Η Πεταλουδοχώρα κάποτε ήταν η πιο όμορφη χώρα σ' όλο τον κόσμο. Εκεί ζούσαν χιλιάδες πεταλούδες με πολύχρωμα φτερά που κανένας δεν είχε δει πιο όμορφες. Τα σπίτια τους ήταν φτιαγμένα από πέταλα λουλουδιών και οι κήποι τους ήταν κατάφυτοι από εξωτικά λουλούδια που το άρωμά τους σε μεθούσε. Οι πεταλούδες όλη μέρα πετούσαν από λουλούδι σε λουλούδι, γελούσαν, τραγουδούσαν και όλες ήταν ευτυχισμένες.
Στη χώρα αυτή βασίλευε ένας καλοσυνάτος βασιλιάς που μαζί με την βασίλισσα φρόντιζαν να είναι όλες οι πεταλούδες ευτυχισμένες. Είχαν και μία κόρη την πριγκίπισσα Νεφέλη. Όταν ο βασιλιάς και η βασίλισσα γέρασαν και έφυγαν από τη ζωή, έγινε βασίλισσα της Πεταλουδοχώρας η πριγκίπισσα Νεφέλη που ήταν μια πολύ όμορφη πεταλούδα. Τα φτερά της ήταν δαντελωτά και είχαν πάνω τους όλα τα χρώματα της ίριδας. Ήταν όμως πολύ ζηλιάρα και αυτό την έκανε δύστροπη και κακιά. Δεν ήθελε να βλέπει άλλες πεταλούδες όμορφες. Όταν έβλεπε κάποια πεταλούδα που είχε πιο όμορφα φτερά από τα δικά της διέταζε και την φυλάκιζαν. Κτίστηκαν φυλακές που γέμισαν με όμορφες πεταλούδες. Σιγά σιγά άρχισε να επικρατεί φόβος σε όλο το βασίλειο. Έπαψαν τα γέλια και τα τραγούδια και η χώρα μαράζωνε.
Οι περισσότερες μαμάδες-πεταλούδες άρχισαν να ανησυχούν με αυτή την εξέλιξη και προκειμένου να σώσουν τα παιδιά τους από τη φυλακή, άρχισαν να βάφουν τα φτερά των παιδιών τους μ' ένα γκρίζο χρώμα, ώσπου ήρθε κάποια μέρα που τα φτερά όλων των πεταλούδων που πετούσαν στην Πεταλουδοχώρα να έχουν γκρίζο χρώμα, εκτός από της βασίλισσας Νεφέλης. Αυτή καμάρωνε πλέον τα πολύχρωμα φτερά της χωρίς να φοβάται πως θα εμφανιστεί κάποια πεταλούδα με ομορφότερα φτερά από τα δικά της.
Η κακία της όμως δεν σταμάτησε εκεί. Έδωσε διαταγή να ξεριζωθούν όλα τα πολύχρωμα λουλούδια από τους κήπους και να φυτευτούν μόνο λουλούδια σε κίτρινο χρώμα και χωρίς ιδιαίτερο άρωμα. Ο δικός της κήπος όμως είχε όλων των λογιών τα λουλούδια και επειδή ήθελε να τον απολαμβάνει μόνο αυτή έκτισε έναν τοίχο γύρω του, ώστε να μην τον βλέπουν οι άλλες πεταλούδες. Έτσι περνούσαν τα χρόνια χωρίς να αλλάζει τίποτα.
Ώσπου μια μέρα γεννήθηκε στην Πεταλουδοχώρα μια πεταλούδα με πολύ όμορφα φτερά. Την ονόμασαν Ανθούσα. Τα φτερά της κοντά στο σώμα της είχαν χρυσαφί χρώμα και ως τις άκρες είχαν όλες τις αποχρώσεις του γαλάζιου. Η μαμά της αντί να είναι χαρούμενη την κοιτούσε και έκλαιγε.
-Γιατί κλαις μαμά; την ρώτησε η μικρή πεταλούδα.
-Κλαίω επειδή πρέπει να σου βάψω γκρίζα τα όμορφα φτερά σου, γιατί αν δουν οι φρουροί της βασίλισσας πόσο όμορφα είναι θα το πουν στη βασίλισσα Νεφέλη και εκείνη θα τους διατάξει να σε φυλακίσουν. Η μητέρα της της μίλησε ώρα πολλή για την κακιά βασίλισσα και για τους καταπιεστικούς νόμους που έβαζε, αλλά και πόσο όμορφα περνούσαν όταν κυβερνούσαν την χώρα οι γονείς της Νεφέλης.
-Μητέρα αυτό είναι απαράδεκτο. Δεν μπορώ να σκέφτομαι πως συμβαίνουν αυτά τα πράγματα στη χώρα μας. Πρέπει να αντιδράσουμε και να διώξουμε την κακιά βασίλισσα.
-Μα πως παιδί μου, έχει παντού φρουρούς που την προστατεύουν και συλλαμβάνουν τις πεταλούδες που αντιδρούν.
-Κάτι θα σκεφτώ, θα κρυφτώ για λίγες μέρες μέχρι να δυναμώσουν τα φτερά μου και μετά θα βρω τρόπο να δραπετεύσω από δω και να ζητήσω βοήθεια, είπε η Ανθούσα.
-Όχι παιδί μου και άλλες πεταλούδες πριν από σένα το επιχείρησαν, αλλά ποτέ δεν μάθαμε τι απέγιναν, σίγουρα τις βρήκαν οι φρουροί των συνόρων και τις σκότωσαν.
Η Ανθούσα όμως κρύφτηκε για όσο χρειαζόταν, μέχρι να δυναμώσουν τα φτερά της. Δεν κυκλοφορούσε την ημέρα, μόνο λίγο την νύχτα έβγαινε να δει τα κατατόπια και αυτό με μεγάλη προσοχή. Σε μια από αυτές τις νύχτες γνώρισε μία Πυγολαμπίδα και έγιναν φίλες.
Από αυτή έμαθε πως κάπου στα σύνορα υπήρχε ένα αφύλακτο πέρασμα και πως από κει είχαν δραπετεύσει πολλές πεταλούδες που τώρα ζούσαν ελεύθερες και ευτυχισμένες στη χώρα των Πυγολαμπίδων.
-Εγώ δεν θέλω να ζήσω μακριά από τον τόπο μου, όταν ξέρω πως οι υπόλοιπες πεταλούδες υποφέρουν από την κακιά βασίλισσα και ανάμεσά τους η μητέρα μου και οι αδερφές μου. Θα δραπετεύσω από δω μόνο και μόνο για να ζητήσω βοήθεια, να διώξουμε την κακιά βασίλισσα και να γίνει η χώρα μου όμορφη όπως ήταν τα παλιά τα χρόνια. Νομίζω πως σε δυο μέρες θα έχουν δυναμώσει και άλλο τα φτερά μου και θα είμαι έτοιμη να ταξιδέψω. Θα με βοηθήσεις να βρω το πέρασμα; ρώτησε η Ανθούσα την Πυγολαμπίδα.
-Βασίσου πάνω μου, θα σου δείξω το πέρασμα και θα πηγαίνω μπροστά να φέγγω με το φως μου και να σου δείχνω το δρόμο.
Πράγματι μετά από δύο μέρες όταν βράδιασε αφού αποχαιρέτησε η Ανθούσα την μητέρα της και τις αδερφές της ξεκίνησαν. Μπροστά η Πυγολαμπίδα και πιο πίσω η Ανθούσα.
Ξαφνικά σε κάποιο σταυροδρόμι άκουσαν την περίπολο των φρουρών να πλησιάζει. Η Ανθούσα άγγιξε την Πυγολαμπίδα και της είπε να σβήσει αμέσως το φως της και μετά κρύφτηκαν πίσω από κάτι θάμνους. Κράτησαν ως και την αναπνοή τους γιατί οι φρουροί τις πλησίασαν αρκετά ψάχνοντας για δραπέτες. Ευτυχώς οι θάμνοι και το σκοτάδι τις προστάτευσαν. Όταν εκείνοι απομακρύνθηκαν αρκετά βγήκαν από την κρυψώνα τους και συνέχισαν ως τα σύνορα χωρίς άλλο απρόοπτο. Κατάφεραν να βρουν το πέρασμα και να φτάσουν στη χώρα των Πυγολαμπίδων.
Την άλλη μέρα η Ανθούσα συνάντησε πολλές πεταλούδες "εξόριστες" και άρχισε να τους λέει πως έπρεπε να γυρίσουν πίσω στη χώρα τους για να διώξουν την κακιά βασίλισσα και να ζήσουν εκεί χαρούμενες. Οι πυγολαμπίδες είπαν πως θα τις βοηθούσαν δανείζοντάς τους τα φαναράκια τους για να βλέπουν σαν θα μπουν την νύχτα στην Πεταλουδοχώρα.
-Καλά όλα αυτά, είπε μία από τις πεταλούδες, άντε και μπήκαμε πάλι μέσα, πως θα διώξουμε τη βασίλισσα;
-Θα σας εξηγήσω...πριν όμως έχω να πάω κάπου, τους είπε η Ανθούσα και έφυγε. Κατευθύνθηκε προς την χώρα των Μελισσών και ζήτησε την βοήθειά τους. Η βασίλισσα Νεφέλη αν φοβόταν κάτι, αυτό ήταν οι μέλισσες. Τα παλιά τα χρόνια οι μέλισσες πήγαιναν συχνά στη χώρα των Πεταλούδων να μαζέψουν γύρη από τα πανέμορφα λουλούδια που υπήρχαν στην Πεταλουδοχώρα, όμως όταν η βασίλισσα διέταξε να ξεριζωθούν όλα και να φυτευτούν εκείνα τα άοσμα κίτρινα λουλούδια δεν ξαναπήγαν προς τα εκεί.
Οι μέλισσες δέχτηκαν να βοηθήσουν τις πεταλούδες και μια νύχτα με βοηθό τα φαναράκια των πυγολαμπίδων μπήκαν στην Πεταλουδοχώρα. Το πρωί οι μέλισσες έτρεψαν σε φυγή την βασίλισσα Νεφέλη και τους φρουρούς της και από τότε κανένας δεν την ξαναείδε.
Αμέσως έστεψαν άλλη βασίλισσα, η οποία διακρινόταν για τη σοφία της και την καλοσύνη της. Για σύμβουλό της είχε την μικρή Ανθούσα. Εκείνη έδωσε διαταγή σ' όλες τις πεταλούδες να διώξουν από τα φτερά τους το γκρίζο χρώμα και γκρέμισε τις φυλακές και τον τοίχο που έκρυβε τον κήπο του παλατιού. Οι πεταλούδες φύτεψαν πολύχρωμα λουλούδια στους κήπους τους και η χώρα τους έγινε και πάλι η πιο όμορφη και για να ευχαριστήσουν τις πυγολαμπίδες και τις μέλισσες που τις βοήθησαν να διώξουν την κακιά βασίλισσα έκαναν ένα μεγάλο γλέντι προς τιμήν τους που κρατάει ακόμα.
Αυτό το παραμύθι μου περιλαμβάνεται στο συλλογικό βιβλίο με τίτλο
"ΠΑΡΑΜΥΘΕΝΙΕΣ ΠΕΝΕΣ" των εκδόσεων Κέφαλος.
Μα τί ωραίο παραμύθι είναι αυτό !
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα το πω στις εγγονές μου το σκ που θα τις δω.
Μακάρι να διώχναμε τόσο εύκολα τους κακούς βασιλιάδες ή γενικώς τους κακούς ηγέτες και να κυβερνούσεαν αυτοί που θα είχαν περισσότερη σοφία και λογική.
Με πίστη κι ελπίδα λοιπόν, σε φιλώ Ελένη μου.
Ρένα μου κάποια στιγμή πρέπει να καταλάβουμε ότι εμείς τους δίνουμε εξουσία με την ψήφο μας. Δίνουμε εξουσία σε ανέντιμους, ανάξιους, αμόρφωτους και ανεύθυνους και μετά λουζόμαστε τις συνέπειες.
ΔιαγραφήΝα είσαι καλά!
Φιλιά!
Τι καταπληκτικό παραμύθι !!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα το δείξω κι εγώ στην κόρη μου να το πει στα παιδιά στον παιδότοπο
Μπράβο !!!!
Τιμή μου Ράνια μου. Θα χαρώ να μάθω αν τους άρεσε.
ΔιαγραφήΦιλάκια!
Τι όμορφο παραμύθι Ελένη μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου ξύπνησες μνήμες από ένα δικό μου παραμύθι με πρωταγωνίστρια μια μωβ πεταλούδα.
Πόσο αγαπώ τα παραμύθια!
Συγχαρητήρια, ήταν υπεροχο
Κική μου την θυμάμαι την μωβ πεταλούδα σου. Ήταν ωραίο παραμύθι.
Διαγραφήφιλιά!
Έχεις κάνει το παιδικό διήγημα, μέρος της καρδιάς και της ζωής σου, Ελένη μου. Μήπως λέω να το δεις πιο οργανωμένα. Δηλαδή σε κάποιας μορφής έκδοση; Μέσα από αυτά σου τα έργα, αναδεικνύεται ο όμορφος κόσμος σου, η καρδιά σου, η φαντασία και η έμπνευσή σου. Κάθε φορά, γινόμαστε παιδιά και το ζούμε τόσο μα τόσο όμορφα. Μπράβο καλή μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ Γιάννη μου. Το έχω σκεφτεί για κάποια έκδοση, ίσως στο μέλλον. Προς το παρών μόνο σε συλλογικά έχουν τυπωθεί έργα μου.
ΔιαγραφήΤην καλημέρα μου!
Ελένη η πέννα΄ σου γεμίζει με φωτεινά χρώματα στις άδειες σελιδες και το αιθέριο πέταγμα των πεταγμα τωνbutterflies
ΑπάντησηΔιαγραφήσυνεχίζω: ανάβει την φαντασία των μικρών μας φίλων για να γνωρίσουν πως το κακό πάντα τιμωρείται....
ΑπάντησηΔιαγραφήΈφη μου τα σχόλιά σου μου αρέσουν, ακόμα και αν είναι... σε δόσεις χαχα (αστειεύομαι) Ξέρεις πόσο σ' αγαπάω.
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ πολύ. Φιλάκια!
Τι ωραίο παραμύθι, Ελένη μου! Συγχαρητήρια!!! Μόλις το εκτύπωσα για να το πάρω μαζί μου όταν πάω στην εγγονούλα μου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά και καλή Κυριακή!
Να είσαι καλά Μαριάννα μου. Ελπίζω να άρεσε στη μικρούλα σου.
ΔιαγραφήΝα μου την φιλήσεις!
Τι παραμύθι! Και πόσες διδαχές! Είσαι θησαυρός Ελένη μου και μας χαρίζεις διαμάντια
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή εβδομάδα από αύριο
Φιλάκια
Ευχαριστώ Άννα μου.
ΔιαγραφήΦιλιά!
Βρε γλυκό γιαγιουλάκι, τί πλάσμα είσαι εσύ; Παιδάκι με έκανες, και καθόμουν με ανοιχτό το στόμα, και περίμενα να δω αν θα τα καταφέρουν οι πεταλούδες! Γιατί, οι πεταλούδες τα καταφέρνουν μόνο στις παραμυθοχώρες, στις άλλες χώρες είναι "χτισμένες" για να μάθουν αυτές, να μη γεννιόντουσαν όμορφες.. Την αγάπη μου και τον θαυμασμό μου! 🧡😘🎁
ΑπάντησηΔιαγραφήΜακάρι να ήταν η ζωή όπως τα παραμύθια, γιατί βλέπεις στην πραγματικότητα γίνεται το αντίθετο.
ΔιαγραφήΓλυκιά μου Πέτρα να είσαι καλά!
Ελένη μου, πόσο όμορφο παραμύθι!!! Συγχαρηρήρια!!!Καλοτάξιδο επίσης το παραμύθι σου,σ το συλλογικό έργο από τις εκδόσεις Αλάτι! ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ! Γράφεις υπέροχα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ Βαρβάρα μου.
ΔιαγραφήΦιλάκια!
Έτσι, την ομορφιά και την σκληρότητα τις νίκησαν η σοφία και η δικαιοσύνη. Εύχομαι να έχεις παιδάκι μικρό ή εγγονάκι Ελένη μου. Θα περνάει τέλεια μαζί σου και θα μαθαίνει τις αξίες της ζωής με τον πιο όμορφο τρόπο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓέμισε η ψυχή μου γλυκύτητα και αθωότητα. Σ' ευχαριστώ, να είσαι καλά, καλό βράδι Ελένη μου!
Η αλήθεια είναι ότι άρχισα να σκαρφίζομαι παραμύθια όταν είχα τα παιδιά μου μικρά. Τώρα ναι έχω δύο εγγονάκια, τώρα μάλιστα που η μικρή μου πάει σχολείο και τα διαβάζει μόνη της τα χαίρεται πιο πολύ. Ο μεγάλος (10 χρονών) μου λέει πως είναι μεγάλος για παραμύθια πλέον.
ΔιαγραφήΕυχαριστώ!
Καλό βράδυ!