαν τα γράμματά τους στον Αγιο Βασίλη ήταν οι επιθυμίες τους στο τελος όμως ήταν και τα δύο καλά ποντικάκια και μαλλον ο Αι Βασίλης θα τους κάνει τα χατήρια ε Ελενη μου; εξ αλλου, ηταν καλά ποντικάκια αυτην την χρονιά!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά και παραμυθένια Χριστούγεννα να έχεις Ελενη μου καλές γιορτες!!🎄✨🎁
Ευχαριστώ Ρούλα μου
ΔιαγραφήΚαλά Χριστούγεννα!
Αγαπημένη Ελένη, πρώτον..τρελλαίνομαι για παραμύθια και 2ον είμαι νομίζω από τις εξαιρέσεις των γυναικών που..αγαπούν τα ποντικάκια και στο κτήμα έχω πιάσει στα χέρια μου πολλά μικρά παρά τις φωνές του Δημήτρη. Κάποτε είχαβάλει στις αναρτήσεις μου ένα μικρό που το..τάιζα σποράκια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχτίδα μου αποτελείς εξαίρεση. Συνήθως όλοι τα αντιπαθούν, αλλά τα πολύ μικρούλια είναι κάπως συμπαθητικά.
ΔιαγραφήΚαλές γιορτές
Πολύ ωραία η συμμετοχή σου στα γράμματα της Ποντικούπολης, Ελένη μου! Διάβασα και κάμποσες από τις άλλες ιστορίες. Μπορεί να είναι καλά ποντικάκια και τα δύο δικά σου, αλλά εγώ κάπως τα φοβάμαι γιατί μένουμε στην εξοχή και τρέμω μην μπεί κανένα μέσα στο σπίτι!!!! Γι αυτό και έχουμε γατούλες...αν και δεν βλέπω να παίζεται κανένα κυνηγητό...χα χα χα!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλές γιορτές, σου εύχομαι, με υγεία και αγάπη στην οικογένειά σου!
Πολλά φιλάκια!
Τα ποντικάκια της Ποντικούπολης είναι αγαπησιάρικα, δεν είναι σαν τα άλλα τα κακά ποντίκια που κυκλοφορούν στις αυλές μας...χα...χα!
ΔιαγραφήΚαλές γιορτές Μαριάννα μου!
Δεν χορταίνω να σε διαβάζω Ελενάρα μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαζί σου ξαναγίνομαι παιδί, κι είμαι ικανή
να συμπαθήσω μέχρι και τα ποντικάκια (ποτέ
δεν θα συμβεί αυτό!😊) Η Ποντικούπολη πάντως
ειναι το πιο ωραίο μέρος γιατί τα ποντικάκια
είναι παραμυθένια, όπως ξέρεις μόνο εσύ! 🎅